Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Θρίαμβος. Ναι, το “Genesis XIX” είναι ένας μικρός θρίαμβος. Να τα πάρουμε όμως απ’ την αρχή. Το τελευταίο, πραγματικά μεγάλο και σπουδαίο άλμπουμ των Γερμανών, ήταν το ομώνυμο μαύρο του 2006. Το είπε και ο Tom, έχει κάποια κομμάτια που είναι αγαπημένα πολλών και δεν είναι λίγα αυτά. Πάντα πίστευα ότι είναι από τα καλύτερα των Sodom και απαραίτητο για έναν οπαδό. Το “In War And Pieces” είναι πάρα πολύ καλό, σίγουρα καλύτερο του “Epitome Of Torture” που και αυτό αξίζει, αλλά και του “Decision Day” που αν κι έχει τις καλές του στιγμές, εν τέλει πέρασε και λίγο αδιάφορο.
Οι Bernemann και Makka αποτέλεσαν παρελθόν κι έτσι, ο ηγέτης Angelripper έπρεπε να χτίσει το νέο line up ξανά από το μηδέν. Και η μεγάλη επιστροφή έγινε, ο Frank Blackfire γύρισε και ανέλαβε πάλι χρέη κιθαρίστα στο συγκρότημα. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι. Και δεύτερος κιθαρίστας ο «μικρός» Yorck Segatz, πρώτα οπαδός της μπάντας, που θα δίνει άλλες δυναμικές στα live και η σύνθεση ολοκληρώθηκε με τον ντράμερ Toni Merkel. Και από μουσική τι λέει το “Genesis XIX”; Με μία λέξη: ΣΚΙΖΕΙ. Thrash ολοκαύτωμα, speed-άτο metal με τη γνωστή θεματολογία των Sodom. Με την εισαγωγή του “Blind Superstition” να προλογίζει το “Sodom & Gomorrah”, o νέος δίσκος των Gelsenkirchen-ιανών έχει κορυφαία hits μεταξύ των 12 συνολικά συνθέσεων. “Genesis XIX”, “Nicht Mehr Mein Land”, “Waldo & Pigpen” και “Friendly Fire” κρατάνε ψηλά τη σημαία του δίσκου, ενώ ακολουθούν τα “Euthanasia” και “Indoctrination”.
Η μπάντα έχει γράψει τον μεγαλύτερο σε διάρκεια στούντιο δίσκο της και δεν απογοητεύει σε καμία περίπτωση, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της αποτελείται από τέσσερα μέλη. Δύσκολο να παρομοιάσω το άλμπουμ αυτό με κάποιο άλλο, είναι τέτοια η ηχητική του προσέγγιση που αποτελεί ένα νέο κεφάλαιο για το συγκρότημα. Μια πολύ καλή σελίδα άνοιξε λοιπόν για τον θείο Tom, τον υπαρχηγό Frank και τους ακόλουθους.
Το “Genesis XIX”, αν λάβουμε υπόψη τα στενά όρια του ιδιώματος που κινούνται οι Sodom, είναι σίγουρα από τα καλύτερα της χρονιάς και, γιατί όχι, το κορυφαίο του είδους για φέτος. Οι οπαδοί του γρήγορου και ρυθμικού metal μπορούν άφοβα να επενδύσουν σε έναν εξαιρετικό δίσκο που ακούγεται φρέσκος και φιλόδοξος.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
