Ημερομηνία δημοσίευσης: 4 Μαΐου 2018
Σουηδία και μουσική, ως γνωστόν, πάνε μαζί. Δεν έχει περάσει μπάντα από τα αυτιά μου που να προέρχεται αππο εκεί και να μην είναι, το λιγότερο, απλά καλή. Από την άλλη, η Σουηδία, και λοιπές Σκανδιναβικές χώρες, ειδικεύονται στο καθαρόαιμο metal. Πράγμα που έκανε ακόμα πιο ενδιαφέρουσα την εμφάνιση των MaidaVale μετά από την κυκλοφορία του ντεμπούτου τους το 2016 καθώς η τετράδα, φάνηκε να ειδικεύεται στην ψυχεδελική ρετρό ροκ. Δύο χρόνια μετά, οι 4 αυτές κυρίες, πήραν ξανά τις κιθάρες τους και την ψυχεδελική τους αύρα και κυκλοφόρησαν το “Madness Is Too Pure”.
Πολλές μπάντες τον 21ο αιώνα, έχουν προσπαθήσει να αναβιώσουν τις ημέρες της ροκ μεταξύ δεκαετίας 60 και 70 και πολλές έχουν καταφέρει να τις μιμηθούν. Λίγες, όμως, είναι αυτές που έχουν καταφέρει να ακουστούν όντως σαν να έχεις ξεθάψει έναν δίσκο του 70. Αυτόν που θα φυσήξεις τη σκόνη από πάνω του και θα φλομώσεις την ατμόσφαιρα. Εαν, λοιπόν, το “Tales Of The Wicked West” ήταν μία φορά αυτό, το “Madness Is Too Pure” είναι δύο. Η συνταγή περιλαμβάνει ψυχεδέλεια, blues και κάτι το ακατέργαστο, που όμως λειτουργεί υπέρ του τελικού αποτελέσματος.
Από την ψαρωτική αρχή που επιφυλάσσει το “Deadlock”, μέχρι τη σκοτεινή μελαγχολία που αφήνει το “Another Dimension”, το “Madness Is Too Pure”, έχει κάτι διαφορετικό να προσφέρει σε κάθε ένα από τα 9 του κομμάτια. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και διαφορετικές για τα δεδομένα της τετράδας, αποτελεί το “Späktrum” και το “Dark Clouds”, με τις χαρακτηριστικές τους μπασογραμμές, ενώ πίσω δεν πάει και το “Trance”, στο οποίο οι MaidaVale έχουν πάει σε ακόμα πιο ψυχεδελικά μονοπάτια, δημιουργώντας ένα ξεσηκωτικό αποτέλεσμα. Ειδικά οι κιθάρες στο τέλος του κομματιού, προσκαλούν όποιον το ακούσει να χορέψει.
Τα τελευταία χρόνια, τα δείγματα ροκ μουσικής που αξίζουν ολοένα και λιγοστεύουν. Είναι πλέον πολύ δύσκολο για ένα συγκρότημα, ακόμα και για αυτά που πρωτοξεκινούν, να μην παράγουν κάτι τετριμμένο. Την ίδια στιγμή, λοιπόν, είναι ειρωνικό το πως μία μπάντα με τόσο ρετρό παλμό, φτάνει να ακούγεται φρέσκια, δυναμική και ενδιαφέρουσα. Το “Madness Is Too Pure” είναι σίγουρα ένας δίσκος εκτός χρόνου, αλλά εντός τόπου, αφού μπορεί να στρέψει την προσοχή του καθενός, όπου κι αυτός βρίσκεται, πάνω του. Οι MaidaVale, κατά τη γνώμη μου, δεν ξεπέρασαν το ντεμπούτο τους, αλλά έκαναν μία άξια προσπάθεια, φέρνοντας στο φως ένα καλοδουλεμένο, χρωματιστό δίσκο που είναι ικανός να τραβήξει κάθε ηλικία και φύλο, και αυτό είναι μεγάλο κατόρθωμα.
Βαθμολογία: 78/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου