Ημερομηνία δημοσίευσης: 22 Μαρτίου 2017
Ένα πράγμα που μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα, είναι πως με το που ξεκινάει κάποιο άλμπουμ, συνήθως μαντεύεις την κατεύθυνσή του και τα συναισθήματα που θα περιέχει. Και οι περιπτώσεις στις οποίες πέφτεις έξω, συνήθως είναι σχιζοφρενείς και κυκλοθυμικές.
Οι Νορβηγοί Hymn αγγίζουν τη σχιζοφρένεια, όχι με τις εναλλαγές τους, αλλά με τη σταθερή και προοδευτική αύξηση της δυσφορίας που ξεχειλίζει στο ντεμπούτο άλμπουμ τους, κάτι που δε συμβαίνει με το βασικό συγκρότημά τους, τους Tombstone. Με το που ξεκινάει ο δίσκος με το drone "Ritual", νιώθεις αμέσως πως αυτό που ακολουθεί θέλει να σε πατήσει στο σβέρκο και να σου κόψει την ανάσα. Οι doom ρυθμοί συνοδεύονται από φωναχτά φωνητικά που ξεχειλίζουν απόγνωση και θυμό, και περιστασιακά συνοδεύονται από κάποια blastbeat ξεσπάσματα. Τα ambient περάσματα συμβάλλουν επίσης καταλυτικά στην ενίσχυση αυτής της ατμόσφαιρας.
Μπορεί βέβαια η συνταγή να είναι απλή και δοκιμασμένη, δε θα πετύχαινε όμως αν η απόγνωση ήταν τεχνητή ή φτιαγμένη με σύνθετα και περίπλοκα υλικά. Καταφέρνοντας λοιπόν να αποφύγουν αυτή τη βασική παγίδα, εστιάζουν στο συναίσθημα και στη δημιουργία της αφόρητης αίσθησης που περιβάλλει τις συνθέσεις και παρασέρνει τον ακροατή στη δίνη της.
Σε τέτοιες δουλειές, αν καταφέρεις να χειριστείς το συναίσθημα και να το μεταδώσεις με αυθεντικό τρόπο, έχεις πετύχει τα 3/4 που χρειάζονται σε ένα τέτοιο άκουσμα. Και από αυτή τη δουλειά είναι σαφές πως υπάρχει αυτό που χρειάζεται. Για όσους λοιπόν ασχολούνται με τη συγκεκριμένη αισθητική που παρουσιάζει αυτό το είδος, βουτήξτε άφοβα στη σκοτεινή δίνη του δίσκου και αφήστε τον να σας παρασύρει για όσο διαρκεί.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
