Ημερομηνία δημοσίευσης: 3 Ιουνίου 2017
Εκ της Ρουμανίας το progressive ανάγνωσμα, ο δίσκος εν προκειμένω, καθώς οι The Thirteenth Sun προέρχονται από την Τρανσυλβανία. Μην κάνετε μουσικούς συνειρμούς όμως, καθώς το progressive τους δεν διαθέτει τίποτα το τρομακτικό μέσα του. Μόνο κάποια πιο extreme στοιχεία, επηρεασμένα και από τις πιο ατμοσφαιρικές στιγμές των master του είδους, Amorphis και Katatonia (της μέσης περιόδου και των δύο).
Όσων αφορά το progressive μέρος, πάρτε μικρά και ισόποσα μέρη από παλιούς Opeth (και εδώ κυρίως μέσης περιόδου), Rush, Devin Townsend, λιγότερα μέρη από Arcturus και Subterranean Masquerade, λίγες επιρροές από Primordial στα πιο extreme, και σε όλα αυτά προσθέστε και πολλές υποβόσκουσες space rock επιρροές, οι οποίες όμως σπάνια βγαίνουν στην επιφάνεια για να μη διαταράξουν το ήδη επιβαρυμένο και ολικής έλλειψης πρωτοτυπίας αποτέλεσμα.
Βέβαια, η ολική έλλειψη πρωτοτυπίας, δεν εγγυάται απογοήτευση στο τελικό αποτέλεσμα. Οι επιρροές είναι μεν προφανείς, αλλά από την άλλη δεν είναι copy/paste, ειδικά από τη στιγμή που καταφέρνει να περικλείει όλα τα έντονα συναισθήματα που διαθέτει, και τα οποία ξεδιπλώνονται μετά από κάθε ακρόαση σιγά σιγά, αλλά σταθερά. Βέβαια, η εστίαση στο συναίσθημα, σημαίνει πως όλο το βάρος έχει δοθεί εκεί, με αποτέλεσμα όσοι ψάχνουν κάτι αποκλειστικά τεχνικά πολύπλοκο, να απογοητευτούν.
Η ουσία του δίσκου βασίζεται ξεκάθαρα στο ειλικρινές συναίσθημα που αποπνέει, καθώς μουσικά, όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και από τις αναφορές στις επιρροές, δεν υπάρχει κάτι που να μην αναγνωρίσετε ή που θα σας καταπλήξει. Αυτά βέβαια συγχωρούνται στα ντεμπούτα, μέχρι ένα σημείο. Για να φτάσουν πιο ψηλά όμως χρειάζονται λίγη προσωπικότητα ακόμα. Όπως αυτήν που αποπνέει το εξώφυλλο του αναγνωρίσιμου και ξακουστού, πια, Costin Chioreanu, ο οποίος εδώ και λίγο και καιρό, είναι μια σχολή μόνος του.
Βαθμολογία: 77/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος