Ημερομηνία δημοσίευσης: 25 Απριλίου 2017
Όσοι από εσάς δεν έχετε έρθει σε επαφή με τον ήχο των Βέλγων Saille, πράγμα πολύ πιθανό, να κάνουμε μια μικρή εισαγωγή, αναφέροντας πως το black metal τους διαθέτει μια έντονη επική χροιά, συνεπικουρούμενη από τις διακριτικές συμφωνικές πινελιές, που προσδίδουν μια μελαγχολική ατμόσφαιρα στη μουσική τους.
Και μπορεί το προηγούμενο άλμπουμ τους, "Eldritch", να ήταν, και να παραμένει η κορυφαία τους δημιουργία, αυτό εδώ το άλμπουμ ωστόσο διαθέτει πολλές ετερόκλητες στιγμές. Χωρίς να ξεφεύγει από τα μουσικά καλούπια που προηγήθηκαν και εδραιώθηκαν στα προηγούμενα άλμπουμ τους, υπάρχουν στιγμές που είτε επικρατεί η πίκρα με τη μορφή της κατά μέτωπο επίθεσης, είτε πιο μουλωχτά και υπόγεια, κάτι που αντικατοπτρίζεται σε μεγάλο ποσοστό των συνθέσεων, που σημαίνει ότι οι εναλλαγές μέσα στα τραγούδια είναι ελάχιστες, αντίθετα έχουμε πολλές τέτοιες μεταξύ ενός κομματιού και του άλλου.
Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, μπορεί όμως να φανεί κάπως ασύνδετο στους πιο απαιτητικούς ακροατές. Η συνθετική δουλειά ωστόσο παραμένει σε υψηλά επίπεδα, όπως συμβαίνει και με τη στιχουργική. Το γεγονός που προαναφέραμε, πως τα συμφωνικά στοιχεία είναι διακριτικά και όχι πομπώδη, αναδεικνύουν το κάθε κομμάτι ξεχωριστά, στέλνοντάς το σε άλλη διάσταση. Σε συνδυασμό με τις σαρωτικές και υπόγειες εκρήξεις, ανάλογα το κομμάτι, το αποτέλεσμα είναι σαρωτικό.
Μπορεί να μη διακρίνουμε κάποια τρομερή πρόοδο, ωστόσο το σταθερά υψηλό επίπεδο παραμένει κι αυτό από μόνο του είναι πολύ καλό. Τώρα, αν κάποιος πιο απαιτητικός οπαδός γκρινιάξει γι' αυτό, δεν θα πω πως δεν έχει δίκιο. Ωστόσο θα αντικρούσω τις σταθερά σε υψηλό επίπεδο συνθέσεις, που αναδεικνύουν έναν ακόμα περήφανο δίσκο.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος