Η μέρα έφτασε μετά απο 13 χρόνια. Τεράστια προσμονή , ατελείωτες συζητήσεις πώς θα είναι όταν βγάλουν δίσκο οι Tool και άπειρα memes. Ήρθε λοιπόν επιτέλους η ώρα.
Εδώ και αρκετούς μήνες έχουν διαρρεύσει τα “Invicible” και “Descending” από ζωντανές εμφανίσεις , δεν άκουσα ούτε νότα , οι Tool πρέπει να ακούγονται σωστά έλεγα σε όλους που με ρωτάγανε, θα κάνω λίγο παραπάνω υπομονή δεν έγινε και κάτι τόσο καιρό περίμενα . Πριν κάποιες μέρες έσκασε το πρώτο official κομμάτι “Fear Inoculum” και ξεκίνησε ο πανζουρλισμός . Τι μαλακία είναι αυτή , καλά τόσο καιρό έκαναν για να βγάλουν αυτό το πράμα , τέλειο , φανταστικό , επιτέλους, όλα αυτά σε διάστημα λίγον ωρών από όταν βγήκε το κομμάτι. Δεν το είχα ακούσει , οι Tool πρέπει να ακούγονται σωστά είπα, δεν με επηρέασε τίποτα ήταν ακριβώς η ίδια ιστορία με το “10.000 Days”αλλά ακριβώς ίδια .
Όταν βρήκα χρόνο έκατσα στον καναπέ μου έβαλα το κομμάτι και άρχισα να το ακούω.
Την πρώτη φορά δεν κατάλαβα και πολλά το μόνο που ένιωσα είναι ότι άκουσα τις καλύτερες φωνητικές γραμμές που έχω να ακούσω ποτέ. Exhale, expel Recast my tale ,Read my allegorical elegy τραγουδάει ο Keenan και η τρίχα κάγκελο . Σε 2 μέρες το άκουσα 25 φορές τόσο χρειαζόμουν για να διαμορφώσω συνολική άποψη . Εχθές έρχεται επείγον mail από το Χρήστο, "Χρήστο έχεις το πολύ 2 μέρες επείγει" . Πρώτη σκέψη , 6 κομμάτια επί 25 φορές επί περίπου 69 λεπτά μας κάνουν 10.350 λεπτά 172 ώρες δηλαδή μία εβδομάδα , Δεύτερη σκέψη , βάλτο στο κινητό και ξεκίνα να το ακούς παντού και ότι καταλάβεις . Οι Tool πρέπει να ακούγονται σωστά μου φώναζε κάτι στο μυαλό μου και συνέχισα με τα ακουστικά μέσα στα σκοτάδια τη βόλτα με το σκύλο μου.
1.”Fear Inoculum” .
Το κομμάτι ξεκινά ψυχεδελικά με τον Adam Jones να παίζει με την κιθάρα το αρχικό riff με αρκετή δόση από το όχι και τόσο καινούργιο παιχνίδι του Danny Carey τα mandala , (τα mandala είναι pads που βγάζουν ήχους που προγραμματίζει ο Carey και θα εκπλαγείτε αν δείτε τι ήχους μπορεί να βγάλει από αυτά τα πράγματα αξίζει να το ψάξετε λίγο ) και την υπερμπασάρα του Justin Chancellor να μπαίνει με μπόλικο delay για να καλωσορίσουν τον Keenan. Immunity είναι η πρώτη λέξη που ακούς μετά από 13 χρόνια και έχω να πώ οτι τα φωνητικά από μόνο μία λέξη καταλαβαίνεις ότι έχουν το κάτι διαφορετικό . Το κομμάτι χτίζεται για να κάνει crescendo στο refrain και να σε αφήσει παγωτό ( τα είπαμε και στην αρχή , οτι καλύτερο έχω ακούσει από Tool ) . Στα μέσα του κομματιού αρχίζει να μπλέκεται το prog με την ψυχεδέλεια και το alternative μία συνταγή που θα δούμε και σε επόμενα κομμάτια . Το τελείωμα είναι κλασικό Tool με τρελό rhythm section και τον Jones να παίζει με τα εφέ σαν να μην πέρασε μια μέρα από όταν έβγαλαν το “10.000 Days” .
2.“Pneuma” .
Ελληνική λέξη επέλεξαν για να δώσουν το νόημα του τραγουδιού . Εδώ έχουμε την κιθάρα να δίνει την ατμόσφαιρα με καθαρό ήχο και τον Chancellor να σε χτυπάει στην καρδιά με την μπασογραμμή του . Τα φωνητικά μπαίνουν με ένα μαγικό ρυθμικό τρόπο και όλα καταλήγουν σε μία πανδαισία ηχοχρωμάτων . Στο 9 λεπτό και 18 δευτερόλεπτο όλα σταματάνε με μόνη την κιθάρα να ξεκινάει το πάρτι τον απανταχού “Aenima” lovers με το headbang να είναι αναπόφευκτο . Το τελείωμα με το μικρο solo του Jones είναι το κερασάκι στην τούρτα . ‘Eνα τυπικό heavy prog κομμάτι Tool με εναλλαγές στην διάθεση . Bound to this flesh, this guise, this mask, this dream λέει ο Keenan θα περιμένω όπως και όλοι τους στίχους για να να εμβαθύνω αλλά είναι φανερό πως μας προτρέπει σε έναν ποιο πνευματικό τρόπο ζωής με λιγότερη προσκόλληση στα υλικά αγαθά και το φαίνεσθε και περισσότερο στην ανάταση του πνεύματος πράγματα που τα λέει και σε συνεντεύξεις χρόνια τώρα .
3.Invincible
Είναι το πρώτο κομμάτι που έπαιξαν live και άκουσα από πολλούς ότι θα μπορούσε να ήταν στο “Lateralus” . Η αλήθεια είναι ότι η δομή του κομματιού τα εφέ η ατμόσφαιρα είναι καρφί “Lateralus”αλλά και πάλι τα φωνητικά δίνουν μια διαφορετικότητα κάτι νέο , ίσως ένα συνονθύλευμα απο Pushifer , Perfect Circle και Tool δίνει αυτόν τον φρέσκο αέρα . Ανατολίτικο πέρασμα λιγό πρίν το 4 λεπτό και Once invincible, Now the armor's wearing thin, Heavy shield down λέει ο Keenan θυμίζοντας πώς επειδή ήσουν κάποιος κάποτε δεν σημαίνει οτι τα πράγματα θα είναι πάντα έτσι .Καταπληκτικό κομμάτι με τον Carey να δίνει ρέστα και τον Jones να δημιουργεί την ραχοκοκαλιά προς το τέλος του κομματιού κλασικά ρυθμικά Tool με διάφορα μετρήματα και μπόλικη ατμόσφαιρα. Τι άλλο να ζητήσεις.
4.”Descending”
Άλλο ένα κομμάτι που ξεκινά να χτίζεται ήρεμα , με παφλασμούς των κυμάτων και να τελειώνει με αυτά, πόσο ποιο ήρεμα και χαλαρά από την θάλασσα να ξεκινήσεις για να πεις στο refrain Stir us from our Wanton slumber, Mitigate our ruin , Call us all to arms and order. Τελικά το νερό είναι η αρχή και το τέλος , μήπως κάνουμε ένα κύκλο , μήπως ήρθαμε σε αυτόν τον πλανήτη τον καταστρέψαμε και στο τέλος θα μας αποβάλει και θα επανέλθει στην πρωτόγονη κατάστασή του ; Περιμένω σε λίγο καιρό την άποψη του κόσμου γιατί αυτό είναι το μεγαλείο τον Tool θα σε βάλουν να σκεφτείς να το ψάξεις , αυτό θέλουν από εσένα αυτό είναι ο δίσκος ένα πνευματικό ταξίδι και τελειώνει πολύ μετά από πέντε δέκα εκατό ακροάσεις . Μουσικά διακρίνω στοιχεία από όλες τις δουλείες τους και μερικά καινούργια, στην εισαγωγή το μπάσο μοιάζει πολύ με την εισαγωγή της κιθάρας στο “Wings For Marie (Part 1)” , δεν ξέρω αν έτυχε η έχει σημασία που μοιάζει . Στο τέλος το solo μου αφήνει την ποιο ωραία γεύση απογειώνει το κομμάτι για να πέσει σε λήθαργο λίγο μετά .
