Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Το καλύτερό μου είναι να ακούω ντεμπούτο από συγκρότημα που δεν νιώθω ότι είναι ντεμπούτο. Δηλαδή, έχουν περάσει ήδη χρόνια που μου έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον, παρακολουθώ την πορεία τους και τις συνεργασίες τους, και κάπου εκεί στην εμφάνιση της Debbie Gough στον τελευταίο δίσκο των END, στο μυαλό μου οι Heriot ήταν ήδη ένα βαρύγδουπο όνομα. Μεθυστικό sludgecore με θαυματουργή παραγωγή, οι Βρετανοί ήρθαν για να μείνουν.
Οι Heriot εδώ δείχνουν εξ αρχής ότι είναι μια υπολογίσιμη δύναμη και συνθέτουν έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Το “Devoured By The Mouth Of Hell” εξακολουθεί να προβάλλει τον ήχο που εκδήλωσαν στο τελευταίο τους EP, “Profound Morality”, και επεκτείνεται, όπως ήταν αναμενόμενο, σε πιο ατμοσφαιρικές και αιθέριες μελωδίες, ακολουθώντας περισσότερο κομμάτια σαν το “Demure” από εκείνο το EP, με πολλές υφές αλλά κλειστοφοβικά ηχητικά τοπία. Κάτι το οποίο ξεχώρισα από την αρχή στους Heriot ήταν η έντονη αντίθεση ακατέργαστων και ουρλιαχτών-φωνητικών με πολύ πιο απαλά, κάτι που ενώ σαν απλή περιγραφή φαίνεται να το έχουμε ακούσει γενικά, αλλά εδώ είναι το κάτι άλλο. Οι εναλλαγές μεταξύ αυτών των δύο χαρακτηριστικών επιλογών από τη Gough, συνεχίζονται και εντείνονται ακόμα περισσότερο στο δίσκο αποτυπώνοντας έτσι την ταυτότητα της μπάντας από τον πρώτο κιόλας δίσκο. Εκεί θα βοηθήσει και η αψεγάδιαστη παραγωγή του μπασίστα Jake Pecker και του Josh Middleton, πρώην κιθαρίστα των Architects και νυν frontman των Sylosis.
Παράλληλα, δε λείπουν οι παρεμβάσεις industrial στοιχείων, όπως στα “Lashed” και “Opaline”, θυμίζοντας αμυδρά στιγμές από Code Orange στο μεταβατικό τους στάδιο, πριν επικρατήσει πλήρως το industrial ύφος. Το “Visage” συγκεκριμένα, είναι δειλά δειλά ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχω ακούσει φέτος και δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως έχουμε να κάνουμε με ένα αριστούργημα. Για τους πιο μοντερνους, υπάρχουν και οι πιο metalcore στιγμές, όπως το “Siege Lord”, που υπήρξε και το πρώτο single. Κάθε πειραματισμός πάντως, αποδίδεται με πίστη στο αρχικό τους ύφος και αυτό που φάνηκαν να πρεσβεύουν από τα πρώτα κιόλας μουσικά δείγματα που κυκλοφόρησαν ποτέ.
Συνολικά, το “Devoured By The Mouth Of Hell” είναι ένα πολυδιάστατο και άκρως ενδιαφέρον ντεμπούτο που πηγαίνει τα μουσικά είδη που το απαρτίζουν ένα βήμα μπροστά. Το να καταφέρεις να ακουστείς από την αρχή όσο πιο πρωτοπόρος γίνεται, δεν είναι και το πιο απλό πράγμα. Οι Heriot, όμως, το κάνουν να φαίνεται εύκολο.
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
HERIOT – "Devoured By The Mouth Of Hell"
Century Media
27.09.24
Comments
