Συντάκτης: Ζήσης Πετκανάς
Προσφάτως και προ ολίγων ημερών, οι Shinigami κυκλοφόρησαν τη νέα τους δουλειά, που τιτλοφορείται “Borderline PD”. Συγκεκριμένα, ο δίσκος κυκλοφόρησε την 1η Νοεμβρίου, αλλά παρά το γεγόνος ότι μόλις πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου, θεωρώ πως μπορώ να λέω, μετά την ακρόαση του, πως ο μήνας στο μουσικά κομμάτι ξεκίνησε πολύ δυναμικά.
Για να ξεκινήσουμε να μιλάμε για το “Borderline PD” θα πρέπει να αναφερθούμε στο πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται αυτός ο δίσκος. Το “Borderline PD” συνδυάζει την αφήγηση ενός σκοτεινού, νουάρ μυστηρίου με βαθιές ψυχολογικές πτυχές με το heavy metal ήχο, σε ένα άψογο πάντρεμα. Η ένταση ανάμεσα στον ντεντέκτιβ και τον αινιγματικό δολοφόνο λειτουργεί ως καμβάς για να εξερευνηθούν εσωτερικές συγκρούσεις και συναισθηματικές παλινωδίες. Σε μια αφήγηση όπου τα όρια μεταξύ κυνηγού και θηράματος θολώνουν, το album καλεί τον ακροατή να εισέλθει σε έναν σκοτεινό, ατμοσφαιρικό κόσμο που ξεδιπλώνεται τόσο μέσα από το στιχουργικό, όσο και από το μουσικό κομμάτι.
Στο “Borderline PD” η μουσική δε ντύνει απλά την ιστορία, αλλά μπλέκεται σε αυτή, αλλάζει και εξελίσσεται μαζί την εξέλιξη της αφήγησης.
Ξεκινώντας με το “Out Of Time”, οι Shinigami κάνουν ξεκάθαρη την πορεία που θα ακολουθήσει ο δίσκος και βάζουν τη δική τους σφραγίδα. Σε ένα πιο σύγχρονο πλαίσιο, ο δίσκος ανοίγει με αγνό heavy metal, διανθισμένο από τα απαραίτητα μελωδικά στοιχεία και τις power metal λεπτομέρειες που όσο προχωράμε κερδίζουν έδαφος. Στο “A Legacy In Violence” έχουμε ένα κομμάτι με πιο ανεβαστικό ύφος και πιο κλασσικό ήχο, ενώ τα πλήκτρα παίρνουν χώρο και δίνουν τόσο στο χτίσιμο της ατμόσφαιρας όσο και στην ανάπτυξη των μελωδικών γραμμών.
Στο “The Game” έχουμε ένα πιο ρυθμικό heavy metal, κοινώς πιο γκρουβάτο, χτισμένο γύρω από τα riffs και την διακριτική ‘80s αισθητική που επικρατεί στο κομμάτι. Στο ίδιο μήκος κύμματος είναι και το “To Catch A Killer” με ένα ελαφρώς πιο power metal ύφος, ενώ στο “At The Scene Of The Crime” η ατμόσφαιρα γίνεται πιο σκοτεινή απότομα, το μπάσο μαζί με τα φωνητικά χαρίζουν μια ανατριχιαστική εισαγωγή απόλυτα ταιριαστή στο θέμα και το κομμάτι τραβάει προς μια πιο progressive κατεύθυνση, διατηρώντας πάντα τη heavy metal βάση. Το ίδιο progressive ύφος έχει και το επόμενο κομμάτι του δίσκου, “Count The Dead”, πριν ξαναγυρίσουμε με το “The Chase” σε πιο γρήγορους, ανεβαστικούς ρυθμούς στο χώρο του power metal και με ένα εξαιρετικά πιασάρικο ρεφρέν.
Τέλος, ο δίσκος κλείνει με το “Endgame”. Πρόκειται για το πιο επιθετικό κομμάτι του άλμπουμ, γκρουβάτο και βαρύ, με το σόλο να κλέβει τις εντυπώσεις και η βαριά, επική ατμόσφαιρα αποτέλεσμα των riffs να σφραγίζει και να ολοκληρώνει με τον καλύτερο τρόπο το “Borderline PD”.
Βαθμολογία: 74/100
Για το Rock Overdose,
Ζήσης Πετκανάς
Comments
