Ημερομηνία δημοσίευσης: 20 Απριλίου 2018
Από πού να ξεκινήσει και που να τελειώσει κάποιος για αυτόν τον τεράστιο πολυτάλαντο μουσικό; Ακόμη θυμάμαι τον Φεβρουάριο του 1990 όταν για 1η φορά τον είχα πρωτοδεί ζωντανά με την μπάντα του θρυλικού King Diamond στο ‘’ΡΟΔΟΝ’’ και νομίζω ότι όλοι τότε σκεφτόμασταν το ίδιο πράγμα, αν θα ήταν δηλαδή άξιος να αντικαταστήσει το ‘’χταπόδι’’ με το όνομα Mikkey Dee, κάτι που νομίζω το έκανε μόλις από το ‘’Welcome Home’’, σε μια βραδιά που δε θα ξεχάσει ποτέ κανένας μας!!
Από εκεί και μετά, αυτός ο κύριος, αποφάσισε ότι δεν ήταν μόνο για ένα συγκρότημα. King Diamond, Mercyful Fate, Memento Mori, Notre Dame, Dream Evil, Therion, Dimmu Borgir, Denner/Shermann και πόσα ακόμη συγκροτήματα που πήρε μέρος, τόσο ως drummer ως και τραγουδιστής! Φθάνουμε λοιπόν στο 2018, για να μας ανακοινώσει ότι ‘’βαρέθηκε’’ πλέον να γυρίζει δεξιά- αριστερά και ήρθε η ώρα να ασχοληθεί με τη δική του μουσική. Ακόμη δε ξέρω αν πρέπει να το πιστέψω αυτό, αφού έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο με τρομερή αίσθηση του χιούμορ, που σατιρίζει τα πάντα. Όχι πάντως ότι θα μας ‘’έπεφτε’’ στραβά!! Δε γινόταν λοιπόν αυτό το χιούμορ, να μη πάρει μια ‘’black’’ μορφή και να φανεί και στην 1η του προσωπική δουλειά.
‘’Το λευκό είναι το νέο μαύρο’’ λοιπόν, με 13 τραγούδια που φθάνουν τα 54 λεπτά διάρκειας, πολύ χορταστικό άλμπουμ δηλαδή. Ανά διαστήματα, ανέβαζε ο ίδιος στο youtube κάποια δείγματα, όπως τα ‘’Krampus’’, ‘’Nachtgeist’’, ‘’Alcoholocaust’’ με τελευταίο το ‘’My Religion’’, οπότε όσοι ασχολείστε μαζί του, ήδη ξέρετε τι περιέχει το 1/3 του άλμπουμ. Δε μπορείς να τον καθιερώσεις σε ένα συγκεκριμένο μουσικό στυλ!! Gothic, Industrial, κλασσικό heavy, doom επιρροές που φέρνουν στο μυαλό Memento Mori και φυσικά δε θα γινόταν να λείπουν και οι αναφορές στον ‘’Βασιλιά’’ που τόσα χρόνια ήταν μαζί του. Ένας πολυποίκιλος και ‘’περίεργος’’ δίσκος που προσωπικά αν και είναι από τα πιο δύσκολα ακούσματα που είχα τον τελευταίο καιρό, με κέρδισε άνετα από τα πρώτα λεπτά! Νομίζω ότι δε θα δυσκολευτώ να το αγοράσω μέσα στον Μάιο και σε cd αφού μόνο χώρο δε θα πιάνει στη δισκοθήκη μου, το αντίθετο! Όσοι λοιπόν τον γνωρίζετε καλά, δε νομίζω ότι θα σας ‘’ξινίσει’’ και αυτή η δουλειά του. Οι υπόλοιποι, μπορείτε να ακούσετε στο youtube τα 4 κομμάτια από αυτή τη δουλειά του, που νομίζω ότι θα σας κερδίσουν αμέσως. Για επίλογο, όπως λέει και ο ίδιος, σε ένα από τα κομμάτια του που θυμίζει Judas Priest, ‘’we sold our souls to rock’n’roll…’’.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Γιάννης Θώρ
Comments
