Από τα πρώτα χρόνια ύπαρξης της black metal μουσικής, είχε γίνει εμφανές ότι ο τρόπος, με τον οποίο θα εξελισσόταν ο ήχος του, δεν θα ήταν όμοιος με άλλων πιο δημοφιλών ειδών. Και όπως διαφάνηκε στη συνέχεια, τα παρακλάδια γίνανε αμέτρητα. Παρόλα αυτά, υπήρξαν και υπάρχουν ακόμη μπάντες που μένουν πιστές στα «διδάγματα» της τότε εποχής. Μια από αυτές είναι και οι Vakslen, οι οποίοι τηρούν κατά πώς φαίνεται στο έπακρο την politically incorrect συνταγή και προκαλούν τη μήνη όσων δεν έχουν μπει στα ενδότερα του ακραίου αυτού ήχου.
Η επανακυκλοφορία τους Crucifucked, είναι από εκείνες τις κυκλοφορίες που έρχονται μόνο και μόνο για να προκαλέσουν, ειδικά αν κρίνει κανείς από το εναρκτήριο “Anti Muslim Hate Speech”. Και πριν προλάβει, φυσικά, κάποιος να τους κρεμάσει την κομματική/ιδεολογική ταμπέλα, η ίδια η μπάντα λέει ότι δεν έχει λόγο να τοποθετηθεί μέσα από τη μουσική της, το αντίθετο μάλιστα.
Ο ακροατής λοιπόν που θα βγάλει τις παρωπίδες και θα ακούσει τον δίσκο γι’ αυτό που είναι και, γνωρίζοντας τι πραγματεύεται, θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα σύγχρονο μηδενιστικό και μισανθρωπιστικό δημιούργημα, όπως ακριβώς καθιερώθηκε το black metal. Το “Untermensch” είναι η απόδειξη του ότι υπάρχουν ακόμη μουσικοί ικανοί να αναβιώσουν συναισθήματα όπως στην πάλαι ποτέ Νορβηγική σκηνή, ενώ το “White Pride = Black Art”, δείχνει πώς μπορείς να φτιάξεις ένα εξαιρετικό κομμάτι φτύνοντας στα μούτρα την κοινωνία, ενώ αυτή σε καθυβρίζει και σε ζηλεύει από μέσα της.
Ό δίσκος χαρακτηρίζεται από το πανδαιμόνιο που κυριαρχεί σε κάθε κομμάτι, τόσο από πλευράς μουσικής, όσο και από πλευράς περιεχομένου. Σε καμία περίπτωση λοιπόν δεν περίμενα να ακούσω μια τέτοια απότομη αλλαγή που λαμβάνει χώρα ύστερα από τις δυο διασκευές “Satan My Master” (Bathory) και “Wicked Young Man” (Alice Cooper), στην οποία η μπάντα αλλάζει χαρακτήρα και δείχνει ένα άλλο πρόσωπο. Το κλείσιμο λοιπόν του δίσκου είναι σε πεσμένους ρυθμούς, με απόκοσμα φωνητικά και μια περισσότερη σκοτεινή ατμόσφαιρα που φέρνει Gorgoroth, κλείνοντας έτσι τον δίσκο με έναν τρόπου που θα μπορούσε και να σημαίνει αργό θάνατο.
Το “Crucifucked”, λοιπόν, επανακυκλοφορεί μέσα σε μια περίοδο πολιτικών και κοινωνικών αναταραχών για την Ευρώπη. Ο λόγος όμως που γίνεται αυτό δεν είναι για να βοηθήσει, τουναντίον έρχεται δια να προκαλέσει τα πλήθη και να θυμίσει στην κοινωνία όλα αυτά που μισεί να θυμάται, αλλά δεν λέει να αποτινάξει από πάνω της. Θέλει περίσσεια προσοχή λοιπόν όταν θα το ακούσει κάποιος ώστε να μην παρασυρθεί εσφαλμένα και μόνο από τους τίτλους των τραγουδιών
Βαθμολογία: 70/100
Για το Rock Overdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
