Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Δεν είχα πάρει ποτέ ιδιαίτερα ζεστά τους Erra τη στιγμή που είχα ονόματα σαν τους Periphery, Veil Of Maya και Northlane να μου αναπληρώνουν το κομμάτι του progressive/djent metalcore που χρειάζομαι στη μουσική μου παλέτα. Παράλληλα, ποτέ δεν απέφυγα να ακούσω κάποιον δίσκο τους για να πάρω την κατάλληλη γεύση και ευτυχώς που το έκανα και με το ομότιτλο. Τα αστέρια ευθυγραμμίστηκαν, το κλικ έγινε και βρήκα τον επόμενο δίσκο, που θα ακούω για πολυ καιρό και προσεκτικά.
Ήδη το δυναμικό comeback φάνηκε στον ορίζοντα με το άπιαστο “Snowblood”, το οποίο κυκλοφόρησε την προηγούμενη χρονια και σήμανε την ιδανική έως και αναγκαία αλλαγή του ήχου του συγκροτήματος, με κάποια από τα πιο χειμαρρώδη riffs και breakdowns, που έχουμε ακούσει γενικά τον τελευταίο καιρό σε όλη την ευρύτερη κατηγορία του metalcore. Γενικότερα το είδος περνάει μία αναγέννηση τον τελευταίο καιρό, πράγμα στο οποίο συντελούν σημαντικά ονόματα σαν τους Erra. Κομμάτια σαν το “Gungrave” είναι λίγο πιο γνώριμα, δείχνοντας πως η στροφή στον ήχο τους δεν εφάπτεται με τις 180°, αλλά κάτι τέτοιο δε θα ήταν και το πιο σωστό και “γέφυρες” σαν αυτό χρειάζονται και είναι καλοδεχούμενες.
Η μπάντα φροντίζει να τονίζει και την τεχνική της πλευρά, μένοντας πιστή στο ύφος που υποστηρίζει χρόνια τώρα, με κομμάτια σαν το “House Of Glass” που κάπως σα να μας αφήνει και με το στόμα ανοιχτό στις πρώτες ακροάσεις, τότε που δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα τι συμβαίνει. Από την άλλη, ωραίες αντιθέσεις επιτυγχάνονται και με πιο μελωδικές στιγμές σαν το “Remnant”, που σου δίνουν ευκαιρία να πάρεις μία ανάσα και αποτρέπει το όλο σύνολο να φανεί μονότονο και ανιαρό.
Το “Erra” έρχεται σε μία περίοδο που δεν έχουν αρχίσει να καταφτάνουν η μία κυκλοφορία μετά την άλλη και αυτό του δίνει το κατάλληλο έδαφος που χρειάζεται, για να ευδοκιμήσει ένας τέτοιος δίσκος. Πολλές φορές θα πούμε ότι ένας δίσκος είναι “γαμάτος” και θα τον ακούσουμε λίγο καιρό και μετά ποτέ ξανά. Δίσκοι όμως σαν το “Erra” θα μείνουν και ειλικρινά είναι πολύ κρίμα που επικρατεί αυτή η κατάσταση, αφού θα μπορούσε να κάνει συναυλιακό πανικό στη μουσική βιομηχανία και να βλέπαμε τους Erra πολύ πολύ ψηλά. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε τουλάχιστον, είναι να κρατήσουμε αυτόν τον ενθουσιασμό για μετά.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
