Ημερομηνία δημοσίευσης: 6 Δεκεμβρίου 2017
Μπορεί το συγκρότημα να ξεκίνησε σαν ιδέα το 2011, αλλά μέχρι να βρεθούν τα κατάλληλα μέλη, να κατασταλάξουν στην κατεύθυνσή τους, και εν τέλει να εστιάσουν στη δημιουργία μουσικής, πέρασαν 5 ολόκληρα χρόνια, αιωνιότητα στη μουσική βιομηχανία, αλλά φυσιολογικό φαινόμενο στην παθούσα Ελληνική σκηνή. Οι αρχικές συστάσεις γίνονται με το παρών EP.
Και οι συστάσεις που μας παραδίδουν είναι εξαιρετικές, με πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Το άλμπουμ αποτελείται από 5 τραγούδια, σε progressive ύφος, εκ των οποίων ένα intro και ένα outro. Μουσικά όμως, καταφέρνουν να συνδυάζουν άψογα βαριά riff με πιο μελωδικά περάσματα, λυρική εσωτερικότητα με εκφραστική αμεσότητα, καθώς και ατμοσφαιρικά και ήρεμα περάσματα με πιο έντονες στιγμές. Όλα αυτά συνοδευόμενα από την πολύ εκφραστική φωνή της Άννας Αναπλιώτη (Φωνή – Πλήκτρα), η οποία σε συνδυασμό με το μουσικό επίπεδο των υπολοίπων μελών δημιουργούν αυτό το πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Το σημαντικότερο είναι ότι οι επιρροές τους είναι μεν ευδιάκριτες και αναγνωρίσιμες, βασισμένες στα περισσότερα χαρακτηριστικά συγκροτήματα αυτού του πιο εσωτερικού, λυρικού, περιπετειώδους και με πολλές εναλλαγές από μελωδία σε βάρος είδους, όπως είναι οι Riverside, οι LEProus και οι Pain Of Salvation για παράδειγμα, είναι όμως κατάλληλα πλασμένες και διαμορφωμένες μέσα από την προσωπική οπτική και το όραμα του συγκροτήματος, ούτως ώστε να μη θυμίζει τόσο ξεκάθαρα τους ήρωές του. Και αυτό το καταφέρνουν πολύ καλά.
Μια πολύ ελπιδοφόρα αρχή λοιπόν, με την ελπίδα να συνεχίσουν με παρόμοια σύνεση, ωριμότητα και διάθεση. Το πρώτο δείγμα δείχνει πως υπάρχουν οι δυνατότητες για κάτι τέτοιο, αρκεί να μην επαναπαυτούν. Οι συνθέσεις του EP κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον και την προσοχή του ακροατή, αν και προσωπικά μιλώντας θα ήθελα λίγο παραπάνω ακόμα. Αν και, ειδικά στις μέρες μας, καλύτερα να ζητάς να ακούσεις λίγο παραπάνω παρά να μπουχτίζεις από τα fillers.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος