Ημερομηνία δημοσίευσης: 30 Νοεμβρίου 2017
Οι Like Moths To Flames ήταν πάντα ένα συγκρότημα που δεν μπορούσαν να με κάνω να ακούσω παραπάνω από 3-4 κομμάτια από κάθε δίσκο τους. Σαφώς αυτά τα 3-4 κομμάτια είναι αρκετά καλά και κολλητικά, αλλά στην τελική μόνο εκείνα θα άξιζαν από το εκάστοτε άλμπουμ. Το ενδιαφέρον μειώθηκε ακόμα πιο πολυ στο “The Dying Things We Live For” του ’15, και μπορώ να πω ότι έπεσε κατακόρυφα όταν άκουσα το “Nowhere Left To Sink” ως προγευση για το “Dark Divine”. Σκέφτηκα πως έχουμε να κάνουμε για ακόμα μία μπάντα η οποία το γυρνάει από το metalcore στο rock/post-rock και δεν το κάνει καλά. Επομένως ήμουν προετοιμασμένη να μισήσω το “Dark Divine”.
Βγήκα όμως λανθασμένη. Πέρα από το προαναφερθέν κομμάτι, η ελπίδα μου για τους Like Moths To Flames αναζοπυρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σίγουρα δεν πρόκειται για πρωτοποριακούς ήχους και μελωδίες που δεν μας έχει προσφέρει κανένα άλλο συγκρότημα ανά τα χρόνια, αλλά για μία πολύ καλή μίξη των στάνταρ και των κλασικών στοιχείων της metalcore μουσικής, αποδοσμένα με το ταλέντο που πάντα πίστευα ότι κατέχουν οι ίδιοι, αλλά ποτέ δεν το χρησιμοποιούσαν στο έπακρο. Κομμάτια σαν το ομώνυμο “Dark Divine” και “Empty The Same” είναι αρκετά κολλητικά και ευχάριστα, αφού σε συμπαρασύρουν σε ένα ακούσιο κούνημα του κεφαλιού, ακόμα και σε ένα μικρό μουρμουρητό προς τα τελευταία δευτερόλεπτα, καθώς κάποιοι στίχοι ήδη έχουν μείνει στο μυαλό. Ακόμα και σε κομμάτια όπως το “Instictive Intuition”, που αποτυπώνουν καλύτερα το είδος της μουσικής στο οποίο υπάγονται, οι Like Moths To Flames καταφέρνουν κατά κάποιο τρόπο να χτυπήσουν στη νοσταλγία, και ενώ υπάρχουν παλιότερα συγκροτήματα που έχουν έχουν υιοθετήσει παρόμοιο ήχο στο μακρινό παρελθόν, το “Dark Divine”, το έτος 2017 και ιδιαίτερα μετά από πολλούς πειραματισμούς που έχουμε ακούσει κατά καιρούς και τις παράπλευρες απώλειες με τις οποίες έχουμε έρθει αντιμέτωποι από άλλοτε αγαπημένα σχήματα, μοιάζει λιγουλάκι φρέσκαδούρα.
Σε συνδυασμό πάντα με τους πιασάρικους τίτλους, που κάνουν επίκληση στο συναίσθημα του κάθε νέρντουλα (σαν κι εμένα), αφού υιοθετούν πολλούς τίτλους για τα κομμάτια τους από Game Of Thrones, Harry Potter κλπ., μπορούσαν πάντα να τραβήξουν πολύ κοινό, και ενώ παλαιότεροι δίσκοι τους δεν ανταπεξέρχονταν στις προσδοκίες, το “Dark Divine” σίγουρα μπορεί να μπει μπροστά ώστε να διακαιολογήσει την ολοένα και αυξανόμενη δημοτικότητά τους. Σίγουρα ο καλύτερος τους δίσκος μέχρι στιγμής.
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου