“Αν αναπτύξουν προσωπικότητα, θα γράψουν ιστορία”
Οι Πολωνοί Monasterium σχηματίστικαν το 2014 και είναι η μετεξέλιξη των σχημάτων Evangelist και Sadman Institute, μόνο που εδώ συμμετέχει στο σχήμα και ο τραγουδιστής των επίσης Πολωνών Sorcerer (όχι των γνωστών). Το epic doom τους έχει ξεκάθαρες καταβολές στους πρώιμους Candlemass και τους Solitude Aeturnus, σε σημείο παρεξηγήσεως μάλιστα.
Οι ρυθμοί, ο τρόπος σύνθεσης, η εκτέλεση, το riffing, ακόμα και τα φωνητικά θυμίζουν έντονα τα δύο προαναφερθέντα σχήματα. Ειδικά τα φωνητικά, είναι επηρεασμένα από τη φωνή του Messiah Marcolin, αλλά περισσότερο στον τρόπο ερμηνείας και όχι στο εύρος, κάτι που δε διαθέτει ο τραγουδιστής. Από εκεί και πέρα τα riffs είναι βαριά σαν αμόνι, η ατμόσφαιρα πεσιμιστική, ενώ οι στίχοι αμφιταλαντεύονται μεταξύ πνευματικών αναζητήσεων και ιστορικών γεγονότων.
Υπάρχουν βέβαια και διάσπαρτα σημεία που ξεχωρίζουν, όπως το Maidenικό "In Hoc Signo Vinces", ειδικά στην εισαγωγή. Από εκεί και πέρα όμως, ο δίσκος δεν ξεφεύγει καθόλου από τα πρότυπα των 4 πρώτων Candlemass δίσκων συνδυασμένα με τους πρώτους 3 Solitude Aeturnus δίσκους. Το μοναδικό στοιχείο που είναι ξεκάθαρα προσωπικό είναι το υπέροχο εξώφυλλο του δίσκου.
Θα μπορούσα εύκολα να είχα απορρίψει το δίσκο λόγω της τόσο στεγνής αντιγραφής, από τη μία όμως τα τραγούδια έχουν την ικανότητα να κολλάνε στο μυαλό, με την αρτιότητα των συνθέσεων να σε παρασέρνει, ενώ από την άλλη η έλλειψη που διακρίνει τον ήχο τα τελευταία χρόνια λόγω όχι μόνο λόγω της λειψανδρίας σε νέα σχήματα αλλά και της αδρανοποίησης των παλαιότερων, μου δημιούργησε μια αίσθηση επιστροφής ενός παλιού φίλου που είχα καιρό να τον δω. Μπορεί ο ήχος να είναι εντελώς τετριμμένος και κορεσμένος, η έλλειψη παρόμοιων σχημάτων αυτήν την περίοδο, όμως, κάνει τον δίσκο απαραίτητο σε κάθε φίλο του epic doom που του έχουν λείψει τέτοιου είδους κυκλοφορίες.
Βαθμολογία: 67/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος
Comments
