Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
H σειρά των Opeth λοιπόν να επιστρέψουν με νέα δισκογραφική δουλειά μετά το πολύ καλό “In Cauda Venenum” του 2019. Aφού λοιπόν επέστρεψαν στην Ελλάδα, τώρα μας προσφέρουν και το νέο τους άλμπουμ, “The Last Will And Testament”. 14ος δίσκος για το όχημα του Μιχαλάκη του Åkerfeldt και αν σε κάτι μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι πιστεύω, αυτό είναι το ίδιο πράμα που μας ήρθε στο μυαλό βλέποντας τα χρώματα του εξωφύλλου. Υποθέσαμε, κι εν τέλει μέσα πέσαμε σε κάποιο βαθμό, πως οι Σουηδοί θα πασπαλίσουν το νέο τους δημιούργημα με κάτι από το παρελθόν, κάτι που δεν ακούμε σε δίσκο τους από το “Heritage” του 2011 κι ένθεν. Κι αυτό είναι τα growls του Mikael, τα οποία επιστρέφουν μεν, με μέτρο δε και κάνουν χαρούμενο πολύ κόσμο.
Αλλά ας μιλήσουμε λεπτομερώς για το “The Last Will And Testament”. Ένα θεματικό άλμπουμ, που μας μεταφέρει χρονολογικά σε μια εποχή μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και ξεδιπλώνει την ιστορία ενός πλούσιου, συντηρητικού πατριάρχη, του οποίου η διαθήκη αποκαλύπτει συγκλονιστικά οικογενειακά μυστικά. Διαβάζουμε για τις ομολογίες του πατριάρχη, τις αντιδράσεις των δίδυμων παιδιών του και τη μυστηριώδη παρουσία ενός κοριτσιού που πάσχει από πολιομυελίτιδα και το οποίο έχει φροντίσει η ίδια η οικογένεια. Ο δίσκος ξεκινά με την ανάγνωση της διαθήκης του πατέρα στο αρχοντικό του. Μεταξύ λοιπόν των παρευρισκομένων είναι και μια νεαρή κοπέλα, η οποία παρότι ορφανή και με πολιομυελίτιδα, έχει μεγαλώσει από την οικογένεια.
Σταματώ εδώ σχετικά με την πλοκή, καθώς ουσιαστικά η ιστορία ξεκινά με τη μάζωξη όλων για το άνοιγμα της διαθήκης και τελειώνει με μια αποκάλυψη σχετικά με τον πατέρα και το κορίτσι. Η πλοκή ξετυλίγεται κομμάτι-κομμάτι και συνοδεία στίχων για την κατανόηση αυτής. Τα κομμάτια είναι 8 στο σύνολό τους, τα 7 άτιτλα επί της ουσίας, χωρισμένα σε παραγράφους (§1, §2 κτλ.) με μόνο το όγδοο να λέγεται “A Story Never Told”, που κλείνει και τον δίσκο. Γενικά μιλώντας, το “The Last Will And Testament” επιχειρεί να εμβαθύνει σε θέματα κληρονομιάς, εξαπάτησης, λύπης και αναζήτησης ταυτότητας. Οι στίχοι έχουν έναν αρκετά ποιητικό τόνο, δίνοντάς μας την εντύπωση πως ο νεκρός πατέρας επιχειρεί έστω και την τελευταία στιγμή να ρίξει μια ενδοσκοπική ματιά στο προβληματικό του μυαλό και στον αντίκτυπο των πράξεών του στην οικογένειά του.
Καθαρά μουσικά τώρα, το νέο άλμπουμ μπορούμε να πούμε πως δανείζεται στοιχεία από διάφορες παλιότερες κυκλοφορίες των Opeth. Αυτό σημαίνει πως παρά την επιστροφή των growls του Åkerfeldt, μουσικά ο δίσκος έχει ομοιότητες με την περίοδο 2011-2019. Αρκετό prog rock, αν και περισσότερο βαρύ, jazz και blues ρυθμοί, κάτι που οφείλεται στο παίξιμο του Waltteri Vayrynen (στην πρώτη του δισκογραφική προσπάθεια με τους Οpeth), σκοτεινή ατμόσφαιρα που θυμίζει αμυδρά κάτι από “Deliverance”, αλλά όσοι περιμένετε να πιαστείτε από κάτι έντονο κοντά στο death metal, ίσως και να μην το βρείτε. Το “The Last Will And Testament” είναι άλμπουμ που θέλει πολλές, μοναχικές και προσεκτικές ακροάσεις. Όποιος έχει κατά νου την ηχητική επιλογή των Σουηδών στα τελευταία τους άλμπουμ, θα νοιώσει οικείο και το “The Last Will And Testament” και αναμφίβολα θα καταλάβει με κλειστά μάτια για ποιο συγκρότημα πρόκειται.
Επιπλέον ενδιαφέρον προσθέτουν και δυο ελκυστικές συμμετοχές. Αυτές των Ian Anderson, που παίζει φλάουτο στα "§4" και "§7" και έχει ρόλο αφηγητή στα "§1", "§2", "§4" και "§7", αλλά και του Joey Tempest που κάνει δεύτερα φωνητικά στο “§2”. Το “The Last Will And Testament” είναι ένα τίμιο, καλό άλμπουμ. Δε βρήκα κάτι που να με ενθουσιάσει πραγματικά, αλλά στο σύνολό της η προσπάθεια του Åkerfeldt, που έγραψε τη μουσική, έκανε παραγωγή μαζί με τον Stefan Boman (Ghost, The Hellacopters) και που είναι υπεύθυνος για τις ενορχηστρώσεις, κρίνεται ικανοποιητικά καλή. Ο χρόνος ενδεχομένως να το ωριμάσει και να το «μεγαλώσει» μέσα μου. Τα παιξίματα των παλιοσειρών (Åkerfeldt, Mendez, Fred και Jocke) κουμπώνουν με εκείνα του Vayrynen, δίνοντας ένα αποτέλεσμα, που σίγουρα σε προκαλεί να μην το αμελήσεις. Στο χέρι σου είναι…
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
