Συντάκτης: Δημήτρης Ronin
“I'm exactly what I look like, babe, it's all I can be
I'm a hard talkin', straight struttin' heavy metal man
I bang rock 'n' roll just as loud as I can”
Από το ντεμπούτο EP τους “Gates Ajar” του 2018 που έσκασε σαν βόμβα στους Heavy Metal κύκλους, ήρθε η ώρα επιτέλους για την πολυ-αναμενόμενη ολοκληρωμένη δουλειά των Sabïre που φέρει τίτλο “Jätt”, το οποίο σημαίνει “κόλαση” στην φανταστική γλώσσα του mainman Scarlett Monastyrski ονόματι Streckish, με εξώφυλλο ‘Ο Δάντης και ο Βιργίλιος στον 9ο Κύκλο της Κολάσεως’.
Μετά το εισαγωγικό κομμάτι to “Pure Fucking Hell” είναι μια σχεδόν Venom-ική ένεση αδρεναλίνης. Το “Ice Cold Lust”, που είχε κυκλοφορήσει ήδη από το 2021, είναι κολλητικό, εθιστικό, πιο Priest πεθαίνεις, είναι και γαμώ τα χιτ ρε λέμε! Ανθεμικό και αλήτικο το “I’m A Rock”, καπάκια να σου οι Motorhead στο speedάτο “Just A Touch Of Acid”, χαιρετάμε τον Blackie Lawless με “Alone Again” και χωρίς ανάσα ακόμα, ψιλό punk-ιζουμε με “Call Me Bastard”. Μετά από την ηρεμία του “The River (Centre)” βάζουμε ένα ποτάκι να τραγουδήσουμε το πονεμένο “The Last Day” κομμάτι, με στόχο κάτι αντίστοιχο του “Desert Plains” (ρώτησε κανένας ποιανών;) για να περάσουμε στις Hard’n’Heavy στιγμές “Toxic Man” , “Chained Down”. Ανάμεσά τους το “Your Rending Hands” μου φαίνεται να τιμά τους Tokyo Blade και φτάνουμε στην power ballad, που κάθε τέτοιος δίσκος αν σέβεται τον εαυτό του, οφείλει να έχει, να μας γλυκαίνει με τις Zeppelin ακουστικές στην αρχή του. Πάρε και ένα τελείωμα “Rip, Rip, Kill!!!” για βρομόξυλο και ένα outro για καληνύχτα.
Δεν το πιάσατε ακόμα; Πάμε αλλιώς ...Έχουμε Judas Priest, W.A.S.P., Motley Crue, Motorhead, Saxon, Twisted Sister, Lizzy Borden, Diamond Head και ό,τι σχετικό 80s μπορείτε να φανταστείτε κλεισμένο σε μια ώρα άλμπουμ φουλ εμπνευσμένο, με συγκεκριμένο όραμα, παιγμένο όπως πρέπει, με τον ήχο που πρέπει και με το image που πρέπει. Δηλώνουν ότι παίζουν Acid Metal (μη χειρότερα..), που άμα κάνουμε τα στραβά μάτια σε αυτό και αφήσουμε κάθε καλλιτέχνη να δικαιούται ένα ψώνιο, έχουμε να κάνουμε στεγνά με έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς και σίγουρα τον καλύτερο στο είδος του.
Βαθμολογία 90/100
Για Rock Overdose,
Δημήτρης Ronin
Comments
