Ημερομηνία δημοσίευσης: 13 Νοεμβρίου 2017
Όσο και να μισώ τον χαρακτηρισμό emo για είδος μουσικής, δεν μπορώ να κρύψω ότι ταιριάζει σχεδόν γάντι στις μελωδίες που περιλαμβάνει, και μάλλον αυτός είναι ο λόγος που το μισώ. Για το υπόλοιπο όμως της κριτικής αυτής, θα παραμείνω στο χαρακτηρισμό alternative rock/indie που θα μπορούσε επίσης πετυχημένα να περιγράψει τους Movements. Το ντεμπούτο τους, “Feel Something”, αποτελούσε για εμένα μία από τις πιο πολυαναμενόμενες κυκλοφορίες του 2017, αφού ολόκληρο τον Οκτώβριο, το “Colorblind” δεν μπορούσε να βγει από τις playlists μου.
Ο δίσκος ξεκινάει αρκετά ρυθμικά. Ο δυναμισμός του φαντάζει αρκετά οικείος καθώς στο μυαλό μου ήρθαν αρκετές άλλες μπάντες που έχουν παρόμοιο ήχο. Κομμάτια σαν το “Third Digree” αξίζουν περισσότερη προσοχή, ενώ το προαναφερθέν “Colorblind” μαζί με το “Dailily”, θέτει την ισορροπία μεταξύ πιο ρυθμικών αισιόδοξων μελωδιών και μελαγχολικών συνθέσεων. Το ακουστικό “Fever Dream” προσθέτει περισσότερη ποικιλία στο “Feel Something”, κάνοντας το “Suffer Through” να αναδειχθεί όπως πρέπει. Συνεχίζοντας σε πιο pop punk/alternative ρυθμούς με το “Deep Red” και το άρτιο “Under The Gun”, οι Movements δείχνουν να έχουν βρει το στοιχείο τους και το μοτίβο το οποίο χρειάζεται για να αναδειχθεί η μουσική τους. Επιλεγουν, όμως, εν τέλει να κλείσουν τον δίσκο με δύο κομμάτια που τείνουν περισσότερο στο μελαγχολικό κομμάτι, αφήνοντας πίσω τη ζωντάνια που μέχρι πριν λίγο τους χαρακτήριζε. Τα “Submerge” και “The Grey”, ενώ συνοδεύονται από πολύ ευαίσθητους στίχους, δεν αποτελούν το κατάλληλο κλείσιμο που μπορεί να αντιπροσωπεύσει κάποια από τα προηγούμενα κομμάτια και να απογειώσει το δίσκο επενδύοντας στην ανάγκη του ακροατή για επανάληψη.
Μέσα από το “Feel Something”, οι Movements καταφέρνουν εν τέλει να πουν μια ιστορία. Άλλες φορές δίνοντας έμφαση στιχουργικά, άλλες μουσικά και άλλες με τον συνδυασμό και των δύο, ο δίσκος εμπλουτίζεται με συναίσθημα, καθώς η απόδοσή του είναι εξαιρετικά πετυχημένη, πράγμα όμως που δεν καλύπτει τα σκαμπανεβάσματα που υπάρχουν καθόλη τη διάρκειά του. Μέσα από τη μουσική τους, και ειδικά αν ληφθεί υπόψη το πανέμορφο ΕP του 2016, “Outgrown Things”, οι Movements φαίνονται εδώ πως δεν έχουν χρησιμοποιήσει το ταλέντο τους στο επακρο, ενώ την ίδια στιγμή δείχνουν πως το έχουν.
Γενικά μιλώντας το “Feel Something”, αποτελεί ένα καλό πρώτο εγχείρημα ολοκληρωμένου δίσκου για τους Movements. Αν μη τι άλλο, αυτό θα αποτελέσει και τον πυρήνα για τις επόμενες κυκλοφορίες τους, καθώς θα τους δώσει το έναυσμα να πάνε παραπέρα και όχι απλά να σταθούν πάνω από αυτό. Επομένως, αξίζει σίγουρα ένα άκουσμα και ιδιαίτερα από fans των Knuckle Puck, Can’t Swim, Trophy Eyes, Citizen.
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
