Με το που ξεκίνησα την ακρόαση του EP, μπερδεύτηκα και απόρησα. Η εισαγωγή, τα φωνητικά και ο ήχος του δίσκου είναι αντιγραφή από Cult Of Luna σε σημείο να νομίζω ότι ο τραγουδιστής τους έφτιαξε και άλλο συγκρότημα. Τα πράγματα όμως ήρθαν γρήγορα στη θέση τους στη συνέχεια, με πιο προσωπικά στοιχεία των Ιταλών La Fin, με αυτό εδώ το EP να αποτελεί την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά.
Όπως προαναφέραμε, το συγκρότημα έχει ως κύρια επιρροή τους Cult Of Luna, όχι μόνο στον ήχο, αλλά και στο γεγονός πως το συγκρότημα αποτελείται από τρεις κιθαρίστες, ενώ και οι συνθέσεις αναδεικνύουν την αγάπη τους για τους Σουηδούς. Μελωδικά εισαγωγικά στοιχεία τα οποία διαδέχονται ορισμένα λίγο πιο πολύπλοκα post-metal απλώματα. Εκεί που διαφέρουν ξεκάθαρα είναι στα διάσπαρτα black metal ξεσπάσματα, κάτι που κάνει τον ήχο τους να ξεφεύγει από τον τετριμμένο ήχο του post-metal.
Η άψογη εναλλαγή από τις αρμονικές ατμόσφαιρες στα ξεσπάσματα είναι κάτι που θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο σε αυτόν τον ήχο, όμως η αστοχία πολλών σχημάτων σε αυτό οδήγησε και στον γρήγορο κορεσμό αυτού του ήχου, σε σημείο κάτι που θα έπρεπε να είναι δεδομένο, να το θεωρούμε μεγάλο προτέρημα για τους Ιταλούς που το κάνουν μαεστρικά. Όχι βέβαια πως δεν αξίζουν μια αναγνώριση, αλλά ο τόσο κοντινός ήχος σε παρόμοια σχήματα του ήχου μειώνει την ευκαιρία να ξεχωρίσουν αμέσως στον ήχο.
Οι δυνατότητες να το κάνουν αυτό υπάρχουν, όπως και τα σημεία στο δίσκο, τα οποία το μαρτυρούν. Ήδη το γεγονός ότι αυτό το EP είναι concept album, δείχνει τις φιλοδοξίες τους και την όρεξή τους. Και μάλιστα, το εξώφυλλό τους απεικονίζει την έμπνευσή τους για το concept. Πρόκειται για φωτογραφία του Robert C. Wiles που απεικονίζει μια νεαρή γυναίκα που έχει πέσει από το Empire State Building. Ο δίσκος πραγματεύεται τα συναισθήματα του ατόμου στις τελευταίες του στιγμές. Αναμένω το full-length με ανυπομονησία.
Βαθμολογία: 67/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
