Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Αυγούστου 2017
Όταν ένα συγκρότημα, που είχε γράψει τη δική του έστω και σύντομη ιστορία, κάνει κοντά στα 30 χρόνια να κυκλοφορήσει κάτι στουντιακό, πραγματικά η απορία για το τι πρόκειται να παρουσιάσει είναι τεράστια.
Οι Toxik που λέτε καλοί μου φίλοι έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση στη δισκογραφία το έτος 1987 κυκλοφορόντας τον δίσκο με τον τίτλο “World Circus” και τον Mike Sanders στα φωνητικά. Έγινε τότε μεγάλος ντόρος με τη συγκεκριμένη κυκλοφορία και μερικά χρόνια αργότερα άρχισε να μνημονεύεται σαν μία από τις πρώτες ιστορικά κυκλοφορίες αυτού που αποκαλέστηκε αργότερα τεχνικό-progressive thrash. Το ίδιο ισχύει και με την δεύτερη κυκλοφορία τους το 1989 με τον τίτλο “Think This” με τον Charlie Sabin στα φωνητικά αυτή την φορά, η οποία κυκλοφορία κινήθηκε σε ακόμη πιο τεχνικά μονοπάτια. Αυτοί οι δύο δίσκοι χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα, μαζί λ.χ. με τις κυκλοφορίες των υπέρ-τεχνικών και μυθικών Mekong Delta ως σημεία αναφοράς του υπό-είδους όπως αναφέραμε και πιο πάνω του τεχνικού-progressive thrash metal.
Και στην τωρινή τους “μίνι” στουντιακή προσπάθεια μετά από 28 για την ακρίβεια χρόνια, (γιατί ένα Live που κυκλοφόρησε το 2007 στην ουσία είχε ηχογραφηθεί το 1988 και δεν πιάνεται έτσι κι αλλιώς στις κανονικές κυκλοφορίες), τα φωνητικά τα έχει πάλι αναλάβει ο Charlie Sabin. Αντί όμως του πλήρους άλμπουμ που έχει ανακοινωθεί από την μπάντα από τις αρχές του έτους 2014 ότι αρχικά θα κυκλοφορούσε με τον τίτλο “In Humanity” εντός του έτους εκείνου, και του οποίου η κυκλοφορία στη συνέχεια μετατέθηκε για το 2016 και τώρα για το 2017, οι Toxik μας προσέφεραν στις 4/8 ένα Ε.Ρ. με μόλις τρία τραγούδια, από το οποίο δεν μπορούμε να εξάγουμε ασφαλή συμπεράσματα για το πώς θα είναι το full LP όταν και εάν κυκλοφορήσει. Οι στίχοι παραμένουν στο αντιεξουσιαστικό-κοινωνικού προβληματισμού γνώριμο μοτίβο τους που σε εμένα ειλικρινά δεν μου λέει και πολλά, αλλά αντίθετα με ενδιέφερε ιδιαίτερα η τεχνική τους προσέγγιση στις thrash φόρμες.
Πάντως στην προκειμένη περίπτωση όταν έχουμε σε τρία μόλις τραγούδια μόλις ένα που σαφώς ξεχωρίζει, δηλαδή το ομώνυμο “Breaking Class” το οποίο και επάξια προσεγγίζει το παρελθόν τους, ένα μέτριο το “Stand Up” και τέλος ένα άκυρο κομμάτι που δεν κατάλαβα την σκοπιμότητά του με τον τίτλο “Psyop”, σαν παλιός τους οπαδός, αναμένω με συγκρατημένη αισιοδοξία την κυκλοφορία της νέας ολοκληρωμένης δουλειάς τους. Μέχρι τότε…….
Βαθμολογία : 60/100
Για το Rock Overdose,
Σάββας “ Manilla Road” Σαββαόγλου
Comments
