Ημερομηνία δημοσίευσης: 16 Μαΐου 2019
Σχεδόν 5 χρόνια πέρασαν από τότε που οι progressive/power metallers Lightfold μας συστήθηκαν δισκογραφικά με το album "Time to Believe" το 2014. Ομολογώ πως τότε δεν μου έκαναν πολύ εντύπωση αν και είχα θεωρήσει αρκετά τίμια την προσπάθεια τους. Σίγουρα είδαν και οι ίδιοι τα σημεία στα οποία χρειάζονταν βελτίωση και μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι την κυκλοφορία της δεύτερης δουλειάς τους φαίνεται πως δούλεψαν όσο δεν πάει για να μας συστηθούν ξανά μέσω του “Deathwalkers”. Και όταν λέμε να μας συστηθούν ξανά το εννοούμε με όλη τη σημασία της λέξης γιατί οι αλλαγές που έγιναν στο μεσοδιάστημα ήταν πραγματικά ριζικές.
Ξεκινώντας από το line up τους, έχοντας ως σταθερές αξίες τον Θανάση Λαμπράκη στις κιθάρες και τον Χάρη Πολυμενέα στα πλήκτρα, όλα τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας άλλαξαν. Στο μπάσο πλέον συναντάμε τον Rich Melville (μπασίστα των ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ) και στα φωνητικά τον μυστηριώδη κύριο που κρύβεται πίσω από τη μάσκα και το καπέλο, Martin Deathwalker. Στα δε drums κατά την ηχογράφηση του δίσκου συμμετείχε η Ελένη Νότα. Ο δίσκος κυκλοφορεί από την Pitch Black Records, την παραγωγή και μίξη του οποίου ανέλαβε ο Διονύσης Χριστοδουλάτος.
Όσον αφορά τον ήχο τους αυτός συνεχίζει να κινείται σε progressive/power μονοπάτια αλλά πλέον οι Lightfold με το “Deathwalkers” έχουν ανέβει πολλά σκαλοπάτια δημιουργικότητας. Το παίξιμο τους έχει αρκετά τεχνικά στοιχεία χωρίς όμως να κουράζει καθόλου. Ο δίσκος είναι concept και μάλιστα αποτελεί το 1ο μέρος της τριλογίας που έχει οραματιστεί η μπάντα. Ως λάτρης των concept δίσκων αυτό και μόνο μου κίνησε ακόμα περισσότερο την περιέργεια ώστε να λιώσω τον δίσκο και να χαθώ μέσα στην ιστορία που έχουν δημιουργήσει. Το να φτιάξεις έναν concept δίσκο που να έχει ροή, εξέλιξη στην ιστορία, θεατρικότητα και συνοχή ανάμεσα στα κομμάτια, δεν το λες και το πιο εύκολο εγχείρημα. Και η δουλειά που έχει ρίξει η μπάντα για να πετύχει όλα τα παραπάνω είναι προφανής. Ήρωας της ιστορίας είναι ο Martin ο οποίος χάνει τη ζωή του σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και περνά στην «άλλη πλευρά», αλλά εκεί δεν είναι μόνος του. Η δημιουργία της εν λόγω περσόνας ως ήρωα της ιστορίας, αφηγητή και τραγουδιστή καθώς και του μυστηρίου πίσω από την ταυτότητά του (στον δίσκο δεν αποκαλύπτεται το πρόσωπό του) αποτελεί για μένα πολύ έξυπνη κίνηση.
Ο δίσκος ξεκινά με την εισαγωγή “Death As A Beginning” η οποία μας βάζει κατευθείαν στο κλίμα με το τηλεφώνημα του ήρωα προς τη γυναίκα του, τον ήχο του τρακαρίσματος και τα ατμοσφαιρικά χορωδιακά φωνητικά. Συνέχεια με το δυναμικό “Save Me” με τον catchy ρυθμό και το φοβερό σολάρισμα προς το τέλος του κομματιού. Ακολουθεί το “Behind the Veil” με την ατμοσφαιρική εισαγωγή από πλήκτρα και το “Deathwalkers (Julia)” του οποίου ο ρυθμός του ρεφραίν σου κολλάει εύκολα. Ακολουθεί το “The Collector” με την αρκετά δυναμική εισαγωγή με τα τύμπανα και τα πλήκτρα που δημιουργεί μια επική ατμόσφαιρα, συνδυασμένο με χορωδιακά φωνητικά. Συνέχεια με το “Beyond the Unknown” που έχει μία ανατολίτικη χροιά σε σημεία και με το “Angel of the Earth” το οποίο αποτελεί την δυναμική μπαλάντα του δίσκου. Ένα πολύ μελωδικό κομμάτι (ντουέτο με την Μαργαρίτα Παπαδημητρίου) το οποίο για μένα αποτελεί μία από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου. Ακολουθούν τα πιο δυναμικά “She has to Know” και “Demon Upon Me” για να μπει ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου, ονόματι “Deception”. Στο εν λόγω κομμάτι έχουμε και guest συμμετοχή στον ρόλο του δαίμονα από τον μοναδικό Νίκο Ρουσσάκη ο οποίος απογειώνει το κομμάτι με την θεατρικότητα και μελωδικότητα της φωνής του. Οι guest συμμετοχές δεν τελειώνουν εδώ αφού στο προσωπικά αγαπημένο μου “The Battle” συναντάμε κι άλλη έκπληξη με τον Σάββα Μπετίνη (Acid Death) να μας χαρίζει τα μοναδικά φωνητικά του και να οδηγεί το κομμάτι σε πιο άγρια μονοπάτια. Οι τόνοι ξαναπέφτουν με το ατμοσφαιρικό “Ascending”, που μου θύμισε και λίγο “Silent Lucidity” από Queensryche, για να κλείσει ο δίσκος με το outro “At the Gates of Heaven” υπό τον ήχο γυναικείων χορωδιακών φωνητικών στο ίδιο μοτίβο με αυτό του intro.
Συνοψίζοντας, το “Deathwalkers” των Lightfold αποτελεί έναν πολύ καλοδουλεμένο δίσκο από όλες τις απόψεις, τόσο μουσικά όσο και θεματικά/στιχουργικά. Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο που η μπάντα προχώρησε τόσα πολλά βήματα μπροστά την μουσική της για να έρθουν στο σήμερα και να μας παραδώσουν μια τόσο ολοκληρωμένη δουλειά. Ανυπομονούμε για τη συνέχεια της ιστορίας… Μέχρι τότε δώστε του πολλές ακροάσεις!
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rockoverdose.gr
Τζοβάνα Σπήλιου
Comments
