Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
O Peter Tägtgren, πνεύμα ανήσυχο, ενεργοποιεί ξανά τη death metal πλευρά του, με όχημα τους Hypocrisy. Μετά το πάρα πολύ καλό “End Of Disclosure” του 2013, αλλά και το προ πενταετίας “Coming Home” των Pain (επίσης πολύ καλό), έρχεται το “Worship”. Στο ενδιάμεσο είχαμε και τη συμμετοχή του στους Lindemann, οπότε μόνο άπραγος δεν έμεινε οκτώ χρόνια τώρα. Η ηχητική προσέγγιση του νέου δίσκου των Σουηδών είναι ξανά το μελωδικό, σουηδικό death metal.
Aρχή με το ομώνυμο κομμάτι και στη συνέχεια τα “Chemical Whore” και “We're The Walking Dead” ξεχωρίζουν και αποτυπώνουν στο έπακρο την ταυτότητα και τα χαρακτηριστικά του ήχου των Hypocrisy. Η ομάς των Mikael Hedlund, Reidar Horghagen και φυσικά του μπροστάρη Peter είναι καλοδουλεμένη και μας προσφέρει ποιοτικές συνθέσεις σαν το “Children Of The Gray” και “They Will Arrive”, “Gods Of The Underground” στη συνέχεια. Aίσθησή μου είναι πως με τα “A Taste Of Extreme Divinity” (πρωτίστως, αφού είναι δισκάρα ολκής), “End Of Disclosure”, αλλά και το όλο οπτικοακουστικό πακέτο του “Hell Over Sofia (20 Years Of Chaos And Confusion)” oι Σουηδοί ανέβασαν το ταβάνι τους πολύ παραπάνω απ’ όσο θα μπορούσαν να φανταστούν οι οπαδοί κι ενδεχομένως να αντέξουν και οι ίδιοι σε βάθος χρόνου.
Το “Worship” είναι μια χαρά δίσκος και προσωπικά θα το έβαζα πιο ψηλά από ό,τι κυκλοφόρησαν οι Hypocrisy τη διετία 2004-05, τα “The Arrival” και “Virus” δηλαδή. Απλά θεωρώ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κοιτάξει ποτέ το “A Taste Of Extreme Divinity”, κάτι το οποίο μόνο κατακριτέο δεν είναι. Θεματολογικά, ο Tägtgren εξακολουθεί να καταπιάνεται με εξωγήινους και πάσης φύσεως θεωρίες συνομωσίας, αλλά και σαν χρέη παραγωγού έχει κάνει άψογη δουλειά.
Συνοψίζοντας λοιπόν, στο “Worship” συναντάμε μελωδία, κλασσικά death metal riffs, mid-tempo συνθέσεις, ρεφρέν που μένουν, αλλά και κάποιες ψιλοαδιάφορες στιγμές. Ίσως με μονοψήφιο αριθμό κομματιών να είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά δεν πειράζει, το δεχόμαστε κι έτσι το άλμπουμ αυτό, σαν μια ακόμα πολύ καλή δημιουργία, που συνεχώς θα με προκαλεί να αποφασίσω αν υπερτερεί ή όχι του “End Of Disclosure”.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Οverdose,
Mιχάλης Τσολάκος