Ημερομηνία δημοσίευσης: 22 Οκτωβρίου 2017
Φαντασία – Μελωδία - Power
Μετά το διαχωρισμό και τις αλλαγές στη σύνθεση, και τον Steve Williams να μένει σταθερός από το 2001, θα μπορούσαμε να πούμε πως η αγγλική μπάντα είναι σαν καινούργια. Εκτός από τον Steve Williams η σύνθεση απαρτίζεται από τους Paul Finnie στο μπάσο, Rich Smith στα τύμπανα από το 2009, Ashey Edison στα φωνητικά, Andrew Kopzyk και Glyn Williams στις κιθάρες από το 2016.
Φέτος κυκλοφορούν το έκτο τους άλμπουμ και δεν απογοητεύουν καθόλου το κοινό τους, κάνοντας το ‘’Sixth Dimension’’ ένα από τα καλύτερα άλμπουμ που έχουν γράψει. Ο δίσκος περιέχει πιασάρικα ρεφρέν και δυνατές μελωδίες που θυμίζουν 80s, ενώ την πάρα πολύ καλή παραγωγή έκανε ο Jens Borgen. Ακούγοντας επανειλημμένως το δίσκο, βρήκα όλα τα κομμάτια εξαιρετικά, αν και πάντα υπάρχουν κάποια τραγούδια που κάνουν την διαφορά. Ένα από αυτά είναι το ‘’Lords of Tomorrow’’ που όταν το ακούς λες ότι αυτός είναι ο κλασσικός ήχος της μπάντας και ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει το άλμπουμ. Έπειτα έρχεται το ‘’Kings and Glory‘’, με μαγευτικά πλήκτρα, φωνητικά και solo. Από την άλλη, το “Face the Raven” έχει διαφορετικό ήχο από τα υπόλοιπα κομμάτια, πιο βαρύ, αλλά και με ψηλές νότες που χτυπάει ο Ashley. Θα καταντήσω γραφικός, αλλά σχεδόν σε όλα τα κομμάτια τα solo είναι εξαίσια. Το “Pray for the day’’ θα μπορούσε να ήταν σε άλμπουμ των FM, με πιο αργό τέμπο 80s, με πλήκτρα και με στίχους που αναφέρονται ίσως σε κάποια πεθαμένη αγάπη?
Σίγουρα από τα καλύτερα του άλμπουμ και δικό μου αγαπημένο είναι το “Coming Home’’, με την καλύτερη μελωδία στα πλήκτρα, ενώ έχει και αυτό έναν πιο αργό ρυθμό. Τέλος, το μεγαλύτερο κομμάτι “The Sixth Dimension” με συμφωνικό στιλ και με guest την Anette Olzon στα φωνητικά, που ήταν και στους Νightwish, κλείνει εξαιρετικά άλμπουμ, όπως βέβαια το περίμενα. Η αναμονή για αυτό τον δίσκο ήταν μεγάλη αλλά το καλό πράγμα αργεί να γίνει.
Βαθμολογία: 90/100
Για το RockOverdose
Αλέξανδρος Μυλωνάς
Comments
