Αν και έπεσε στα χέρια μου κάμποσους μήνες μετά, αυτό δε στάθηκε εμπόδιο στο να μου κρατήσει ζεστή και ατέλειωτη συντροφιά μέχρις ότου ο μέγας Steven Wilson ηχογραφήσει το νέο του δίσκο. Αν και ορεκτικό, το “4 ½” είναι ένα πλήρες ΕΡ που θα δελεάσει τους οπαδούς του Wilson να επενδύσουν σε αυτό, διότι όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος αποτελεί μια γέφυρα ανάμεσα στο “Hand. Cannot. Erase” και το διάδοχό του.
Αποτελούμενο από 6 κομμάτια, εκ των οποίων τα 5 καινούργια συν μια (λιιιίγο διαφορετική) εκτέλεση του “Don't Hate Me” των Porcupine Tree, το “4 ½” εσωκλείει ό,τι αγαπάει κανείς στον Βρετανό καλλιτέχνη: τη μελωδία και την ατμόσφαρα. Αν και πιο άμεσο και πιο rock από το “Hand. Cannot. Erase”, το ΕΡ έχει τις στιγμές του για να μη βαρεθείς ποτέ. Με το “My Book of Regrets” να ανοίγει το χωρό και το εκπληκτικό και ρυθμικό “Vermillioncore” να ρίχνει την αυλαία, το δισκάκι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχει λόγο ύπαρξης σε κάθε δισκοθήκη δίπλα στα έπη του Wilson. Και αυτό διότι δεν είναι αρπαχτή, δε θα μπορούσε κιόλας με τέτοιο δημιουργό, αλλά δουλεύτηκε με μεράκι και έμπνευση. Πολυποίκιλο καθώς είναι μπορεί και χρωματίζει διαφορετικά κάθε λεπτό ακρόασής του προσφέροντας στον ακροατή στιγμές κορύφωσης και χαλαρότητας. Έχει επίσης συνοχή μα και διάρκεια πολύ μεγαλύτερη από το μέσο ΕΡ άλλων συγκροτημάτων.
Και όπως φάνηκε και από την εν Ελλάδι συναυλία του Steven Wilson, το κοινό του έχει ήδη αγαπήσει τα κομμάτια και με το παραπάνω, θεωρώντας τα δίκαια μέρος του πλήρες setlist της βραδιάς. Περιμένοντας την ανακοίνωση του νέου LP, δυναμώνουμε το στερεοφωνικό και ξανακούμε τα “Year of the Plague”, “Happiness III” και “Sunday Rain Sets In”.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
