“Visions from the underground”
Όταν πιάνουμε στο στόμα μας τη λέξη Καναδάς, μας έρχονται στο μυαλό πολλά επιτυχημένα σχήματα που έχουν γράψει ιστορία στο χώρο. Όταν όμως ο Καναδάς συνδυάζεται με το black metal, η αλήθεια είναι πως στο μυαλό έρχονται πολύ λίγα πράγματα άμεσα, εκτός αν κάποιος είναι ενεργός ακροατής της underground τοπικής σκηνής, η οποία κάνει φιλότιμες προσπάθειες, αλλά ακόμα βρίσκεται πίσω σε σχέση με την Αμερικάνικη black metal σκηνή.
Οι Idolatry κυκλοφορούν τον πρώτο τους δίσκο προσπαθώντας να ξεφύγουν από την αφάνεια της σκηνής, γι’ αυτό και χρησιμοποιούν όσο πιο πολλά πρωτόγονα όπλα του ήχου και της σκηνής μπορούν να βρουν. Η ambient και απόκοσμη εισαγωγή ακολουθείται από την έκρηξη που επικρατεί στα κομμάτια του υπόλοιπου δίσκου. Ο ήχος είναι εντελώς ξερός, τα φωνητικά εντελώς απόκοσμα, τα riff βάρβαρα και απειλητικά, με τις εναλλαγές τους να λαμβάνουν χώρα σε υψηλές ταχύτητες και να εμβαθύνουν στη δημιουργία ενός απόκοσμου, σκοτεινού και μισανθρωπικού ήχου.
Από την άλλη, θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι αυτή η περιγραφή ταιριάζει απόλυτα στα Νορβηγικά σχήματα που ξεπήδησαν από το 1991 και έπειτα. Και δεν θα έχει άδικο. Το σχήμα από τον Καναδά ακολουθεί πιστά τη συγκεκριμένη συνταγή και, αν και την εκτελεί άψογα, δεν έχει να προσφέρει κάτι καινούριο στον συγκεκριμένο ήχο. Παίζουν με τη ψυχή τους βέβαια, με τις συνθέσεις να είναι άρτια στημένες, αλλά από την άλλη, συνεχίζεται αυτή η αέναη επανάληψη ενός ήχου που εδραιώθηκε 24 χρόνια πριν και έχει εξελιχτεί απείρως από τότε.
Οπότε, με όλα όσα αναφέρθηκαν να λαμβάνονται υπόψη, είναι στη διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε ακροατή να αποφασίσει αν θέλει να δοκιμάσει ένα σχήμα που δοκιμάζει την τύχη του σε έναν υπερκορεσμένο ήχο. Όσοι έχουν κουραστεί από την υπερπροσφορά, δε νομίζω να εκτιμήσουν αυτόν τον δίσκο καθώς δεν θα έχει κάτι καινούριο να τους προσφέρει. Όσοι επιμένουν χρόνια σε αυτόν τον ήχο πάντως, θα τον εκτιμήσουν δεόντως.
Βαθμολογία: 62/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
