Οι Σουηδοί Symphonic Power metallers Twilight Force μας συστήθηκαν δυναμικά κυκλοφορώντας το ντεμπούτο τους με τίτλο ‘’Tales Of Ancient Prophecies’’ το 2014. Όλο αυτό το διάστημα ένας μεγάλος κύκλος οπαδών μαζεύονταν γύρω από το όνομά τους, περιμένοντας με αγωνία το επόμενο τους χτύπημα. Οι ίδιοι έκαναν μια πολλά υποσχόμενη αρχή, ωστόσο για να μην χαθεί το όνομα σου από το συγκεκριμένο (εξαιρετικά απαιτητικό) είδος, θα πρέπει η κάθε επόμενή σου κίνηση να είναι χιλιομελετημένη και αρκετά προσεκτική. Το ‘’Heroes Of Twilight Magic’’ έρχεται να παίξει έναν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην καριέρα των Twilight Force και να καθορίσει την παρούσα πορεία της μπάντας.
Πολλά είναι τα συγκροτήματα που θέλησαν να ακολουθήσουν τον δρόμο του Epic Power με διάφορες προσμίξεις, ωστόσο πολύ γρήγορα εξαφανίστηκαν. Γιατί; Πολύ απλά, δεν κατάφεραν να σηκώσουν στις πλάτες τους αυτό που φαντάζονταν και να το στεριώσουν στην πραγματικότητα. Στο συγκεκριμένο είδος θα πρέπει να επανέρχεσαι συνεχώς με νέες εμπνευσμένες ιδέες. Τι επιφυλάσσει όμως η μοίρα για τους Twilight Force; Πρόκειται για ένα ερώτημα του οποίου η απάντηση θα διατρέξει πρώτα την ανατομία των σκέψεων μου. Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας μερικές αμφιβολίες, εξετάζοντας τα πράγματα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο.
Το εξώφυλλο του ‘’Heroes Of The Mighty Magic’’ έρχεται να μας βάλει εξαρχής σε έναν κόσμο φανταστικό, με δράκους, μάγους, νάνους, ξωτικά και ατελείωτες περιπέτειες να περιμένουν τον ακροατή. Αυτά όλα στο μυαλό φυσικά και οι προσδοκίες μεγάλες. Ο ήχος ενός δίσκου είναι το μέσον που επρόκειτο να πραγματοποιήσει όλες αυτές τις σκέψεις - ιδέες, με τον ακροατή να βρίσκεται κάπου στη μέση, ισορροπώντας μεταξύ πραγματικού και φανταστικού.
Από την αρχή της ακρόασης, αυτό που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το Τουρλού που κάνει η μαμά μου για το μεσημεριανό τραπέζι. Ξέρετε, βάζουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε από λαχανικά και τα συναφή σε μια κατσαρόλα και ανακατεύουμε (Metal Τουρλού έχετε ξαναδοκιμάσει; Όχι, πείτε μου!). Κατά κάποιον τρόπο μου θύμισε το ‘’Time I’’ από τους Wintersun, όπου έχουμε να κάνουμε με έναν πόλεμο όλων των στοιχείων που απαρτίζουν τον δίσκο. Έτσι και εδώ, το κάθε μουσικό στοιχείο (και είναι πραγματικά πολλά) προσπαθεί να φάει το άλλο για να αναδειχθεί στο αυτί του ακροατή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γεννιέται ένας πόλεμος στο μυαλό, χωρίς να υπάρχει ένα ξεκάθαρο τοπίο και να θολώνει τον ακροατή.
Οι κιθάρες εκλείπουν, τα φωνητικά δεν φέρουν την διαύγεια που θα περίμενε κανείς να ακούσει, ενώ τα τύμπανα δεν αποδίδουν σε καμία περίπτωση την έννοια της προοπτικής και του βάθους. Αντιθέτως, έχουμε τα πλήκτρα και τις ενορχηστρώσεις να καταπλακώνουν οτιδήποτε βρίσκουν στο πέρασμα τους. Όλα τα παραπάνω φανταστείτε τα σε μια χύτρα, όπου καθώς ανεβάζουμε την ένταση του ήχου να ανακατεύονται όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα στο τέλος να μην διακρίνεται πλέον τίποτα.
Μέσα σ’ όλο αυτό το κλίμα που επικρατεί στον δίσκο, έρχεται και η παιδικότητα της μπάντας να επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Μπορεί ο δίσκος να φέρει μερικές ωραίες ιδέες, ωστόσο η ωριμότητα στην απόδοσή τους λείπει και αυτό είναι ξεκάθαρο. Αν περιμένετε να ακούσετε κάτι σε Dragonland, Bane Of Winterstorm ή ακόμα και Evertale, τότε καλό θα ήταν να προσπεράσετε τον συγκεκριμένο δίσκο.
