Συντάκτης: Κατερίνα Μήτικα
Όταν ανακοινώνεται η κυκλοφορία νέου δίσκου από αγαπημένα συγκροτήματα του κοινού με πολυετή απουσία, είναι αναμενόμενο να επικρατεί μια κατάσταση άκρατου ενθουσιασμού. Μέσα σε αυτά, συγκαταλέγονται και οι Evanescence. Προσωπικά, οφείλω να εξομολογηθώ πως τους χρωστάω πολλά, καθώς στιγμάτισαν καθοριστικά τη ζωή και τα ενδιαφέροντά μου όσο κανένας άλλος καλλιτέχνης. Είναι τουλάχιστον συγκινητικό ένα πολυαγαπημένο συγκρότημα, όπως καλή ώρα οι Evanescence, να βγάζει στο φως της δημοσιότητας τον πρώτο του δίσκο με εξ'ολοκλήρου νέο υλικό, μετά από ένα διάστημα ανομβρίας δέκα ολόκληρων ετών.
Οι Evanescence προκάλεσαν πάταγο με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ τους “Fallen” στις 4 Μαρτίου του 2003. Σημείωσε αριθμό πωλήσεων ρεκόρ με πάνω από 17 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, που το καθιστούν έναν από τους εμπορικότερους δίσκους του 21ου αιώνα. Όντας ένας δίσκος-σταθμός, μέσα του εμπεριέχονται τα mega-hits “Bring Me To Life” και “My Immortal”, που το καθένα πλησιάζει τις 1 δισεκατομμύριο προβολές στην πλατφόρμα του YouTube. Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα δύο αυτά κομμάτια το 2004 προσέφεραν στο συγκρότημα δύο Βραβεία Grammy. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2006 οι Evanescence κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους “The Open Door”, ακολουθώντας μια πιο κλασική gothic αισθητική αντί της σύγχρονης gothic του “Fallen”. Αν και εξαιρετικός, δεν έγινε τόσο επιτυχημένος όσο ο προηγούμενος καθώς κατάφερε να σημειώσει 5 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Μεταξύ άλλων, περιείχε τα υποδειγματικά “Lithium” και “Sweet Sacrifice”.
Πέντε χρόνια αργότερα, αφού προηγήθηκαν σημαντικές αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, έρχεται στο φως ο ομότιτλος δίσκος “Evanescence” με τα υπέροχα singles “What You Want”, “My Heart Is Broken” και “Lost In Paradise”. Το 2017, μετά από έξι χρόνια πλήρους αποχής από τη μουσική σκηνή, οι Evanescence επιστρέφουν με το “Synthesis” το οποίο περιείχε μόνο δύο εξολοκλήρου νέα τραγούδια, με όλα τα υπόλοιπα να αποτελούν ορχηστρικά και ηλεκτρονικά reimaginings από παλαιότερες επιτυχίες τους.
Οι πρώτοι προβληματισμοί για κυκλοφορία νέου δίσκου από τους Evanescence εκδηλώθηκαν ακόμα από το 2018, ωστόσο το “The Bitter Truth” ανακοινώθηκε επίσημα τον περασμένο Απρίλιο και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 26 Μαρτίου του τρέχοντος έτους, ενώ κανονικά είχε προγραμματιστεί για το τέλος του 2020. Όπως δήλωσε η κιθαρίστρια του συγκροτήματος Jen Majura στο Rock Overdose, η διαδικασία γραφής του άλμπουμ ήταν περισσότερο διαφορετική όσο ποτέ άλλοτε, καθώς το συγκρότημα ήρθε αντιμέτωπο με τη διαχείριση της κατάστασης της πανδημίας. Ωστόσο, η διαδικασία αυτή είχε ήδη ξεκινήσει το 2019, ενώ ορισμένα κομμάτια, όπως το “Take Cover” είχαν γραφτεί, ή τουλάχιστον βρίσκονταν σε αρχικά στάδια δημιουργίας, από την Amy Lee δέκα χρόνια πριν. Έτσι εξηγείται η παρόμοια αισθητική στον ήχο των “The Bitter Truth” και “Evanescence”, με το νέο δίσκο όμως να αποτελεί μια σκοτεινότερη εκδοχή του προκατόχου του.
Σύμφωνα με τα λεγόμενα της Jen Majura στο Rock Overdose, το νέο άλμπουμ αποτελεί ένα ενδυναμωτικό μουσικό έργο που ενεργοποιεί τον ακροατή και τον εμπνέει να είναι αληθινός, να σταματήσει την άρνηση κοιτώντας κατάματα και με υπευθυνότητα την πικρή αλήθεια που διαμορφώνεται από τα τόσα που συμβαίνουν γύρω του. Το “The Bitter Truth” σηματοδοτεί την πρώτη προσπάθεια των Evanescence για να περάσουν ένα κοινωνικό μήνυμα μετά το τραγούδι “Everybody’s Fool” του “Fallen”.
Η σκοτεινότερη θεματολογία και αισθητική του “The Bitter Truth” από τον ομότιτλο δίσκο του συγκροτήματος γίνεται αμέσως αισθητή μόλις ξεκινά το intro “Artifact/The Turn”, ένα υπέροχο ηλεκτρονικό κομμάτι, κατάλληλο για να καλωσορίσει τον ακροατή στον νέο original δίσκο των Evanescence. Παρατείνει την αγωνία για το τι επρόκειτο να ακουστεί στη συνέχεια, αφού δεν καθιστά ξεκάθαρο το στυλ των κομματιών συνολικά. Ο ήχος ακολουθεί μια εξελικτική πορεία, ενώ στην εκπνοή του καταλαβαίνουμε ότι έχει χτίσει το επόμενο, “Broken Pieces Shine”, το οποίο είναι ένα από τα κομμάτια, που ξεχώρισαν μέσα στον νέο δίσκο. Είναι σίγουρα από τα σκληρότερα τραγούδια όχι μόνο στα πλαίσια του “The Bitter Truth”, αλλά και γενικότερα στη δισκογραφία των Evanescence. Και τα δύο θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν επάξια και ατομικά, πιστεύω όμως πως όταν το “Artifact/The Turn” εκλαμβάνεται ως εισαγωγή του “Broken Pieces Shine” το αποτέλεσμα απογειώνεται.
Το τρίτο κομμάτι “The Game Ιs Over” σίγουρα έχει ποικιλία στιγμών, που το χαρακτηρίζουν μια πολύ ενδιαφέρουσα προσθήκη στον δίσκο. Το “Yeah Right” που ακολουθεί, ανήκει επιβεβαιωμένα στο υλικό που είχε γραφτεί περίπου δέκα χρόνια πριν για το “Evanescence”, ωστόσο τότε απορρίφθηκε από το tracklist του ομότιτλου δίσκου. Στιχουργικά είναι γεμάτο με έξυπνες αναφορές, είτε «μπηχτές» απέναντι στην περιοριστική συμπεριφορά της προηγούμενης δισκογραφικής εταιρίας στην ομπρέλα της οποίας ανήκαν οι Evanescence, Wind-Up Records, είτε έμμεσους «πυροβολισμούς» κατά δύο προηγούμενων μελών της μπάντας που σύμφωνα με δηλώσεις της Amy Lee αδιαφορούσαν για το συγκρότημα και έστρεφαν την προσοχή τους μόνο στα χρηματικά κέρδη. Μουσικά δε με ενθουσίασε όσο άλλα κομμάτια, ωστόσο στιχουργικά κερδίζει το στοίχημα.
Το πέμπτο στη σειρά “Feeding The Dark” όπως δηλώνει και ο τίτλος του διατηρεί πιο σκοτεινό ύφος και έχει ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ρεφραίν στο σώμα του νέου υλικού. Στη συνέχεια, το “Wasted On You” είναι το πρώτο single του “The Bitter Truth” και συνάμα το πρώτο κομμάτι που σήμανε την επιστροφή των Evanescence με original studio album, οπότε με την κυκλοφορία του άρχισε να μετρά αντίστροφα πυροδοτώντας την αγωνία μας. Μουσικά είναι αρκετά καλό, ωστόσο επισκιάζεται από το “Better Without You” που το διαδέχεται, καθώς θεωρώ πως είναι όχι μόνο το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, αλλά ένα από τα καλύτερα -και όπως επεσήμανε η Jen Majura στο Rock Overdose από τα σκληρότερα- κομμάτια που μας έχουν δώσει οι Evanescence.
Μέσω του “The Bitter Truth” το συγκρότημα θέλησε να διαδώσει ένα ηχηρό μήνυμα ειλικρίνειας και ανεξαρτησίας. Μια από τις πιο χαρακτηριστικές του απόπειρες συναντάται στο “Use My Voice”, το οποίο είναι σίγουρα το πιο άμεσα κοινωνικό τραγούδι τους, αν κρίνουμε από το στιχουργικό περιεχόμενο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως χρησιμοποιήθηκε σε καμπάνια ώθησης των Αμερικανών πολιτών να συμμετάσχουν στην ψηφοφορία στα πλαίσια των εκλογών του 2020. Στο επίσημο video clip συμμετέχουν και γνωστά πρόσωπα, όπως η Lzzy Hale των Halestorm. Το κομμάτι είναι πολύ anthemic, πραγματικά εμψυχωτικό και γεμάτο ενέργεια.
Όπως προαναφέρθηκε, το “Take Cover” που είναι το επόμενο στη λίστα, ανήκει επιβεβαιωμένα και αυτό στα κομμάτια που είχαν γραφτεί ως υλικό που απορρίφθηκε για το ομότιτλο. Ξεκινά με ένα εκρηκτικό drum intro και στην πλειονότητά του κρατά ανεβασμένους ρυθμούς. Το δέκατο κομμάτι έμελλε να είναι το “Far From Heaven”, η μπαλάντα του “The Bitter Truth”. Το πιο όμορφο στοιχείο του είναι τα μαγευτικά έγχορδα που συνδυάζονται ανά καιρούς με ηλεκτρονικές πινελιές, όμως θα ήθελα κάτι παραπάνω έτσι ώστε να ισοφαρίσει ή και να ξεπεράσει ποιοτικά κορυφαίες μπαλάντες των Evanescence όπως τα “My Immortal”, “Lithium”, “Lost In Paradise” και άλλα.
Φτάνοντας στον επίλογο του δίσκου, ο ρόλος του αποχαιρετισμού φαίνεται πως έχει ανατεθεί στα “Part Of Me” και “Blind Belief”. Και τα δύο είναι πολύ καλά heavy κομμάτια, με το “Blind Belief” να είναι λίγο καλύτερο από το “Part Of Me”, καθώς όχι μόνο έχει ανώτερο intro και ρεφραίν, αλλά στην ολότητά του δηλώνει παρούσα μια γενικότερη ποικιλία διαθέσεων.
Το “The Bitter Truth” είναι αναμφίβολα το πιο προσγειωμένο και αληθινά ολοκληρωμένο δημιούργημα, που μας έχουν προσφέρει οι Evanescence μέχρι στιγμής. Μουσικά ο δίσκος δεν περιέχει μεγαλεπήβολες συνθέσεις, ούτε εμφανίζει πολύ περίπλοκα τεχνικά στοιχεία, ωστόσο εν τέλει κατορθώνει και μας δίνει καλογραμμένα κομμάτια. που θα ακούγονται ακόμα για πολύ καιρό. Το σώμα των τραγουδιών περιέχει μερικά διαμαντάκια, με τα highlights να απαρτίζονται από τα “Better Without You”, “Broken Pieces Shine” και “Blind Belief”. Το συγκρότημα αποδεικνύει πως επέστρεψαν δυναμικά, δίνοντας στο κοινό ένα σκοτεινό, heavy δίσκο αντάξιο της ποιότητάς τους, ο οποίος ανταποκρίνεται εξαιρετικά στις υψηλές προσδοκίες και αποζημιώνει το χρόνο αναμονής μας. Οι Evanescence δεν είναι τυχαία συγκρότημα καρδιάς!
Βαθμολογία: 88/100
Για το Rock Overdose,
Κατερίνα Μήτικα