Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Δύσκολα μπορεί να βρει κανείς να πει πράγματα για τους Pearl Jam, τα οποία δεν έχουν ειπωθεί ξανά. Μετά από τριάντα χρόνια παρουσίας και κληρονομιάς τέτοιας έκτασης, είναι σίγουρα από τα συγκροτήματα, που στα μάτια μας πάντα θα εξιδανικεύονται. Αυτό δε σημαίνει ότι παραβλέπουμε και κάνουμε στην άκρη τα λάθη τους, αλλά όποτε κι αν αυτά υπάρξουν, τα αποδίδουμε με διαφορετική βαρύτητα. Παρ’ όλ’ αυτά, δύσκολα μπορεί κανείς να μείνει δυσαρεστημένος από τους Pearl Jam.
Το “Gigaton” είναι από τους δίσκους που -όσο έχω παρατηρήσει πριν ακόμα και από την επίσημη κυκλοφορία του- έχει διχάσει. Βέβαια, πάντα θα υπάρχουν οι πλευρές που θα εκφράζονται αρνητικά σχεδόν απέναντι στα πάντα και θα βρίσκουν κάτι καλό ανά εκατό δίσκους, αλλά το “Gigaton” έχει όντως διχάσει. Προσωπικά, δε βρήκα κάποιο τεράστιο πρόβλημα. Ανήκω στη γενιά που γνώρισε το συγκρότημα αρκετά χρόνια μετά το ξεκίνημά τους. Δεν είχα καν γεννηθεί όταν βγήκε το “Ten”, αλλά σαν την πλειοψηφία των οπαδών, αυτός ήταν ο δίσκος, με τον οποίον τους γνώρισα. Γρήγορα όμως, έμαθα να μην περιμένω δεύτερο “Ten” και γενικά να μην περιμένω “επανεκδόσεις” θρυλικών δίσκων. Και σε όλα τα συγκροτήματα, όχι μόνο στους Pearl Jam. Όταν οι περισσότεροι από εμάς καταφέρουμε να φτάσουμε σε αυτή τη συνειδητοποίηση, ο κόσμος θα είναι καλύτερος για όλους μας.
Τι υπάρχει, λοιπόν, στο “Gigaton”, που δεν υπάρχει σε τριάντα χρόνια μουσικής; Τίποτα το εξωπραγματικό. Άρα προς τα πού γέρνει η βάρκα για τον ενδέκατο δίσκο των Pearl Jam; Σίγουρα προς τη θετική πλευρά. Υπάρχουν στιγμές που ακούγονται σαν να έχουν βγει απευθείας από το “Vitalogy” του 1994, συγκρατώντας παράλληλα και μία πιο σύγχρονη ατμόσφαιρα. Οι μοντέρνες αυτές πινελιές κάνουν την εμφάνισή τους με διάφορα ηλεκρονικά samples στο “Comes Then Goes” που, όπως αρκετοί έχουν υποδείξει, φέρνει όντως πάρα πολύ στο “Up Around Τhe Bend” των Creedence Clearwater Revival.
Αυτό που όμως με κάνει να επιστρέψω ξανά στο “Gigaton”, είναι πως πρόκειται για έναν εξαιρετικά ικανοποιητικά ολοκληρωμένο δίσκο. Η εξάχρονη απουσία των Pearl Jam, είχε ως αποτέλεσμα τη γέννηση ενός έργου που έχει σχεδόν τα πάντα, που θα μπορέσει να ικανοποιήσει ακόμα και αυτούς που θέλουν το συγκρότημα να παραμείνει στα 90's. Για τους υπόλοιπους, που αναζητούν κάτι ακόμα, υπάρχουν πολλές αναπάντεχες στιγμές. Πολλά μεσολάβησαν σε αυτά τα έξι χρόνια. Αυτό όμως, για το οποίο δε χωράει αμφιβολία είναι ότι οι Pearl Jam ακόμα “το έχουν”. Δεν πάμε σίγουρα για το δίσκο της χρονιάς, αλλά μιλάμε οπωσδήποτε για μία άξια προσθήκη στη συλλογή τους.
Βαθμολογία: 73/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
