Ημερομηνία δημοσίευσης: 21 Μαΐου 2018
Το ντεμπούτο ΕΡ των Gatekeeper, "Prophecy and Judgement", ήταν αυτό που με εισήγαγε στη μουσική της μπάντας. Μια επιπόλαιη ακρόαση με οδήγησε στην αγορά του, κίνηση που σύντομα σκυλομετάνιωσα. Στη συγκεκριμένη κυκλοφορία άκουγα ένα ρηχό, “νυσταλεό” κακέκτυπο των Atlantean Kodex. Αν και κάποια καλά στοιχεία με απέτρεψαν από το να θάψω τη μπάντα στην απόλυτη αδιαφορία και τη λήθη, σίγουρα δεν αποτελούσε την πρώτη προτεραιότητά μου. Και η αδιαφορία μου θα ήταν πιο έντονη, αν το split με Eternal Champion δεν τους επανέφερε από σπόντα ξανά στη ζώνη ενδιαφέροντός μου. Η αισθητή βελτίωση που διέκρινα σε συνδυασμό με τη μεταγραφή του γνωστού μας από τους Borrowed Time τραγουδιστή, Jean-Pierre Abboud, τους ξαναέβαλε στον χάρτη μου, αν και ομολογουμένως χωρίς, ακόμα, ιδιαίτερο ενθουσιασμό.
Με το που πάτησα όμως το “play” στο πρώτο βίντεο της μπάντας για το καινούριο άλμπουμ, το “Blade of Cimmeria”, ήρθα αντιμέτωπος με μια ευχάριστη έκπληξη. Οι Gatekeeper έγιναν συναρπαστικοί! Ένα κομμάτι (το οποίο πολλοί κατηγορούν για ανέμπνευστο) που όμως στάζει τεστοστερόνη και αδρεναλίνη, με τρόπο που δε μας είχε συνηθίσει η μπάντα. Δικαίως επιλέχθηκε τόσο για πρώτο βίντεο όσο και για το άνοιγμα του άλμπουμ. Το (γνώριμό μας από το EP) “North Wolves“ που ακολουθεί, αν και μπαίνει υποσχόμενα, στη συνέχεια μας υπενθυμίζει την «ατμοσφαιρική» (ήτοι τη βαρετή) πλευρά της μπάντας. Παράλληλα, δικαίωσε κάποια παράπονα που αιωρούνταν ήδη από το “Blade of Cimmeria”, για το ενοχλητικό, «ψεύτικο» γρέζι του τραγουδιστή. Το στυλ του πολύ καλού Jean-Pierre Abboud έχει πράγματι αγριέψει αρκετά στα πρότυπα των Omen, όσο και των νεότερων Manowar και Virgin Steele, χωρίς πάντα το εγχείρημα να κρίνεται απόλυτα επιτυχημένο. Μάλιστα, αυτή η ζορισμένη τραχύτητα, πολλές φορές κουράζει και είναι από τα αδύναμα σημεία του άλμπουμ.
Το “Warrior Without Fear” που ακολουθεί, φιλοδοξεί να αποτελέσει «επικό metal hit» στα πρότυπα των Visigoth και πράγματι είναι πολύ καλό. Στη συνέχεια, το φοβερό επίσης επικό, “Ninefold Muse”, είναι από τα καλύτερα του άλμπουμ. Το γνωστό μας “Bell of Tarantia” διατηρεί το άλμπουμ σε υψηλά επίπεδα, με το ρεφρέν να ηχεί σαν φολκ Atlantean Kodex. Το ομώνυμο μπαίνει πολύ λυρικά, για να εξελιχθεί κι αυτό σε ένα πολύ όμορφο δυναμικό κομμάτι παρόλο που διατηρεί σε μεγάλο βαθμό αυτά τα ”prog”/μελωδικά στοιχεία. Το δεύτερο χαστούκι από την νέα δουλειά των Gatekeeper μετά το “Blade of Cimmeria”, όμως, ήρθε με το επόμενο κομμάτι, το επίσης γνωστό από το ΕΡ, “Swan Road Saga”. Για να είμαι ειλικρινής, από το "Prophecy and Judgement" (συμπεριλαμβανομένου του συγκεκριμένου) δεν μου έχει μείνει νότα, πόσο μάλιστα να έχω ξεχωρίσει κομμάτια. Η συγκεκριμένη όμως εκτέλεση με ενθουσίασε. Θυμίζει αρκετά την «κρυφό φολκ» πλευρά των Visigoth (που συγγενεύει με Falconer και Dark Forest) και είναι πιθανότατα το αγαπημένο μου από το άλμπουμ. Το “Oncoming Ice” που κλείνει ουσιαστικά το άλμπουμ, μας επαναφέρει βίαια στην πραγματικότητα ότι η μπάντα, παρά την εντυπωσιακή αλλαγή της, δεν έχει απαρνηθεί πλήρως την παλιότερη ταυτότητα της. Συμπαθητικό σε σημεία, αλλά συνολικά κουραστικό και φλύαρο στην προσπάθειά του να ακουστεί ατμοσφαιρικό, συναισθηματικό και ψαγμένο. Παρόλα αυτά, οι τσιρίδες και το γρέζι δίνουν και πάλι το παρόν τους στην προσπάθεια το κομμάτι να διατηρήσει και μια βιτρίνα «τρουμεταλλοσύνης».
Η έκδοση στην οποία γίνεται η κριτική, έχει ως μπόνους δύο διασκευές (Omen –“Death Rider” και Savatage –“Hall of the Mountain”) στις οποίες ο τραγουδιστής είναι απολαυστικός και αποδίδει ανέλπιστα καλά, με την υπόλοιπη όμως μπάντα να μην ακολουθεί στα ίδια επίπεδα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι με το “East of Sun”, ουσιαστικά καλωσορίζουμε στις τάξεις μας μια νέα πολύ ελπιδοφόρα μπάντα του επικού metal. Αν ελεγχθεί λίγο η υπερβολή στα φωνητικά και διορθωθούν κάποιες συνθετικές αδυναμίες , πιστεύω ότι οι Gatekeeper έχουν τα φόντα να πρωταγωνιστήσουν στο μέλλον.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
The Shadowcaster
Comments
