TARTARUS DEPTH – “Hieroctonia”

Άλλη μία ελληνική extreme κυκλοφορία ήρθε να συμπληρώσει την εντυπωσιακά μεγάλη λίστα συγκροτημάτων, που ασχολούνται με το είδος του Black και του Death Metal στη χώρα μας. Ο λόγος αυτή τη φορά για τους Αθηναίους Tartarus Depth και το ντεμπούτο άλμπουμ τους, με τίτλο “Hieroctonia”, το οποίο κυκλοφόρησε την πρώτη Οκτωβρίου. Δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για το συγκεκριμένο συγκρότημα, αλλά από διάφορες αναζητήσεις εδώ κι εκεί, μαθαίνουμε πως ιδρύθηκαν το 2014 και πως έχουν ήδη στο ενεργητικό τους 2 singles κι ένα EP, ονόματι “…A Voice of Defiance”.

Ξεκινώντας την ακρόαση του δίσκου, δεν χρειάζεται να φτάσεις πολύ μακριά για να αντιληφθείς πως οι Αθηναίοι έχουν κάνει μια πολύ καλή δουλειά στην πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία τους. Στα 8 κομμάτια που απαρτίζουν το άλμπουμ, συνολικής διάρκειας 35 λεπτών, η μπάντα εναλλάσσεται ανάμεσα στο μελωδικό Black και στο μελωδικό Death, με τα απαραίτητα φυσικά αργά περάσματα, τα οποία εντείνουν την ατμοσφαιρική διάθεση που ντύνει ως μαύρο πέπλο το δίσκο. Η μαυρίλα του Black Metal και η ωμότητα του Death Metal ισορροπούν τέλεια μεταξύ τους, με τη μελωδία να είναι το κοινό σημείο επαφής και για τα δύο είδη. Μια μελωδία που βρίσκεται άφθονη στις παγωμένες και στενάχωρες κιθάρες, που συναντώνται σε ολόκληρη τη διάρκεια του δίσκου, στα σόλο και κυρίως στα πιο αργά περάσματα, τα οποία είναι αρκετά, ενώ είναι και τα πιο ατμοσφαιρικά, όπως προανέφερα. Όμως μελωδία θα βρούμε και στα φωνητικά του Γιώργου Γρηγοριάδη, είτε αυτά είναι τσιριχτά είτε γρυλιστά, καθώς αυτά αλλάζουν ανάλογα με την απαίτηση του κομματιού. Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι γρήγορες στιγμές του άλμπουμ, με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν κατακόρυφα και με τα blast beats να δίνουν και να παίρνουν. Πάντως είναι αλήθεια πως στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου, οι Tartarus Depth προτιμούν να κρατάνε τις ταχύτητες σε low και mid-tempo επίπεδα, εντείνοντας έτσι τη λυρικότητα που βγαίνει από τη μουσική τους, χωρίς όμως να θυσιάζουν την ένταση και τη μαυρίλα που αναδύεται συνεχώς.

Το “Hieroctonia” μπορεί να μην είναι μία κυκλοφορία που επαναπροσδιορίζει το Black και το Death Metal, δεν παύει όμως να είναι ένας αξιόλογος δίσκος που αξίζει την προσοχή του κάθε λάτρη των δύο αυτών ειδών και που αποδεικνύει ότι οι Αθηναίοι έχουν τα φόντα να βγάλουν καλύτερους δίσκους στο μέλλον, καθώς οι συνθέσεις τους είναι καλογραμμένες και καλοεκτελεσμένες. Τέλος, πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στην παραγωγή, η οποία έγινε στα Made in Hell studios, τα οποία φημίζονται για τις ποιοτικές δουλειές που κάνουν. Ένα άλμπουμ που σίγουρα αξίζει την προσοχή σας.

Βαθμολογία: 75/100

Για το Rock Overdose,

Μίνως Ντοκόπουλος