Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Οι Kvelertak ήταν πάντα ένα συγκρότημα που έδινε αναζωογονητικά και ενδιαφέροντα κομμάτια, παρουσιάζοντας τη δική τους εκδοχή του σκληρού ήχου, πράγμα που τους ανέδειξε δειλά δειλά σε μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις του σήμερα. Ένα από τα πιο ξεχωριστά ατού, όμως, ήταν ο frontman του συγκροτήματος, Erlend Hjelvik, που αποχώρησε σχεδόν δύο χρόνια πριν. ‘Εκτοτε οι Kvelertak συμπεριέλαβαν τον Ivar Nikolaisen στο line up τους, ενώ παράλληλα υπέγραψαν και με τη Rise Records, από όπου μας έρχεται και το “Splid”. Επομένως, με κάθε τρόπο, το “Splid” είναι ένα καινούριο κεφάλαιο στην πορεία του συγκροτήματος.
Σαν πρώτη γεύση, τα φωνητικά του Nikolaisen δεν είναι καθόλου άσχημα και ταιριάζουν με το ήδη υπάρχον κλίμα που περικλείει τους Kvelertak, ενώ παράλληλα προσδίδει τη δική του πινελιά στον ήχο του συγκροτήματος, όπως ούτως ή άλλως θα έπρεπε να γίνει. Υπάρχει κάτι πιο νεανικό στη φωνή του Nikolaisen, που δίνει έναν πιο διασκεδαστικό και punk τόνο, τον οποίο οι Kvelertak φαίνονται να υποστηρίζουν καλά. Η ανανέωση αυτή, κάνει τη μπάντα να τείνει περισσότερο στο 90's ευρωπαϊκό punk και αυτό δε φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα στο ελάχιστο.
Αφήνοντας τα screams στην άκρη όμως, ο Nikolaisen μέσα σε όλα έχει και εντυπωσιακά καθαρά, όπως φαίνεται εξ αρχής με το “Bråtebrann”, ενώ οι παραλλαγές στη φωνή του και το τι μπορεί να προσφέρει από πλευράς μελωδίας και ποικιλίας έρχεται στο “Delirium Tremens”. Ταυτόχρονα, στις λαμπρές προσθήκες στο δίσκο αυτό είναι φυσικά η συμμετοχή του Troy Sanders των Mastodon στο “Crack Οf Doom”. Μία τέτοια συνεργασία ήταν αναμενόμενη αργά ή γρήγορα, δεδομένου του θαυμασμού και της αγάπης του ενός συγκροτήματος για το άλλο. Aυτή επομένως έγινε σε ένα κομμάτι που έχει στοιχεία κυρίως των Kvelertak, στα οποία προσαρμόστηκε ο Sanders. Δεν ακούμε Mastodon στο “Crack Οf Doom”, όπως ακριβώς θα έπρεπε να γίνει και αυτό είναι μία ακόμα ιδιαίτερα θετική προσθήκη.
Πέρα από το ρόλο των φωνητικών, οι Kvelertak φαίνονται να μην επαναπαύονται καθόλου και συνεχίζουν να δίνουν ευχάριστες και ενδιαφέρουσες μελωδίες. Η συνεχής επιθετικότητα του “Splid” βέβαια, όπως και πολλά σημεία των προηγούμενων τριών προκατόχων του, μπορεί να θεωρηθεί δυσβάσταχτη από μερικούς, αλλά όσοι ξέρουν από Kvelertak δεν πρέπει να φοβούνται. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κάτι τρομερά ξεχωριστό στα πλαίσια των συνθέσεων, αλλά το “Splid” σώζεται από την αύρα που έφερε ο Nikolaisen στο προσκήνιο. Ένας από τους πιο διασκεδαστικούς δισκους του 2020.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
