Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι το deathcore μπορεί να κορεστεί; Αν ναι, είμαστε ίσως στην περίοδο που φλερτάρουμε ώστε αυτό να γίνει.
Αυτό το οποίο εννοώ είναι πως το shock value πουλάει, γι’ αυτό και συγκροτήματα σαν τους Lorna Shore και τους Slaughter To Prevail, έχουν γίνει ουκ ολίγες φορές viral, καταστώντας ίσως έτσι το είδος αποδεκτό και από αυτούς που δεν ήθελαν ποτέ να δεχθούν την ύπαρξη οτιδήποτε που σχετίζεται με –core. Πίσω όμως από το trend των τελευταίων ετών, κρύβονται μπάντες σαν τους Aversions Crown, Infant Annihilator και Signs Of The Swarm, στους οποίους οι προαναφερθέντες οφείλουν πολλά για το δρόμο που άνοιξαν. Παράλληλα, συνεχώς ξεπηδούν ονόματα τα οποία συχνά θα εμφανιστούν σε reaction channels, αποσκοπώντας να κάνει έκκληση στο shock factor, ενώ τουλάχιστον το αποτέλεσμα μένει εύκολα στο μυαλό.
Έχοντας ξαφνικά όλον αυτόν το “θόρυβο” γύρω από το είδος, αυτοί που την πατάνε είναι συγκροτήματα σαν τους Signs Of The Swarm. Το “Amongst The Low & Empty” αν και μουσικά ταιριαστό και άκρως αντιπροσωπευτικό για τους ίδιους, δεν έχει τίποτα καινούριο, πέρα από νέες συνθέσεις, να δώσει. Δυσκολεύτηκα να βρω κίνητρο να γυρίσω ξανά σε αυτό και να επαναλάβω ακροάσεις, τη στιγμή που δεν υπήρξε κάποιο ιδιαίτερο σημείο που να με τσίγκλισε και να με έκανε να επανέλθω. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν τα έξαλλα μοτίβα στα drums ή τα φωνητικά από την κόλαση ή οι κλασσικοί, πλέον, στίχοι που εξυμνούν το έρεβος και το νιχιλισμό, αλλά δεν είναι κάτι που δε θα βρούμε σε άλλους 18430905 deathcore δίσκους που κάνουν ακριβώς το ίδιο.
Πέρα από το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, “Shackles Like Talons”, το οποίο προσεγγίζει τη δυναμικότητα που θα θέλαμε να ακούσουμε, χωρίς όμως να δίνει και αυτό κάτι παραπάνω και να παραμένει περιορισμένο, είναι δύσκολο να γίνει λόγος για κομμάτια ξεχωριστά, αφού το σκηνικό είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο, τόσο σε σχέση με τα κομμάτια μεταξύ τους όσο και με προηγούμενους δίσκους. Από την άλλη, η πεπατημένη είναι πάντα μία ασφαλής οδός μιας και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αφήνει περιθώρια για αστοχίες.
Η κύρια ανησυχία περιστρέφεται γύρω από το πώς επανέρχεται το κοινό σε αυτήν την πεπατημένη, τη στιγμή που πλέον έχει ακούσει σχεδόν τα πάντα στον extreme ήχο, και ιδιαίτερα όταν το παιχνίδι στα φωνητικά έχει ξεφύγει, ευτυχώς με την καλή έννοια μέχρι στιγμής. Για αυτόν το λόγο θα μας φταίνε δίσκοι σαν το “Amongst The Low & Empty” προς το παρόν.
Βαθμολογία: 62/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου
Comments
