Συντάκτης: Δάφνη Γεωργαδάκη
Συνεπέστατοι στο ραντεβού τους, οι Flotsam And Jetsam κυκλοφορούν νέο άλμπουμ, μόλις δύο χρόνια μετά την τελευταία τους δουλειά. Αρκετοί είχαμε φοβηθεί πως το “The End Of Chaos” θα ήταν το κύκνειο άσμα της μπάντας, αλλά ευτυχώς ήρθαν να μας διαψεύσουν. Κι αν φοβάσαι πως μετά από τόσα χρόνια, οι γερόλυκοι αυτοί δε θα μπορούν πια να βγάλουν τόσο heavy μουσική, ξανασκέψου το.
Το “Blood In The Water” περιλαμβάνει δώδεκα κομμάτια με μέση διάρκεια γύρω στα τέσσερα λεπτά. Έχει έντονα speed/thrash metal ύφος και συναγωνίζεται στα ίσια τις πιο δημοφιλείς κυκλοφορίες της μπάντας, όπως το “Doomsday For The Deceiver” και το “No Place For Disgrace”. Και είναι λογικό να αναρωτιέσαι: “Είναι δυνατόν να βγάζουν την ενέργεια, το θυμό και τη δύναμη που θέλει το thrash, μετά από 35 χρόνια;”. Εγώ λέω ναι. Εσύ θα κρίνεις για τον εαυτό σου.
Ας ξεκινήσουμε με τα τρία single που κυκλοφόρησαν πριν την επίσημη κυκλοφορία ολόκληρου του δίσκου. Το “Blood In The Water”, το “Burn The Sky” και το “Brace For Impact” έγιναν η πολεμική ιαχή των Flotsam And Jetsam και έφτιαξαν το κλίμα. Και υλικό για headbanging έχουμε, όπως και για mosh pit, αλλά και ωραιότατα catchy ρεφρέν που θα σου μείνουν στο μυαλό. Ποιο από τα τρία θα σου κολλήσει περισσότερο; Νομίζω το πιο εύκολα μνημονεύσιμο είναι το “Brace For Impact”. Ο ρυθμός, η ταχύτητα, ακόμα και τα φωνητικά θα σου θυμίσουν κάτι από τα πρώτα χρόνια της μπάντας και θα σε ξυπνήσουν για τα καλά, σε ό,τι φάση κι αν βρισκόσουν πριν.
Όμως όλα τα τραγούδια στο “Blood In The Water” είναι πολύ δυναμικά/επιθετικά. Ο ήχος της μπάντας έχει δει εξέλιξη τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως να χάνει την προσωπικότητά του. Και σίγουρα ήταν πρόκληση το να κυκλοφορήσουν τόσο σύντομα άλλο ένα full length album, το οποίο να βγάζει τόσο συναίσθημα και να έχει πραγματικά αξιόλογα τραγούδια.
Σταματάω για μια στιγμή να θαυμάσω το “Walls”, που μπορεί να μην είναι τόσο γρήγορο και επιθετικό, όσο το “Brace For Impact” για παράδειγμα, αλλά αγγίζει θέματα ψυχολογικής φύσεως, την συνεχή πίεση, την αίσθηση ότι “οι τοίχοι γκρεμίζονται γύρω σου” και κάπου χάνεσαι. Όλοι περνάμε δύσκολες φάσεις και είναι καλό να έχουμε στη διάθεσή μας μουσική που “μας καταλαβαίνει” και μας συμπαραστέκεται σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Για παρόμοιους λόγους δίνω έξτρα προσοχή στο “Cry For The Dead”. Αν έπρεπε οπωσδήποτε να επιλέξω ένα τραγούδι που μπαλαντίζει στο “Blood In The Water”, θα ήταν αυτό. Αλλά όχι, δεν είναι μπαλάντα. Απλά με συγκινεί που ξεκινά με το στίχο “I’m in the middle of a catastrophe” και έχει αυτό το πιο αργό groove στα κουπλέ. Η απώλεια πρωταγωνιστεί στο κομμάτι και είναι σίγουρα ανάμεσα στα δυο-τρία πιο συναισθηματικά του δίσκου ολόκληρου.
Και μετά από αυτό το σύντομο διάλειμμα, επιστρέφουμε στο πρόγραμμά μας με περισσότερη ταχύτητα, βάρος στα drums (φυσικά) και καινούργια mosh pits. Τα βλέπω να έρχονται, αρκεί να συμβούν οι live εμφανίσεις. Λατρεύω το πόσο impact κάνει το φινάλε του δίσκου, με το “Seven Seconds Till The End Of The World” να χτυπάει στα ηχεία.
Δεν έχει νόημα να αναλύσω το πόσο επαγγελματίες είναι οι Flotsam Αnd Jetsam, η ιστορία μιλάει από μόνη της. Το “Blood Ιn Τhe Water”, αν και δεν είναι τόσο μελωδικό, όσο δυναμικό, στέκεται επάξια δίπλα στις προηγούμενες δουλειές της μπάντας, αλλά και η ίδια η μπάντα στέκεται επάξια δίπλα στις μεγαλύτερες μπάντες του αμερικανικού metal.
Όπως μπορεί να καταλάβει ο καθένας, το μεγαλύτερο σημείο αναφοράς είναι τα φωνητικά του Eric "A.K." Knutson, που και από τεχνικής και από συναισθηματικής απόψεως, δε χάνουν πουθενά. Όλη η μπάντα δίνει τον καλύτερό της εαυτό για την τεχνική και το συναίσθημα του δίσκου. Κανένα τραγούδι δεν είναι απλώς filler. Και μακάρι να μπορέσουν να συνεχίσουν έτσι για χρόνια ακόμα.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose,
Δάφνη Γεωργαδάκη