Οι Wretched End είναι ένα ακόμα από εκείνα τα συγκροτήματα που θα μπορούσαν να έχουν τον τίτλο “supergroup”, αφού στις τάξεις τους έχουν μέλη που ανήκουν / ανήκαν σε μεγάλα συγκροτήματα. Στα τύμπανα βρίσκεται ο Nils Fjellström (Dark Funeral), στις κιθάρες ο Cosmo (Mindgrinder), ενώ στα φωνητικά, στις κιθάρες και το μπάσο είναι ο Samoth (ex-Emperor, ex-Gorgoroth, ex-Satyricon, ex-Zyklon). Το τρίο σχηματίστηκε το 2008 και μέχρι το 2012 είχαν κυκλοφορήσει δύο ολοκληρωμένους δίσκος κι ένα ΕΡ. Για διάφορους λόγους, κυρίως επαγγελματικούς (λογικό όταν ασχολείσαι και με άλλα συγκροτήματα), οι Νορβηγοί απείχαν από τα δισκογραφικά δρώμενα, έως τώρα, οπότε και κυκλοφόρησε η 3η ολοκληρωμένη τους δουλειά.
Το πρώτο πράγμα που αντιλαμβάνεται κανείς, ακούγοντας το δίσκο, είναι ότι οι Νορβηγοί άφησαν τον Thrash / Death χαρακτήρα τους πίσω και άρχισαν να κλίνουν προς το Black Metal. Και φυσικά τα μέλη των Wretched End, έχοντας περάσει από τα προαναφερθέντα συγκροτήματα και με δεκαετίες εμπειρίας στην πλάτη τους, δεν θα μπορούσαν να μας προσφέρουν τίποτα άλλο, παρά ένα Black Metal που είναι καλοδουλεμένο και στιβαρό. Πράγματι, το άλμπουμ είναι γεμάτο παγωμένες μελωδίες, καταιγιστικά ξεσπάσματα, παραμόρφωση στο φουλ, και όλα αυτά πλαισιώνονται από ένα βρόμικο ήχο και μία υπέροχη ζοφερή και κατάμαυρη ατμόσφαιρα.
Και όμως, ενώ το Black Metal αποτελεί ένα από τα κύρια στοιχεία του δίσκου, οι Wretched End δεν απέβαλαν τελείως τον παλιό τους χαρακτήρα. Τα τραγούδια είναι στιβαρά και έντονα κι έχουν ένα γενικότερο δυναμισμό, κυρίως στα πιο mid tempo σημεία όπου κυριαρχούν τα βαριά riffs, τα δυναμικά τύμπανα και η δίκαση, αναδεικνύοντας έτσι την Death φύση του άλμπουμ. Και επειδή αυτή η εναλλαγή ανάμεσα σε Black και Death δεν είναι αρκετή, θα συναντήσουμε σε διάφορα σημεία του δίσκου και πιο low tempo ταχύτητες, οι οποίες ταιριάζουν θαυμάσια με το ζόφος που αναδύεται από τη μουσική τους. Ένα τέτοιο παράδειγμα, αποτελεί το τραγούδι Burrowing Deep, το οποίο αποτελεί ένα πολύ όμορφο ταξίδι, πάνω από θεοσκότεινα και καταθλιπτικά μουσικά τοπία, με μουσική γεμάτο στενάχωρες μελωδίες, η οποία κλείνει κατά τόπους το μάτι στο Post-Rock. Ο δίσκος θα ολοκληρωθεί με μία διασκευή-έκπληξη του τραγουδιού “Dewy Fields”, του νορβηγικού synthpop / new age συγκροτήματος Bel Canto, η οποία διασκευή είναι πιο σκοτεινή, πιο έντονη και με πιο επικό χαρακτήρα από το αυθεντικό κομμάτι.
Το “In These Woods From These Mountains” είναι ένας πολύ δυνατός δίσκος, που αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα μοντέρνας Extreme Metal δουλειάς. Μπορεί να χρειάστηκε να περιμένουμε 4 χρόνια, όμως οι Samoth, Cosmo και Nils Fjellström, με την εμπειρία τους και με τη βοήθεια των Attila Csihar (Mayem), Einar Solberg (Leprous) και LRZ (Red Harvest), που εμφανίζονται ως guest μουσικοί, δημιούργησαν έναν αρκετά δυνατό, αλλά και συνάμα σκοτεινό δίσκο που όλοι οι φίλοι του Extreme Metal θα έπρεπε να έχουν στη συλλογή τους.
Βαθμολογία: 83/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
