Οι Eufori μας έρχονται από τη Σουηδία και είναι ντουέτο project μελών των Mist Of Misery, των οποίων το εξαιρετικό καινούριο άλμπουμ τους παρουσιάστηκε εδώ πριν λίγο καιρό. Σε αντίθεση όμως με το κύριο συγκρότημά τους, εδώ παίζουν depressive suicidal black metal (DSBM για συντομία), στο οποίο όμως διακρίνονται και αρκετά post-punk στοιχεία.
Η πλειοψηφία των συνθέσεων κινείται σε πολύ αργό ή και mid-tempo ρυθμό, κάτι αναμενόμενο για το είδος, και ταυτόχρονα ταιριαστό για τις post-punk επιρροές που έχουν υπεισέλθει στις συνθέσεις, λαμβάνοντας υπόψιν και το γεγονός της έλλειψης επιθετικότητας από τις συνθέσεις μαζί με τα 'απαλά' riffs που 'αγκαλιάζουν' τις συνθέσεις προσπαθώντας να ενισχύσουν την απόγνωση μελαγχολικά και όχι επιθετικά ή με παγωμένη αισθητική όπως γίνεται συνήθως. Αυτό συμβαίνει κυρίως διότι οι συνθέσεις εστιάζονται στη μελωδία, κάτι που διακρίνεται σε κάθε στιγμή της ακρόασης. Δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή που να ανεβάζει τις ταχύτητες ή, ακόμα και σε χαμηλές ταχύτητες, να δημιουργεί κάποιο αίσθημα ηχητικής απειλής. Ίσα ίσα που οι συνθέσεις ακολουθούν έναν κάπως πιο εύθυμο τόνο, παρά την 'κατάθλιψη' που διακρίνει το είδος.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως δεν έχουμε να κάνουμε με μια τυπική δουλειά σε αυτόν τον ήχο. Υπάρχουν στιγμές που το post-punk κυριαρχεί ολοκληρωτικά στις συνθέσεις, παρ'όλο που διατηρούν συνεχώς τα grim φωνητικά, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο κομμάτι "Det är Fan Inte Värt". Όπως θα υποψιάζεστε βέβαια, όλος ο δίσκος είναι τραγουδισμένος στα Σουηδικά, οπότε αν δε γνωρίζετε τη γλώσσα θα είναι αδύνατον να καταλάβετε τι συμβαίνει από στιχουργικής άποψης. Αυτό που είναι ξεκάθαρο πάντως, είναι η αρκετά έντονη μελιστάλαχτη κατεύθυνση του δίσκου, παρά τον αντίθετο χαρακτήρα που πρεσβεύει.
Συμπερασματικά λοιπόν, αν και μουσικά δεν είναι κακός δίσκος, ακολουθεί μια διαφορετική κατεύθυνση στο είδος που υπηρετεί, με αποτέλεσμα όσοι θελήσουν να ασχοληθούν μαζί του να έχουν διαφορετικές γνώμες μεταξύ τους. Ο έντονα οπτιμιστικός χαρακτήρας του θα ξενίσει σίγουρα τους συντηρητικούς και σκληροπυρηνικούς οπαδούς του είδους και σίγουρα θα προκαλέσει αντιδράσεις. Αντικειμενικά πάντως, δεν είναι κάτι το εξαιρετικό όπως το κύριο συγκρότημά τους, αλλά παραμένει ένα αρκετά ευχάριστο άκουσμα. Το ότι είναι ευχάριστο σαν άκουσμα όμως είναι το κύριο στοιχείο που θα προκαλέσει αντιδράσεις και διαφωνίες στους οπαδούς του ήχου που θα ασχοληθούν μαζί του. Προσωπικά πιστεύω πως θα αρέσει περισσότερο σε οπαδούς του post-punk παρά σε αυτούς του DSBM.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Μπορείτε να ακούσετε και να αγοράσετε το δίσκο, εδώ:
https://euforilblacklion.bandcamp.com/album/hum-rsv-ngningar
Comments
