Οι Καναδοί speed/thrash metal-άδες νομίζω ότι είναι σχετικά άγνωστοι στη χώρα μας. Μπορεί να έχουν 8 χρόνια ζωής, 1 EP και αυτή να είναι η 3η ολοκληρωμένη δουλειά τους, όμως σίγουρα μέχρι τώρα σε εμένα, και πιστεύω και στο μεγαλύτερο μέρος του μεταλλικού κοινού της χώρας μας, είχαν ‘’περάσει’’ χωρίς να τους προσέξουμε.
Δεν έχω ακούσει τις προηγούμενες δουλειές τους, οπότε με βάση τον νέο τους δίσκο, έχουμε να κάνουμε με μια speed/thrash μπάντα με γυναικεία φωνητικά που φέρνει στο μυαλό Holy Moses, Nuclear Assault, Toxic, Paradox, Atrophy κ.τ.λ. Για τους νοσταλγούς του συγκεκριμένου είδους των 80’s, μια χαρά θα σκεφτείτε… για τους υπόλοιπους; Η αλήθεια είναι δε ξέρω αν και πόσο μπορούν να απευθυνθούν σε ένα νεότερο κοινό που δεν έχει ζήσει αυτό το είδος όταν μεσουρανούσε 30 και χρόνια πριν…
‘Έχοντας στο πλευρό τους μια αρκετά καλή και φιλόδοξη εταιρία την Napalm Records, μας παρουσιάζουν 9 νέα τραγούδια που θα μας κάνουν να νοσταλγήσουμε και να αναπολήσουμε τα 80’s χωρίς όμως να έχουν να προσφέρουν κάτι παραπάνω. Η Cara Mc Cutchen στα φωνητικά σίγουρα θα μεγάλωσε ακούγοντας Sabina Classen και Leather Leone για ατελείωτες ώρες. Η 2η γυναίκα της μπάντας είναι η Miranda Wolfe στο μπάσο, ενώ το υπόλοιπο line-up συμπληρώνουν οι Alex Gutierrez στις κιθάρες, ο Kent Quinlan επίσης στις κιθάρες και Kevin Gaudet στα drums.
Υπάρχει η ‘’ζωντανή’’ παραγωγή, το live feeling, η αξιέπαινη προσπάθεια της μπάντας, οι συνθέσεις που σε κρατάνε, όμως σε κάποιο σημείο τα φωνητικά κουράζουν και επαναλαμβάνονται διαρκώς στις ίδιες συχνότητες, τα solos περνούν σχεδόν αδιάφορα και γενικά υπάρχει ένα κλίμα ότι όλο αυτό κάτι σου θυμίζει που έχεις ακούσει πολλές φορές στο παρελθόν από δεκάδες μπάντες του είδους και πολύ καλύτερα παιγμένο. Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν κακό δίσκο, δεν έχουμε να κάνουμε όμως και με έναν δίσκο που θα αφήσει εποχή, ή, θα τον θυμόμαστε μερικά χρόνια μετά. Εγώ προσωπικά θα προτιμήσω τα ‘’αυθεντικά’’ ακούσματα των συγκροτημάτων που ανάφερα πιο πάνω ως επιρροές (θα μπορούσα να προσθέσω πολλά παρόμοια συγκροτήματα ακόμη...). Για τους νοσταλγούς και φανατικούς των 80’s μια καλή ευκαιρία να σκαλίσουν το ‘’παρελθόν’’ ακόμη μια φορά, για τους υπόλοιπους νομίζω ότι απλά θα περάσουν αδιάφοροι….
Βαθμολογία: 60/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης ‘’ΘΩΡ’’ Φαλάγγης