Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Ένα υπέροχα αντισυμβατικό και βαθύτατα προσωπικό άλμπουμ, από έναν καλλιτέχνη που δεν φοβάται να δοκιμάσει τις δυνάμεις του.
Ένα συχνό φαινόμενο που παρατηρώ τους τελευταίους μήνες είναι πως κάθε φορά που αναρωτιέμαι που χάθηκε η τάδε μπάντα και δεν έχουμε νέο υλικό της, μέσα στις επόμενες μέρες πέφτει στα χέρια μου μια νέα κυκλοφορία τους. Ακριβώς αυτό συνέβη και με τους Need, ένα από τα πιο ελπιδοφόρα συγκροτήματα του prog στη χώρα μας, οι οποίοι μετά την εξαιρετική τριλογία των “Orvam”, “Hegaiamas” και “Norchestrion”, είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα τους. Προς μεγάλη μου έκπληξη -και χαρά- λοιπόν έμαθα για το νέο, σόλο άλμπουμ του frontman των Need Γιάννη Βογιαντζή, και με μεγάλη περιέργεια πατάω το play στο στερεοφωνικό μου.
Ήδη από το εξώφυλλο ο δίσκος σε προϊδεάζει πως δεν πρόκειται για το σκληρό και τεχνικό prog που φημίζεται ο Jon Voyager κι οι Need. Αντ’ αυτού, οι πρώτες νότες του “Little Boxes” με μεταφέρουν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, με μια μελωδία που θυμίζει την αλητεία των δίσκων του Neil Young και του Tom Petty, μπολιασμένα με την αισθητική σύγχρονων guitar heroes όπως ο Jon Mayer και ο Joe Bonamassa. Αυτή η δραστική αλλαγή με έπιασε αρχικά απροετοίμαστο, όμως πολύ γρήγορα μπήκα στο πνεύμα του δίσκου και το ευχαριστήθηκα δεόντως.
Το “Monsters” κουβαλάει τη συνθετική βαρύτητα των Need, καθώς όλοι οι bandmates του Jon V. έχουν credits, αυτή τη φορά ωστόσο η θεματολογία αντλείται από προσωπικές εμπειρίες του Βογιαντζή, οι οποίες αποτυπώνονται με επιτυχία στις οκτώ συνθέσεις του δίσκου. Ο Βογιαντζής μιλάει για το στρες στη ζωή του (Little Boxes, Undecided) την αγάπη (Angela) και τους φόβους του (Monsters), παραδίδοντας συναισθηματικά φορτισμένες ερμηνείες που αποτελούν -προς έκπληξη κανενός- τα highlights του δίσκου. Παράλληλα, ο φόρος τιμής στον τεράστιο David Bowie με το κατάλληλα τιτλοφορούμενο “Minor Tom” δεν θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος.
Από τεχνικής απόψεως το άλμπουμ διαθέτει πολύ καλή παραγωγή, η οποία καταφέρνει να αναδείξει τα διάφορα μουσικά όργανα που ακούγονται. Οι οκτώ συνθέσεις του ανέρχονται σε συνολική διάρκεια 35 λεπτών, αφενός επιτρέποντας στον δίσκο να ακούγεται με μεγαλύτερη ευκολία και συνοχή, αφετέρου αφήνοντάς μας να ζητάμε κάτι περισσότερο. Οι συνοδοιπόροι του Jon V. στους Need προσφέρουν τις υπηρεσίες τους πίσω από τα τύμπανα, το μπάσο και τις κιθάρες ως guests, θέτοντας τον εκτελεστικό πήχη του δίσκου σε πολύ υψηλό επίπεδο, ενώ τα backing vocals της Άννας Τάρμπα προσφέρουν επιπρόσθετο βάθος στα κομμάτια.
Σε μία αποτίμηση, το “Monsters” είναι ένας βαθύτατα προσωπικός δίσκος από έναν μουσικό που αποφασίζει να αποτυπώσει όλες τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες σε μια κυκλοφορία που απομακρύνεται χιλιόμετρα μακριά από την πεπατημένη οδό των Need. Ο Jon Voyager παλεύει με τους δαίμονές του και, απαρνούμενος το μουσικό του παρελθόν, κάνει “μακροβούτι” σε αχαρτογράφητα νερά, καταφέρνοντας να αναδυθεί θριαμβευτικά στην απέναντι όχθη, γενναιότερος και σοφότερος.
Βαθμολογία: 76/100
Για το Rock Overdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
JON VOYAGER
MONSTERS
One Little Victory Records.
Comments