Συγκρίνοντας τον νέο δίσκο με το ντεμπούτο τους, ‘’Tales Of Ancient Prophecies’’, ο δεύτερος ήταν πιο άμεσος στον ακροατή, τα φωνητικά εμπνευσμένα κυμαίνονταν σε υψηλότερες νότες, συνοδευόμενα από δυναμικές συνθέσεις που ανέπνεαν. Στο ‘’Heroes Of Mighty Magic’’, τα φωνητικά γυρίσματα είναι σχεδόν παρόμοια σε πολλά σημεία και εκτοξεύονται μονάχα με την συνοδεία ορχήστρας.
Πρέπει να παραδεχτώ πως υπάρχουν μερικές στιγμές συνθετικά που πραγματικά εντυπωσιάζουν, ωστόσο δεν μπορούν να αναδειχτούνε γιατί το τελικό αποτέλεσμα μπουκώνει τον ίδιο το δίσκο. Κομμάτια όπως τα ‘’There And Back Again’’, ‘’Keepers Of Fate’’ και το ομώνυμο, δείχνουν το τι είναι ικανοί να προσφέρουν οι Twilight Force, αν όμως δεν ξεφύγουν από τα δεσμά της παιδικότητας τους στην απόδοση της μουσικής τους, δεν θα καταφέρουν ποτέ να κάνουν το μεγάλο βήμα μπροστά.
Θέλετε κάτι φρέσκο που να σας ταράξει τα νερά; Οι τιτάνες του είδους (Rhapsody Of Fire φυσικά) κυκλοφόρησαν φέτος το ‘’Into The Legend’’, έναν από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, με την εγγύηση των αδελφών Staropoli. Πρόκειται για την μπάντα, η οποία κατάφερε να αποδώσει μουσικά αυτό που πολλοί φαντάζονταν, είχαν διαβάσει ή είχαν δει σε διάφορες ταινίες. Σε τέτοιο βαθμό που κανείς δεν πρόκειται να τους ξεπεράσει, εις τους αιώνας των αιώνων. Και ακόμα συνεχίζουν στον ίδιο βαθμό. Γιατί; Ολόκληρη η δισκογραφία τους σας περιμένει να ανακαλύψετε αυτό το ‘’γιατί’’. Μόνο τυχαίο δεν χαρακτηρίζεται το γεγονός πως ο,τι νότα και αν ακούσετε από το είδος, η παραπάνω μπάντα είναι η πρώτη σκέψη που σας έρχεται στο μυαλό.
Επιστρέφοντας στον δίσκο, το ‘’Epilogue’’ έρχεται να σας δώσει την πιο εύκολη λύση στο να σπαταλήσετε γύρω στα έξι και κάτι λεπτά από τη ζωή σας. Θα μπορούσε βέβαια να συμπεριληφθεί ως bonus track για να αφηγηθεί την πλοκή στην οποία βασίζεται ο δίσκος, ωστόσο αυτό που έχω να τονίσω είναι πως όσο και να προσπαθήσουν οι Twilight Force δεν θα καταφέρουν ποτέ αυτό που έκαναν οι Rhapsody Of Fire σε συνεργασία με τον Sir Christopher Lee.
Μαζί με τους Gloryhammer, έρχονται να προσελκύσουν νέους σε ηλικία οπαδούς, όμως είμαι σίγουρος πως με τα χρόνια καθώς θα ανακαλύπτουν σιγά σιγά το παρελθόν και θα έρθουν σε επαφή με δίσκους ορόσημα του είδους, δύσκολα θα επιστρέψουν στον συγκεκριμένο δίσκο. Αυτό που φοβάμαι, ωστόσο, είναι πως βλέπω ολοένα και περισσότερα συγκροτήματα να ακολουθούν αυτήν τη μουσική κατεύθυνση.
Φτάνοντας προς το τέλος, ο δίσκος επρόκειτο να βαθμολογηθεί πάνω από τον μέσο όρο (‘’πέρασα με 5’’, που λέμε εμείς οι φοιτητές) γιατί περιέχει μερικές εξαιρετικές στιγμές – ιδέες, οι οποίες υπό διαφορετικές συνθήκες θα καθιστούσαν τον συγκεκριμένο δίσκο άξιο του είδους που υποτίθεται πως πρεσβεύει.
Οι Twilight Force με το ‘’Heroes Of Mighty Magic’’ ακούγονται σαν soundtrack της Disney σε κάποια ταινία που απευθύνεται κατά κύριο λόγο σε παιδιά μικρής ηλικίας, ενώ θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί ως ‘’Disney Metal’’. Οι ίδιοι εκφράζουν μουσικά μια παιδικότητα - ανωριμότητα που με προβληματίζει. Αλήθεια, σε τι κοινό απευθύνονται; Αυτό που μου μένει από τον συγκεκριμένο δίσκο και με πικρία το αναφέρω, είναι η εντύπωση πως οι ίδιοι παίζουν με πλαστικά όπλα σε έναν μεταλλικό κόσμο.
Βαθμολογία: 58/100
Για το Rock Overdose,
Περικλής Σιβρής
Comments
