RIFFOCITY – “Under a Mourning Sky”

Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Μαρτίου 2017

 

Χρόνος: 2165

Τόπος: Πλανήτης Γη

 

Η Γη έχει ερημώσει ύστερα από τον 4ο Παγκόσμιο Πόλεμο του 2137, ο οποίος προκάλεσε και ολοκληρωτική και μη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή. Οι τελευταίοι γήινοι επιζώντες έφυγαν για τις αποικίες του Άρη, του Gliese 667CC και του Gliese 832.  Τη Γη πλέον επισκέπτονται ανδροειδή άλλων πολιτισμών, που στέλνονται εκεί για των εντοπισμών πρώτων υλών και διαφόρων άλλων υλικών. Δυο τέτοια ανδροειδή βρίσκονται κάπου στο νότιο μέρος της Ηπείρου που κάποτε λεγόταν Ευρώπη.

 

-Τι κάνεις εκεί;

 

-Βρήκα ένα πραγματάκι που μου κίνησε το ενδιαφέρον. Πρόκειται για έναν απαρχαιωμένο τρόπο αντιγραφής και μεταφοράς δεδομένων. Αν και ψιλοκατεστραμένο κατάφερα να το συνδέσω σε εμένα και να το κάνω να λειτουργήσει. Περιέχει πληροφορίες και μουσικά αρχεία ενός παλιού γήινου γκρουπ με το όνομα Riffocity. Συνδέθηκα με την γαλαξιακή βάση δεδομένων και από ότι διάβασα πρόκειται για ένα γκρουπ που δημιουργήθηκε το 2013 σε μια πόλη που ονομαζόταν Σέρρες, στο βόρειο τμήμα της γήινης χώρας που ήταν γνωστή ως Ελλάδα. Από ότι φαίνεται αυτό το μαραφέτι εδώ περιέχει το ντεμπούτο άλμπουμ του γκρουπ, με όνομα Under a Mourning Sky, το οποίο ακολούθησε το πρώτο τους EP, με τίτλο Disciples of the Storm.

 

-Και τι κάνεις τώρα; Αν κρίνω από το γεγονός ότι δεν ψάχνεις για υλικά, θα έλεγα πως κάθεσαι και ακούς αυτό το άλμπουμ.

 

-Ναι. Είχα περιέργεια να δω τι άκουγαν οι γήινοι και τελικά κόλλησα με το δίσκο.

 

-Για δώσε μου παραπάνω δεδομένα.

 

-Από ότι φαίνεται οι Riffocity έπαιζαν κάτι που λεγόταν Thrash Metal, το οποίο ανήκε στα πιο γρήγορα παρακλάδια του μουσικού είδους, γνωστού ως Heavy Metal. Παρόλα αυτά, στο συγκεκριμένο δίσκο το συγκρότημα δεν παίζει μόνο γρήγορα, αλλά ρίχνει συχνά τις ταχύτητες, ενώ ενσωματώνει και πολλά μελωδικά στοιχεία στη μουσική του. Σου μεταφέρω τώρα όλα τα δεδομένα που έχω για τη Heavy Metal, για να καταλάβεις τι λέω.

 

-Τα κατεβάζω τώρα. Για συνέχισε.

 

-Έλεγα ότι αυτό το γήινο συγκρότημα μοιράζει τη μουσική του ανάμεσα στην επιθετικότητα και στη μελωδία, με το δυναμισμό, όμως, να είναι πανταχού παρόν, καθόλη τη διάρκεια του δίσκου. Δύο παραδείγματα, που αποδεικνύουν αυτό που σου λέω, είναι τα τραγούδια “Fortunes of Death” και “From Inside the Arrows Come”. Το “Fortunes of Death” είναι ένα αργό τραγούδι, με αρκετές μελωδίες τόσο στη μουσική όσο και στα φωνητικά, μελωδίες όμορφες που σου κολλάνε μετά στο μυαλό. Με εξαίρεση το τελευταίο του μέρος, όπου οι ταχύτητες ανεβαίνουν απότομα, θα έλεγα πως πρόκειται για μία μπαλάντα. Από την άλλη, το “From Inside the Arrows Come” είναι ένα κλασσικό δείγμα Thrash κομματιού με επιθετικές ταχύτητες και καταιγιστικές κιθάρες και τύμπανα. Φαντάσου, το κομμάτι είχε τόσο ένταση, με τα φωναχτά φωνητικά, τα βαριά riffs και την καταιγιστική δίκαση, που έκανε τα πιστόνια μου να κινούνται γρηγορότερα.

 

-Έλα!

 

-Ναι σου λέω, χαμός. Και γενικά σε όλο το δίσκο η ένταση παντρεύεται με τη μελωδία, δίνοντας έτσι ένα ωραίο ανάμεικτο αποτέλεσμα. Επίσης σε πολλά σημεία η μουσική, που παραμένει σε έντονα επίπεδα, φεύγει από το Thrash και πάει προς πιο κλασσικά Heavy Metal, αλλά ίσως και ελαφρά προς πιο –core, μουσικά μονοπάτια, με πολλά… κάτσε πως τα λέγανε… breakdowns, ναι.

 

-Ωραία όλα αυτά, αλλά έχουμε και δουλειά να κάνουμε. Έλα βάλε αυτό που βρήκες στο δοχείο με τα υλικά που μαζεύουμε.

 

-Όχι, θα το κρατήσω. Λέω να ακούσω και πάλι αυτό το δίσκο αργότερα. Αυτή η δύναμη και η επιθετικότητα στη μουσική των Riffocity, αλλά και η εναλλαγή σε αργές ταχύτητες και μελωδία είναι κάτι που με τραβάει. Φαντάσου στην αρχή του τραγουδιού “Arnis Oblivion”,ακούγεται μονάχα… μισό λεπτό θα βρω πως λέγεται… α, ναι, ακούγεται μονάχα πιάνο, ενώ σε κάποια άλλα σημεία στο δίσκο ακούγονται και γυναικεία φωνητικά. Σε αυτό το τραγούδι που ανέφερα λαμβάνουν μέρος και δύο άλλοι μουσικοί, που έπαιζαν σε πολλά άλλα συγκροτήματα, οι Κωνσταντίνος Μάρης και Bob Κατσιώνης, με τον τελευταίο να έχει κάνει την παραγωγή μαζί με το συγκρότημα. Ναι, θα το κρατήσω, μου άρεσε.

-Ώχου, κάνε ότι θες, με κούρασες. Πήγαινε τώρα σε εκείνα τα αστεία σιδερένια παραλληλόγραμα να δεις αν σώζεται κάτι. Φαίνεται με αυτά κινούνταν οι γήινοι. Τι πρωτόγονοι μάπες…

 

Βαθμολογία: 78/100

 

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος

 

 

 

 

 

 

 


Comments