SAXON – “Carpe Diem”

Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος

 

Oι Saxon είναι περίπτωση. Μοιάζουν με τα σκυλιά που όσο κι αν γερνάνε, παραμένουν πιστά σε ένα αφεντικό. Ε λοιπόν, η μπάντα από το τιμημένο Barnsley, μπορεί να δισκογραφεί από το 1979, αλλά σαν πιστά dogs of war που είναι, μένουν αιώνια αφοσιωμένοι στο heavy metal. Έτσι και το “Carpe Diem”, ταγμένο στα αρχικά που αγαπάμε παθολογικά (ΝWOBHM), περιέχει δέκα κομμάτια αυθεντικού, μαγκιόρικου κι ανόθευτου british metal.

 

“Carpe Diem (Seize The Day)” η αρχή. Κοφτερά, κλασσικά, Saxon-ικά και τιτάνια riff βγαίνουν από τις κιθάρες των Doug Scarratt και Paul Quinn. Το έχει πει ο Αρχηγός: “It all starts with the riff. If the riff speaks to me, then we’re on our way.” H φωνή του αναλλοίωτη, το “The Pilgrimage” φανταστικό. Το 23ο στούντιο άλμπουμ (!) της μπάντας είναι αυτό που όλοι θέλαμε μετά από πολύ επιτυχημένες κυκλοφορίες σαν τα ”Battering Ram”, “Thunderbolt” και “Let Me Feel Your Power”, “The Eagle Has Landed 40 Live”. Mε δυναμίτες όπως τα “Dambusters”, “Remember The Fallen”, “Super Nova” και “All For One”, όχι μόνο συγκινείς τους παλιούς οπαδούς, αλλά κερδίζεις και νέους. Με το “Lady In Grey” βγάζεις ρομαντισμό και με το “Living On The Limit” αποδίδεις φόρο τιμής στον έταιρο μεγάλο Αρχηγό. Το φιλαράκι από τους Motörhead είναι σίγουρα περήφανο.

 

Στο “Carpe Diem” συνδυάζονται η αγνότητα με την επιθετικότητα και η μελωδία με την ταχύτητα. Ο ενθουσιασμός ξεχειλίζει σαν να πρόκειται για πρωτοεμφανιζόμενο συγκρότημα κι όχι για κάποιο με επίσημο έτος ίδρυσης το 1977. Η παραγωγή επίσης βοηθά, οι Saxon με τον Andy Sneap έχουν καταφέρει να βγάλουν έναν καταπληκτικό ήχο. Ο εν λόγω δίσκος με γύρισε στο ομώνυμο LP τους. Προφανώς δεν ζούσα τότε, αλλά ήταν το πρώτο που απέκτησα και άκουσα. Aν κυκλοφορούσε την τιμημένη δεκαετία του ’80, θα ήταν όσο κλασσικό είναι οι υπερκλασσικοί τους δίσκοι.

 

Το “Carpe Diem” θα είναι από τα καλύτερα άλμπουμ στο ΝWOBHM και μακάρι να το ζήσουμε ζωντανά στην Seize The Day παγκόσμια περιοδεία. Ένδοξο Yorkshire, κράτησες τη σημαία του βρετανικού σκληρού ήχου πάλι ψηλά. Biff ψυχάρα για πάντα Saxon-άρα.

 

 

 

Βαθμολογία: 85/100

Για το Rock Overdose,

Μιχάλης Τσολάκος



Comments