“Stagnation”
Οι Moanaa προέρχονται από την Πολωνία και μας προσφέρουν το δεύτερο άλμπουμ τους, δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο τους. Προέρχονται από τον post-metal ήχο, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει πέσει σε δυσμένεια, καθώς πέρα από δύο-τρία συγκροτήματα, δεν έχει υπάρξει κάποιο άλλο που να έχει κάνει τη διαφορά. Και ούτε αυτοί εδώ θα την κάνουν.
Αυτό δε σημαίνει πως ο δίσκος τους είναι κακός, κάθε άλλο. Απλά, δεν έχει τίποτα καινούργιο να προσφέρει σε αυτόν τον βαλτωμένο ήχο και αναμασά επιτυχημένα μεν, χωρίς προσωπικότητα δε, όλα τα στοιχεία του, τις εμμονές του και τις πιθανές προσμίξεις του, οι οποίες εδώ είναι κάποια sludge riffs και κάποια διάσπαρτα progressive περάσματα.
Είναι από αυτούς τους δίσκους οι οποίοι θα σε κάνουν να περάσεις καλά κατά τη διάρκεια της ακρόασής του (αν είσαι μυημένος στον ήχο, αλλιώς υπάρχουν αρκετές μεγάλες ποσότητες καλύτερων συγκροτημάτων για άκουσμα), καθώς όλα τα κλασικά στοιχεία που καθιέρωσαν το συγκεκριμένο ήχο βρίσκονται εδώ και είναι σωστά φιλτραρισμένα παρέα με τις επιρροές, αλλά μετά το πέρας της ακρόασης δεν θα υπάρξει κάποιο στοιχείο που να αποτυπωθεί στη μνήμη, αφού το παίξιμό τους είναι κοινότυπο, χωρίς προσωπικότητα και χωρίς ξεχωριστά στοιχεία στις συνθέσεις που να 'κάνουν κλικ'.
Ένας δίσκος λοιπόν που απευθύνεται μόνο στους οπαδούς αυτού του ήχου, οι οποίοι ψάχνουν συνεχώς νέα συγκροτήματα, ενίοτε και χωρίς προσωπικότητα και προσωπικά στοιχεία. Ακόμα και οι οπαδοί όμως, δε ξέρω πόσο θα τον λατρέψουν και πόσο θα διαρκέσει αυτή η λατρεία, με τις πιθανότητες να πρόκειται για στιγμιαία απόλαυση να είναι αρκετά μεγάλες. Η στεγνή αντιγραφή δε πρόκειται να ξεβαλτώσει αυτό το είδος μουσικής, κάποτε θα πρέπει όλοι να το καταλάβουν αυτό.
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος