Οι Hellraiser είναι μια thrash μπάντα από την Άρτα, που δημιουργήθηκε το 2014, και μετά από κάποιες αλλαγές στη σύνθεσή τους, σταθεροποιήθηκαν και ξεκίνησαν να μπαίνουν δυναμικά στο παιχνίδι. Στην Άρτα μπορείς να συναντήσεις αρκετά αξιόλογα γκρουπ στο είδος του Rock και του Hard Rock, όπως οι δυναμικοί Heritage, αλλά και rock'n'rollαδες, όπως οι Ghostance. Αρκετά ικανοποιητικοί ήχοι για μια μικρή πόλη της επαρχίας αλλά κάτι λείπει...Αυτό είναι (ή μάλλον ήταν) το metal, το γρήγορο thrash metal, και οι Hellraiser έφεραν ακριβώς αυτό στους Αρτινούς, αλλά και γενικότερα Ηπειρώτικους metal κύκλους. Είναι όλοι πιτσιρικάδες με τα κλασσικά χαρακτηριστικά: λαδωμένα και ανακατωμένα μακριά μαλλιά, άσπρα παπούτσια, πέτσινα μπουφάν, vests και δεν συμμαζεύεται. Έχουν συμμετέχει μέχρι τώρα σε 9 συναυλίες, αρκετές εκ των οποίων ήταν τοπικά festival και μία εκ των οποίων, το Dream Gates Fest, διοργανώθηκε από τα ίδια τα μέλη της μπάντας! Δύο χρόνια μετά την δημιουργία τους λοιπόν και μετά από ένα χρόνο γεμάτο δυναμικές εμφανίσεις, έβγαλαν το πρώτο τους demo, το “End of Days”.
Το demo ξεκινά με το σκοτεινό instrumental "Prelude to Armageddon", το οποίο φτιάχνει σωστά την ατμόσφαιρα και δίνει μια αίσθηση ερχόμενης καταστροφής, σαν αυτήν που απεικονίζεται στο εξώφυλλο. Το πρώτο (πραγματικά metal) κομμάτι του δίσκου είναι το ομότιτλο “End of Days” και πρόκειται για ένα δυνατό thrash κομμάτι, που σε αρκετά σημεία θυμίζει πρώιμους Onslaught, αλλά στο solo μπορεί άνετα να διακριθεί και μεγάλη Dimebag Darell επιρροή. Η επίθεση συνεχίζεται με το "United we Attack", ένα περισσότερο moshάδικο κομμάτι, το οποίο ίσως είναι λιγότερο ενδιαφέρον μουσικά, αλλά η έντονη "in your face" επιθετικότητα του σε ωθεί να κουνήσεις τον σβέρκο σου και να σφίξεις καλά τις γροθιές σου πριν μπεις στο pit. Το τελευταίο metal κομμάτι του δίσκου, και προτελευταίο γενικά, το “Slaves of God”, είναι το δυνατότερο και το πιο γρήγορο από τα υπόλοιπα, με τα φωνητικά να έχουν στραφεί προς το Death Metal και τις κιθάρες να riffάρουν σε ρυθμούς που θυμίζουν Suicidal Angels. Το demo κλείνει με ένα ακόμα (ίσως μη απαραίτητο) instrumental κομμάτι, το οποίο όμως καταφέρνει να δέσει με την συνολική ατμόσφαιρα και να κλείσει ομαλά τον δίσκο.
Συνοψίζοντας, είναι φανερό πως η μπάντα έχει δουλέψει πολύ πάνω στην μουσική και στην συνολική ατμόσφαιρα του demo. Ναι, η παραγωγή θα μπορούσε να είναι καλύτερη και υπάρχουν κάποια λάθη εδώ και εκεί, είναι όλα όμως διορθώσιμα και είμαι σίγουρος πως τα παιδιά θα συνεχίσουν να δουλεύουν και θα γίνουν ακόμα καλύτεροι! Μέχρι τότε, bang your heads and keep thrashing!
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Λευτέρης Γκίκας
Comments
