Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Ιστορικής σημασίας δίσκος, έτσι είναι πάντα όταν κυκλοφορούν νέα μουσική τα ιερά τέρατα του χώρου. Οι Kansas είναι σε αυτήν την κατηγορία, παρότι η δημοτικότητά τους έχει σίγουρα πέσει. Μια ματιά όμως στη δισκογραφία τους μαρτυράει ότι καλλιτεχνικά ήταν κανονικά ενεργοί αυτά τα χρόνια. Αυτή είναι λοιπόν η δεύτερη στούντιο δουλειά τους που βγαίνει μέσω της Inside Out Music, τρίτη συνολικά αν βάλουμε και το ζωντανά ηχογραφημένο “Leftoverture Live & Beyond”.
To “The Absence Of Presence” είναι ο δίσκος που ακούγεται έτσι ακριβώς όπως φαντάζεται ο τυπικός οπαδός των Αμερικάνων εν έτει 2020. Ευρύ progressive rock, όχι τόσο σκληρό, σίγουρα όμως λυρικό. Classic rock με πανδαισία οργάνων αν προτιμάτε, το ίδιο είναι. Εδώ ακούμε τα πάντα, βιολί από τον David Ragsdale, keyboards από τον Tom Brislin, lead κιθάρα από τον Rich Williams (επίσης και σε διάφορα ακουστικά περάσματα), όργανα τα οποία συμπληρώνουν άψογα την ηλεκτρική κιθάρα του Zak Rizvi, τον μπασίστα Billy Greer και τον ντράμερ Phil Ehart. Τις εννιά συνθέσεις του άλμπουμ (διάρκειας 47 λεπτών) ντύνουν τα φωνητικά του Ronnie Platt. Οk, Steve Walsh δεν είναι, αλλά εδώ και στο “The Prelude Implicit” του 2016 κάνει απολύτως τίμια δουλειά, χωρίς βέβαια να του πιστώνεται η πραγματικά τεράστια ερμηνεία. Ίσως να είναι και καλύτερα έτσι, αλλιώς θα κινδύνευε να εκτεθεί.
Το “The Absence Of Presence” δεν έχει τεχνικά ξεσπάσματα για να χαζέψεις. Δεν είναι δαιδαλώδες, είναι «οικονομικό», έχει μελωδίες μεν, του λείπει όμως αυτό το «κάτι» για να το απογειώσει δε. Από κομμάτια, ξεχωρίζουν το ομώνυμο, το “Memories Down The Line”, κάπως το “Throwing Mountains”, ενώ στα “Jets Overhead” και “Circus Of Illusion” το βιολί πραγματικά μαγεύει. Τα υπόλοιπα είναι συμπαθητικά εως καλά, ενώ το δίλεπτο, αμιγώς οργανικό “Propulsion 1” θα μπορούσε να βρίσκεται και σε μια σύγχρονη epic/ power κυκλοφορία.
Κάνοντας τη σούμα, οι παραδοσιακοί οπαδοί που δεν έχουν μείνει κολλημένοι στα παλιά, γνωστά hits, θα εισχωρήσουν σε βάθος και λογικά θα βρουν στιγμές ικανοποίησης. Μπορούν όμως οι Kansas να πείσουν ένα νεότερο ακροατήριο να τους ανακαλύψει μέσω αυτού του δίσκου; Eκτίμησή μου πάντα, κομματάκι δύσκολο, αλλά νομίζω αυτό είναι πλέον άνευ σημασίας για τη μπάντα. Καλό άλμπουμ λοιπόν και συνεχίζουμε.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
