“Όχι άλλη στασιμότητα”
Ο υπερπληθυσμός στο post-black metal πλέον είναι φανερός και ήταν κάτι αναμενόμενο να συμβεί, αφού από τη στιγμή που ένα είδος γίνεται μόδα, χιλιάδες σχήματα προσπαθούν να ανέβουν στο τρένο και να αρπάξουν ένα κομμάτι από την πίτα. Έτσι και εδώ, έχουμε το ντεμπούτο των Harrower από τη Νέα Υόρκη, να προσπαθούν να παίξουν όπως πολλά άλλα σχήματα σε αυτόν τον ήχο και να θέλουν να κερδίσουν κάποιο είδος αναγνώρισης.
Το πρόβλημα είναι πως, πλέον, ο συγκεκριμένος ήχος έχει κορεστεί τόσο πολύ όχι μόνο από τον υπερπληθυσμό, αλλά και από την έλλειψη πειραματισμών και τη διάθεση των σχημάτων να ανακυκλώνουν αυτά που δημιούργησαν οι πρωτοπόροι, με αποτέλεσμα ο ήχος αυτός σιγά σιγά να έχει προοδευτική μείωση του ενδιαφέροντος από την έλλειψη φαντασίας και διάθεσης για κάτι διαφορετικό. Αυτός ο μεγάλος πρόλογος ήταν απαραίτητος, γιατί τα ίδια ισχύον και για την περίπτωση των Harrower.
Το μόνο που θα έλεγε κανείς ότι διαφέρει από τον κυκεώνα των κυκλοφοριών του είδους, είναι η πιο πρωτόγονη προσέγγιση στον ήχο, καθώς και στα φωνητικά. Ο ήχος είναι αρκετά ξερός, με πολλά πρίμα στις κιθάρες προσπαθώντας να αποδώσει περισσότερη επιθετικότητα. Οι συνθέσεις και το στήσιμό τους είναι οκ, αλλά αυτό όπως προαναφέραμε δεν αρκεί από μόνο του πλέον. Από εκεί και πέρα υπάρχουν όλα τα χαρακτηριστικά του ήχου, όπως οι ατμοσφαιρικές εναλλαγές, τα ουρλιαχτά φωνητικά (με την πιο πρωτόγονη προσέγγιση που αναφέραμε) και τα έντονα ξεσπάσματα με τον ήχο και τα riffs σε χαμηλές συχνότητες.
Δίσκοι σαν αυτοί επιβεβαιώνουν το χρυσό κανόνα της μετριότητας. Θα αρέσει σε όσους έχουν πέσει με τα μούτρα στον post-black metal ήχο, αλλά όσοι δεν έχουν ασχοληθεί με τον ήχο, μπορούν να βρουν πολλά καλύτερα σχήματα για να ξεκινήσουν. Το βασικό σε κάθε μόδα είναι να βρίσκονται σχήματα τα οποία διαθέτουν πάνω απ' όλα ψυχή, διάθεση να εξερευνήσουν περαιτέρω το εκάστοτε είδος και να μην το κάνουν να βαλτώνει. Στο post-black ακόμα δεν έχουν βρεθεί άλλα σχήματα που να μπορούν να το κάνουν αυτό και αν δε γίνει αυτό σύντομα, το είδος θα σβήσει τόσο απότομα όσο εμφανίστηκε στο προσκήνιο. Οι Harrower σίγουρα δεν βοηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος