“... it's a long way...”
Μετά την διάλυση των Agalloch, έχει παρατηρηθεί μια μεγάλη έξαρση συγκροτημάτων που θέλουν να τους μοιάσουν, αλλά όχι αντιγράφοντας τον ήχο τους, αλλά το γενικότερο καλούπι και την νοοτροπία τους. Αυτό το 'προοδευτικό' (pun intended) και ατμοσφαιρικό black metal, το οποίο είναι εμπλουτισμένο με μπόλικα folk στοιχεία, χωρίς όμως να μοιάζουν ηχητικά στους προαναφερθέντες. Ένα τέτοιο σχήμα είναι και οι Βρετανοί Hryre στο ντεμπούτο που μας προσφέρουν.
Ηχητικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος (χωρίς όμως η σύγκριση να αγγίζει τα όρια της στεγνής και στυγνής αντιγραφής) πως το σχήμα θυμίζει ηχητικά περισσότερο τους Fen, Winterfylleth και Wodensthrone. Την περιγραφή της μουσικής τους την κάναμε ήδη στο πρόλογο, οπότε αυτό που έχουμε να κάνουμε, είναι να εμβαθύνουμε στις λεπτομέρειες, που ως γνωστόν κάνουν και τη διαφορά. Και είναι φανερό ότι δεν δώσανε βάση και προσοχή σε αυτές.
Κι αυτό συμβαίνει διότι, ενώ εκτελεστικά και ηχητικά είναι όλα άψογα, συνθετικά λείπει αυτό το στοιχείο που θα δώσει το κάτι παραπάνω, την εκτόξευση στην ποιότητα. Λες και επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στον εκτελεστικό τομέα, διότι οι συνθέσεις ακούγονται εντελώς διεκπεραιωτικές και κοινότυπες. Ενώ διαθέτουν σαν σύνολο την εμπειρία να σταθούν αξιοπρεπώς σε ένα δίσκο, δίνεται η αίσθηση πως η επεξεργασία τους κράτησε ελάχιστα και έλαβε χώρα χωρίς τις ιδέες που θα τις απογειώσουν. Με άλλα λόγια, είναι σαν να ακούμε ένα διεκπεραιωτικό δίσκο ενός supergroup που κάνει την πλάκα με την παρέα που μαζεύτηκε, αλλά όλες οι καλές ιδέες έχουν κρατηθεί στην άκρη για τους δίσκους της κύριας ασχολίας των μελών του.
Οφείλουμε βέβαια να λάβουμε υπόψη πως και αυτό εδώ το συγκρότημα δημιουργήθηκε σαν project, αλλά αν θέλουν να πρωταγωνιστήσουν αργότερα ή έστω να αφήσουν το στίγμα τους, οφείλουν να δουλέψουν περισσότερο το θέμα των συνθέσεων, γιατί στους υπόλοιπους τομείς είναι από καλοί έως πάρα πολύ καλοί. Και ειδικότερα όταν ένας τέτοιος δίσκος περιέχει και κομμάτια μεγάλης διάρκειας, το πράγμα μπορεί να ξεφύγει προς το χειρότερο και την ανία.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
