Συντάκτης: Άγγελος Χατζηγιάννης
Ένα όμορφο δείγμα αγνού κι εμπνευσμένου vintage prog, από μία χώρα που δε θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει.
Σε ένα ακόμα «λάθος» που διέπραξα εντελώς τυχαία, ζήτησα τον παρόντα δίσκο έχοντας στο μυαλό μου ότι πρόκειται για τη μεγάλη επιστροφή των θρυλικών power metallers Tarot, τουτέστιν το πρώτο συγκρότημα του Marco Hietala. Όντας ανέκαθεν μεγάλος οπαδός της μουσικής τους, κανείς δεν μπορεί να με κατηγορήσει για αυτό το σφάλμα, ειδικά γνωρίζοντας ότι η φινλανδική μπάντα επανενώθηκε πέρυσι και ξεκίνησε να περιοδεύει ξανά, συνεπώς το ενδεχόμενο ενός νέου δίσκου δεν ακούγεται και τόσο παράλογο σαν σενάριο.
Αντ’ αυτού, όταν πάτησα το play, ήρθα αντιμέτωπος με ένα αιθέριο heavy/psych retro prog πόνημα, το οποίο κατόπιν έρευνας διαπίστωσα πως προέρχεται από την Τασμανία. Η μικρή νήσος της Αυστραλίας, πέραν του πασίγνωστου ενδημικού «δαίμονα», παράγει κατά καιρούς και μουσικά σχήματα με ενδιαφέρουσες δημιουργίες ικανές να τραβήξουν την προσοχή του ακροατή. Οπλισμένοι με το στοιχείο του αιφνιδιασμού λοιπόν, το συγκρότημα “from down under” είχε την αμέριστη προσοχή μου καθ’ όλη τη διάρκεια του -δεύτερου κατά σειρά- δίσκου τους.
Οι πρώτες νότες του ομότιτλου κομματιού, με το αιχμαλωτιστικό organ σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ήταν ότι χρειαζόμουν να ακούσω για να προσθέσω τους Tarot στην -πελώρια- prog συλλογή μου. Τα vintage prog στοιχεία του δίσκου, κεντημένα μαζί με προσεκτικές προσθήκες heavy rock κιθάρας και ψυχεδελικών ηχοχρωμάτων από τα πλήκτρα, μαζί με την καθαρή φωνή του frontman Will Fried (AKA The Hermit) συνθέτουν μια ζωηρή και πολύχρωμη παλέτα συναισθημάτων που ικανοποίησε πλήρως τα απαιτητικά αυτιά μου.
Οι ομοιότητες με σύγχρονα σχήματα του ιδίου ύφους όπως οι Hällas και οι Zalomon Grass είναι προφανείς και ευπρόσδεκτες, και με τη διάρκεια του δίσκου να περιορίζεται σε κάτι περισσότερο από 40 λεπτά, το “Glimpse Of The Dawn” είναι πολύ ευχάριστο, δίχως να γίνεται κουραστικό. Κομμάτια όπως τα “Echoes Through Time” και “Dreamer In The Dark” καταδεικνύουν τη συνθετική δεινότητα των Tarot, ενώ το καταληκτικό “Heavy Weighs The Crown” λειτουργεί ως το ιδανικό εξόδειο άσμα σε έναν δίσκο που κυριολεκτικά σε «χτυπάει» από εκεί που δεν το περιμένεις.
Απευθυνόμενος προς τους λάτρεις των Pink Floyd και του Frank Zappa και τους λοιπούς νοσταλγούς των 70’s: το “Glimpse Of The Dawn” είναι το κρυφό διαμαντάκι που θα ξεθάψετε τυχαία μια νύχτα, και θα νιώσετε πολύ περήφανοι που το κάνατε. Δίχως περιττές μελωδίες, χωρίς ίχνος συμβατικών πρακτικών της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας, το δεύτερο άλμπουμ των Αυστραλών Tarot είναι ένας δίσκος φτιαγμένος από fans του retro prog, για τους fans του retro prog. Συνίσταται ανεπιφύλακτα προς κάθε κατεύθυνση.
Βαθμολογία: 75/100
Για το Rock Οverdose,
Άγγελος Χατζηγιάννης
Comments
