Ημερομηνία δημοσίευσης: 19 Οκτωβρίου 2016
“Και μιλώντας για black metal…”
Αν έχω ασχοληθεί εις βάθος με ένα είδος μουσική όσο καιρό γράφω στο Rock Overdose, αυτό σίγουρα είναι το black metal και τα παρακλάδια του. Εντούτοις, ακόμη δεν έχω καταφέρει να διαχωρίσω πότε κάτι τετριμμένο μου αρέσει και πότε όχι. Οπότε κρατάω το πρώτο άκουσμα κι αν με καλύψει προχωράω.
Για την ιστορία τώρα, οι King μας έρχονται από Αυστραλία μεριά και το “Reclaim Τhe Darkness” είναι η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά. Όπως είπα και στην αρχή, κατά κάποιο τρόπο η μουσική τους είναι αρκετά κορεσμένη, αφού χαρακτηρίζεται ως ένα συνονθύλευμα επιρροών. Από την άλλη αυτό που φτάνει στα αυτιά μου, είναι εξαιρετικό, οπότε δεν βρίσκω λόγο να μην γουστάρω, οπότε αφήνω και την γκρίνια κατά μέρους.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση εξ αρχής ήταν η δυναμικότητα που βγάζουν. Οι εναλλαγές μεταξύ των πιο ήπιων στιγμών και των ανελέητων blast beats είναι πολύ καλά δουλεμένες και ο τρόπος που ταξιδεύεις από το ένα κομμάτι στο άλλο, είναι σχεδόν ποιητικός. Ενώ με τη χρήση ορισμένων πιο power περασμάτων, στα χαρτιά πάντα, καταφέρνουν να κρατούν τον ακροατή σε εγρήγορση. Οι ίδιοι φυσικά αυτοχαρακτηρίζονται ως melodic black, οπότε και δικαιολογούν αυτές τις γέφυρες κατά κάποιον τρόπο. Επίσης, ενδιαφέρον βρήκα το γεγονός ότι μια μπάντα του είδους της, επιτέλους σταμάτησε να χρησιμοποιεί μπάσο, όταν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων το όργανο πνίγεται στην παραγωγή, με αποτέλεσμα να καταντάει περιττό.
Στην αρχή είπαμε ότι είναι από στην Αυστραλία. Δεν ξέρω αν μου καρφώθηκε στο μυαλό λόγο ονόματος περισσότερο και λιγότερο λόγω ήχου, αλλά καθόλη την διάρκεια του δίσκου δεν παύει να μου έρχεται στο μυαλό η σκέψη ότι έχουν δανειστεί περισσότερα στοιχεία από τους συμπατριώτες τους, Be'lakor, παρά από πιο black μπάντες.
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με έναν άκρως ενδιαφέροντα δίσκο, ο οποίος ακούγεται αρκετά φρέσκος, παρότι χρησιμοποιεί παλιές ιδέες, ενώ και η ενορχήστρωσή του προδίδει μια νέα οπτική των πραγμάτων, που για τους οπαδούς μόνο καλή μπορεί να είναι. Από την άλλη δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός, ότι πολλές ιδέες επαναλαμβάνονται καθόλη την διάρκεια του, πράγμα που αναμφίβολα κουράζει και ίσως αποθαρρύνει έναν νέο ακροατή από το να ασχοληθεί περεταίρω μαζί τους. Παρόλα αυτά, λαμβάνοντας υπόψη μας ότι πρόκειται για την παρθενική τους εμφάνιση, θα πρέπει να μην είμεθα τόσο σκληροί με μια μπάντα που τώρα βρίσκει τα πατήματά της σε ένα αχανές πεδίο.
Βαθμολογία: 80/100
Για το RockOverdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