5.“Culling Voices”
Τέρμα ατμοσφαιρικό ξεκίνημα με τον Keenan να έχει τον πρώτο λόγο μέχρι σχεδόν την μέση του κομματιού . Εστιάζει σίγουρα στους στοίχους και λίγο που μπόρεσα να πιάσω Psychopathy, Don’t you dare point that at me νομίζω μιλάει για την μάχη του καθένα με τις φωνές που ακούει στο κεφάλι του και τις συζητήσεις που κάνουμε με τον εαυτό μας , που μπορούν μα μας πάνε αυτές και με ποίο αντίκτυπο. Μουσικά είναι Tool είναι τσαμπουκαλεμένο εποχής “Aenima”και είναι το κλασικό rhythm section που σπάει κόκαλα. Γενικά εκτός απο ένα 2λεπτο ξέσπασμα το κομμάτι είναι ποιο εσωτερικό ποιο απλό δομημένα θα τολμούσα να πω σαν να είναι χαλί για τους στοίχους σαν να μην θέλει να σου αποσπάσει την προσοχή.
6.”Chocolate Chip Trip”
Εδώ είναι ένας μονόλογος του Danny Carey μία αφιέρωση ίσως στους King Crimson που τόσο τον έχουν επηρεάσει . Οι απανταχού drummer του πλανήτη θα το ευχαριστηθούνκαθώς όλοι οι ήχοι που ακούγονται υποψιάζομαι ότι βγαίνουν από το θηριώδες drum set του και από τα πολλά mandala . Prog Fusion solo όπως ο Carey ξέρει να προσφέρει .
7.“7empest”
Για το τέλος μας κρατάνε το ποιο σκληρό κομμάτι τους . Είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει στους οπαδούς του Opiate , Undertow και Aenima. Κομματάρα 15 λεπτών και 44 δευτερολέπτων τα φωνητικά είναι στις παλιές γραμμές το rhythm section μπετό με τον Jones να δίνει μία φρεσκάδα με μερικές μελωδίες που εκτός από αυτό το κομμάτι παίζει εδώ και εκεί σε όλο το δίσκο . Πραγματικά ο Jones δίνει το κάτι φρέσκο χαίρομαι που βγαίνει μπροστά οι μελωδίες και τα σόλο είναι όλο και ποιο ευδιάκριτα ποια . Αυτό το κομμάτι πάει για κλασικό έχει όλα τα στοιχεία για να γίνει , είναι το ποιο ευκολοάκουστο, είναι αυτό που θέλανε οι περισσότεροι, είναι ένα Progressive Rock θηρίο .
Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος μου μακάρι μετά από 1 μήνα να μπορώ να ξαναπώ δύο λόγια για αυτό το δίσκο. Αυτός ο δίσκος δεν είναι για όλους, κάποιος δεν θα τους βρεί σε “φάση” άλλος θα θέλει να μην πολυσκεφτεί να βαριέται τα μεγάλα κομμάτια να θέλει απλά να ακούσει για να πωρωθεί να κοπανηθεί δεν ξέρω τι άλλο. Ο Keenan το είπε λίγο πολύ δεν είναι για όλους είναι για αυτούς που θα επενδύσουν τον χρόνο τους για να συνδεθούν με την μουσική δεν είναι εύκολη και δεν τους πειράζει καθόλου. Από τώρα ξεκινάει το ταξίδι με άπειρες ακροάσεις, άπειρες εικασίες, άπειρες ερμηνείες και ένα κύκλο πνευματικής παράνοιας . Καλώς ήρθες στον κόσμο τον Tool.
Βαθμολογία: 87/100
Για το Rockoverdose.gr
Παπαδόπουλος Χρήστος
Comments
