Ημερομηνία δημοσίευσης: 24 Σεπτεμβρίου 2019
Δεν νομίζω πως χρειάζονται και πολλές συστάσεις για ένα όνομα όπως αυτό του Michael Schenker. Μας συστήθηκε με τους Scorpions στις αρχές της δεκαετίας του 1970, για να συνεχίσει τη λαμπρή καριέρα του με τους UFO. Τη δεκαετία του 1980 αποφάσισε να ακολουθήσει σόλο καριέρα δημιουργώντας τους MSG (Michael Schenker Group), ενώ το 1986 αποφάσισε να μοιραστεί τις «αρμοδιότητες» της μπάντας με τον τραγουδιστή Robin McAuley (μετονομάζοντας τους MSG σε McAuley/Schenker Group), μαζί με τον οποίο κυκλοφόρησαν τρεις κορυφαίους για μένα δίσκους (“Perfect Timing”, “Save Yourself” και “MSG”). Το 1995 επέστρεψε στους UFO, επαναφέροντας αργότερα τους MSG, για να σχηματίσει μετέπειτα τους Michael Schenker’s Temple of Rock. Ακούραστος και ασταμάτητος στο πέρασμα των χρόνων, μας έχει χαρίσει απίστευτες συνθέσεις που πολλοί θα ζήλευαν.
To 2016 ο Schenker αποφάσισε να δημιουργήσει τους Michael Schenker Fest (στη σύνθεση των οποίων μπήκαν από τους MSG οι Gary Barden, Graham Bonnet και Robin McAuley στα φωνητικά, μαζί με τον Chris Glen στο μπάσο, τον Ted McKenna στα τύμπανα και τον Steve Mann στην κιθάρα/keyboard) με τους οποίους βγήκε σε ένα άκρως επιτυχημένο tour. Όπως ήταν αναμενόμενο κάτω από αυτή τη ανορθόδοξη και συνάμα φιλόδοξη σύνθεση η μπάντα θα συνέθετε και νέα μουσική. Με την επιπλέον προσθήκη του Doogie White (Michael Schenker’s Temple of Rock) στα φωνητικά προχώρησαν το 2018 στην πρώτη τους δισκογραφική δουλειά με τίτλο “Resurrection”.
Σχεδόν ένα χρόνο μετά η μπάντα επιστρέφει με νέα κυκλοφορία ονόματι “Revelation”. Στα drums πλέον συναντάμε τους Simon Philips και Bodo Schopf (μετά τον θάνατο του Ted McKenna λίγο πριν την έναρξη των ηχογραφήσεων του νέου δίσκου). Δεκατρείς συνθέσεις αποτελούν τον νέο δίσκο ο οποίος κινείται στα μουσικά μονοπάτια του προκάτοχού του και στην ουσία αναβιώνει τις ρίζες του κλασικού rock/hard rock. Προσωπικά ίσως να με κουράζει λίγο το γεγονός πως υπάρχουν 4 τραγουδιστές με αποτέλεσμα να μου διαφοροποιούνται αρκετά οι συνθέσεις ως ακούσματα. Σίγουρα δείχνω μία αδυναμία παραπάνω στα κομμάτια που συμμετέχει ο Robin McAuley στα φωνητικά, του οποίου η φωνή διατηρεί απόλυτα την φρεσκάδα του παρελθόντος.
Την εκκίνηση του δίσκου δίνει το “Rock Steady” στο οποίο συμμετέχουν και οι τέσσερις τραγουδιστές μαζί. Αρκετά κλασική σύνθεση, με catchy ρυθμό, το οποίο αποτελεί την ιδανική έναρξη. Ίσως η καλύτερη σύνθεση του δίσκου με τη συμμετοχή και των τεσσάρων. Συνέχεια με το πιο γρήγορο “Under A Blood Red Sky” και πίσω από το μικρόφωνο βρίσκουμε τον Doogie White. Αρκετά δυνατό κομμάτι τόσο στη μελωδία όσο και στα φωνητικά του. Ακολουθεί το προσωπικά αγαπημένο “Silent Again” με τον Robin McAuley στα φωνητικά. Κι εδώ έχουμε γρήγορο ρυθμό, με κολλητικό riff στην κιθάρα, μελωδικό ρεφραίν και έντονο drumming. Το “Sleeping With The Light On” αποτελεί και το πρώτο single του δίσκου – από τα καλύτερα κομμάτια του με ρυθμό που σου μένει. Κι εδώ ξανασυναντάμε τις τέσσερις φωνές μαζί. Στο “The Beast In The Shadows” συναντάμε μόνο τον Graham Bonnet – ίσως από τις πιο αδύναμες στιγμές του δίσκου – ενώ στο “Behind The Smile” σολάρει ο Doogie White ξανά. Εξαιρετικό κομμάτι το οποίο θυμίζει και λίγο Ronnie James Dio στη σύνθεση. Στο “Crazy Daze” συναντάμε για πρώτη φορά σόλο τον Gary Barden στα φωνητικά ο οποίος φαίνεται να υστερεί περισσότερο από τους υπόλοιπους τρεις πλέον. Σόλο επιστροφή του McAuley στο “Lead You Astray” το οποίο ανεβάζει ταχύτητα. Στο “We Are The Voice” έχουμε guest συμμετοχή στα φωνητικά (λες και τέσσερις τραγουδιστές δεν είναι αρκετοί) από τον Ronnie Romero (Ritchie Blackmore's Rainbow). Ακολουθεί το δεύτερο σόλο για τον Gary Barden με το “Headed For The Sun”, το οποίο είναι λίγο καλύτερο από το προηγούμενο σόλο του. Σε πιο blues ρυθμούς κινείται το “Old Man”, στο οποίο συναντάμε για τελευταία φορά την τετράδα ενωμένη. Το συγκεκριμένο αποτελεί ένα από τα πολύ δυνατά κομμάτια του δίσκου. Το “Still In The Fight” που ακολουθεί βρίσκει τον Graham Bonnet στο μικρόφωνο και νομίζω πως εδώ βρίσκεται η πιο μέτρια στιγμή του δίσκου. Το κλείσιμο έρχεται όμως δυναμικά με την instrumental σύνθεση “Ascension” όπου ο κύριος Schenker κάνει τα μαγικά του. Υπέροχη σύνθεση και σίγουρα ένα από τα καλύτερα κομμάτια του δίσκου.
Οι οπαδοί του Schenker και συνολικά της κλασικής hard rock/heavy metal μουσικής δεν θα απογοητευτούν καθόλου από την εν λόγω κυκλοφορία. Αν και ο κύριος Schenker παίζει γνώριμα, ποντάρει στη νοσταλγία των οπαδών του και δε ρισκάρει μουσικά, αυτό δεν σημαίνει όμως πως το “Revelation” δεν αποτελεί μία άκρως αξιόλογη δουλειά, με συνθέσεις που δένουν απόλυτα μεταξύ τους. Σίγουρα μία μπάντα με τόσους βετεράνους μαζεμένους θα μπορούσε να δώσει απίστευτες στιγμές, αλλά καταλήγει να παίζει με ασφάλεια αυτό που ξέρει να κάνει καλά εδώ και τόσα χρόνια. Βέβαια το απλά καλό για ένα τέτοιο μουσικό team δεν παύει να είναι εξαιρετικό, οπότε η νέα δουλειά των Michael Schenker Fest αξίζει της προσοχής μας για άλλη μία φορά.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rockoverdose.gr
Τζοβάνα Σπήλιου
Comments
