Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Μαρτίου 2017
«Ένα άλογο, πολλές ιστορίες»
Σήμερα, πέραν της συνηθισμένης κριτικής, θα κάνουμε κι ένα μικρό μάθημα ιστορίας. Αρχικώς, Sleipnir, είναι το οχτάποδο άλογο του Θεού Óðinn, με το οποίο περιδιαβαίνει ουρανούς και θάλασσες. Τη Γη των ζωντανών, αλλά και των νεκρών. Η Skaði, είναι η θεά του κυνηγιού, του χιονιά αλλά και του χειμώνος. Ναι καλά καταλάβατε, κι αυτή τη φορά θα καταπιαστούμε με έναν δίσκο που έχει σαν θεματική του την Μυθολογία των Σκανδιναβών.
Όσον αφορά την μπάντα τώρα, μας έρχονται από το Denver και από την πρώτη τους κυκλοφορία, βλέπετε όπου δω κάτι που να υποδεικνύει Βορρά τσιμπάω, μας συνεπήραν με την ιδιαίτερή τους μουσική. Στην ουσία πρόκειται για ένα συνονθύλευμα folk, doom και black. Ενώ δεν παραλείπονται στιγμές που θα μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν ως stoner μπάντα.
Στα του Skadi τώρα, για όσους παρακολουθείτε τους Αμερικανούς καιρό, δεν θα εκπλαγείτε με τη νέα τους κυκλοφορία, αφού δεν παρατηρούνται πολλές διαφορές. Κυριότερα, θα λέγαμε ότι έχουν ρίξει το βάρος των συνθέσεων στον κλασσικό folk ήχο και με μαεστρία καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια μυστικιστική ατμόσφαιρα.
Για τους νέοπες τώρα. Φανταστείτε πώς θα ήταν αν έπαιζαν με distortion οι Wardruna, τραγουδούσε με μπρούταλ ο Ghaal και αναλάμβανε την ενορχήστρωση και το παραμιλητό ο Paul Chain. Ξέρω σας φαντάζει εξωπραγματικό, όπως εξωπραγματικός είναι και ο δίσκος. Ακούγοντας λοιπόν, το δεκάλεπτο άσμα “Awaken” θα διαπιστώσετε και μόνοι σας περί τίνος πρόκειται. Γενικά οφείλω να προειδοποιήσω ότι τα τραγούδια, κατά κύριο λόγο είναι μεγάλα σε διάρκεια. Δεν είναι δηλαδή ό δίσκος με τα χιτάκια που μπορείς να ακούσεις μεμονωμένα όποτε σου έρθει η όρεξη. Πρέπει εξ αρχής να εισχωρήσεις στον ιστό που περιπλέκει η κάθε νότα και να ταξιδέψεις μέχρι τέλους, καβάλα στο άλογο με τις οκτώ οπλές. Κάθε ακρόαση πιθανότατα να είναι και μια ξεχωριστή εμπειρία, ενώ δεν αποκλείεται στο τέλος να ανάψετε μία μεγάλη φωτιά και να χορεύετε γύρω από αυτήν με ελάχιστα ρούχα. Χωρίς αλκοόλ. Αρκεί η μουσική!
Για να το κλείσουμε όμως, το Skadi, για εμένα, ήρθε στο τέλος του χειμώνα, για να μου τον κρατήσει ζωντανό μέσα από τις μελωδίες του. Πέρασα πολλά βράδια με τη συντροφιά του και δεν βλέπω να φεύγει από τη λίστα μου σύντομα. Είχα να πάθω τέτοιο σοκ, από το “The Mantle” των Agalloch. Για τους μυημένους, αυτή η σύγκρισή πιστεύω ότι λέει πολλά.
Βαθμολογία: 92/100
Για το Rock Overdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
