Ημερομηνία δημοσίευσης: 27 Δεκεμβρίου 2016
Χρόνος: 24 Δεκεμβρίου 2016
Τόπος: Metal καφετέρια / bar “Beer Tales”
Ώρα: 12 το μεσημέρι
Σκηνικό: Δύο μεταλάδες κάθονται σε ένα τραπέζι με δύο μεγάλα ποτήρια φραπέ μπροστά τους. Ο ένας από αυτούς ανοίγει τη συσκευασία του CD των Barrow Wight.
-Το τσίμπησες τελικά το σιντάκι σου..
-Ε αφού ήταν γαμάτος ο δίσκος. Δεν χρειάστηκε και πολύ να με πείσεις να τον αγοράσω.
-Αφού σου αρέσει τόσο πολύ το old-school metal, τότε θα πρέπει να τσεκάρεις και το δίσκο των Shadowlynx.
-Τι είναι πάλι αυτό;
-Αμερικάνικο συγκρότημα, που ιδρύθηκε το 2015, από τον Shawn Boucher, όταν το προηγούμενο συγκρότημά του άλλαξε όνομα από Shadowlynx σε Shadows Sanctuary.
-Ωραία ωραία. Και τι παίζει;
-Παίζει όλα εκείνα που αγαπάμε στην παλιά καλή Heavy Metal. Η μουσική βαδίζει κυρίως σε Power και Heavy μονοπάτια και σε πάει κατευθείαν στις δεκαετίες του 80 και του 90, παρόλο που η παραγωγή είναι σαφώς πιο μοντέρνα. Πολύ ωραίες μελωδίες που σου φέρνουν στο μυαλό συγκροτήματα, όπως οι παλιοί καλοί Queensryche, Hammerfall, Metal Church, Heimdall και άλλα. Βαριά, ξεσηκωτικά κομμάτια, με βαριά riffs, δυναμικό drumming και με πολλά Power περάσματα, τεχνικά σόλο, αλλά και φωνητικά που θυμίζουν το παλιό καλό Power, με πολλές φαλτσέτο κραυγές.
-Τι λες τώρα; Τούμπανο ακούγεται.
-Και που να δεις πόσο τούμπανο είναι όταν οι Shadowlynx χρησιμοποιούν και πιο επικά στοιχεία στη μουσική τους, που ήδη από μόνα τους ξεσηκώνουν τον ακροατή, αλλά όταν αποκτούν και τα φωνητικά μια πιο επική χροιά, και ειδικά στα σημεία που τραγουδούν και τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος, με βαθιές φωνές, εκεί πραγματικά γίνεται χαμός και ο ακροατής σηκώνεται πάνω και τα δίνει όλα δίχως αύριο. Υπάρχουν βέβαια και πιο μελωδικές στιγμές, όπως για παράδειγμα στο κομμάτι "Diamonds", το οποίο ξεκινάει με πιο ήπιους, μπαλαντοειδείς ρυθμούς και με συνοδεία πιάνου, ενώ μετά ανεβάζει λίγο ένταση, αλλά παραμένει γενικά σε πιο μελωδικά μονοπάτια. Τέλος, οι Αμερικάνοι σε κάποιες στιγμές παρασύρονται και η μουσική τους αποκτά μια πιο Thrash υφή, ενά από την άλλη, σε κάποια σημεία ακούμε κάποιες μελωδίες που πάνε προς το Progressive. Είναι γενικά ένας πολύ καλοδουλεμένος δίσκος, με ωραία παραγωγή, ωραία κομμάτια και μελωδίες που σου κολλάνε στο μυαλό για μέρες μετά. Σίγουρα ένας δίσκος που όλοι οι οπαδοί του παλιού Heavy/Power πρέπει να έχουν στη συλλογή τους.
-Έλα, σήκω!
-Που πάμε; Δεν τέλειωσα το φραπέ.
-Ρε άσε το φραπέ και σήκω! Πρέπει να προλάβω τα μαγαζιά ανοιχτά για να αγοράσω το δίσκο. ΣΗΚΩ!
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
