Οι Odyssey διανύουν το ένατο έτος από το σχηματισμό τους και αυτό συνοδεύεται με την τρίτη δισκογραφική τους δουλειά που φέρει τον τίτλο ‘’Voids’’. Με έδρα την Αμερική, η τριμελής αυτή μπάντα χτίζει το δικό της μονοπάτι στο χώρο, βαδίζοντας με instrumental βήματα καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας τους. Η τελευταία ολοκληρωμένη τους δισκογραφική δουλειά κυκλοφόρησε το 2011 και η επιστροφή τους σηματοδοτείται από μια πενταετία επεξεργασίας ιδεών για το νέο δίσκο. Θα καταφέρει, άραγε, το ‘’Voids’’ να κερδίσει τα βλέμματα πάνω του;
Σ’ αυτή την instrumental περιήγηση, οι Odyssey εξελίσσουν με το δικό τους τρόπο όλο το σκεπτικό πίσω από τους τίτλους των συνολικά δέκα κομματιών. Οι ταχύτητες βρίσκονται σε μεσαία επίπεδα κυρίως, ωστόσο είναι πολλές οι στιγμές που κινούνται σε πιο γρήγορους ρυθμούς, με αποτέλεσμα να τονίζεται έτσι η σταδιακή εξέλιξη των κομματιών, φτάνοντας στο αποκορύφωμα.
Η παραγωγή του δίσκου βοηθάει στην ομαλή έκβαση της ακρόασης, αναδεικνύοντας την αρμονία που διακατέχουν οι συνθέσεις. Το να ξεχωρίζαμε κάποιο τραγούδι θα ήταν άδικο προς το σύνολο του γιατί ο δίσκος θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί ένα αυτόνομο κομμάτι. Υπάρχουν στιγμές που λειτουργούν ως ιντερλούδια (βλ. ‘’Left Unspoken’’) αλλά και στιγμές που νιώθεις την κυριαρχία του δίσκου πάνω σου, με λαμπρό παράδειγμα το ‘’Echoes’’.
Ωστόσο, σε μερικά σημεία δημιουργούνται σύννεφα πάνω από το αφτί του ακροατή, εκδηλώνοντας μια ελλιπής εικόνα ως προς αυτό που ακούει. Αυτά τα μουσικά ‘’κενά’’ θα μπορούσαν να στολιστούν περαιτέρω, χωρίς αυτό να σημαίνει πως διαμορφώνεται αρνητικά η τελική γνώμη και εικόνα του δίσκου.
Οι Odyssey με το ‘’Voids’’ κυκλοφορούν έναν instrumental δίσκο, τον οποίο οι λάτρεις του progressive - μελωδικού ήχου θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους. Η ακρόαση οδηγείται μέχρι τέλους με έναν ευχάριστο τρόπο, συνοδευόμενη από μια θετική μουσική αύρα. Τέλος, η αλήθεια είναι πως είμαι πολύ περίεργος για το πώς θα ακούγονταν μερικά σημεία του δίσκου εάν είχαν τη συνοδεία φωνητικών.
Βαθμολογία: 65/100
Για το Rock Overdose,
Περικλής Σιβρής