Συντάκτης: Στάθης Τζιβάρας
Η progressive μπάντα/προτζεκτ του Bob Katsionis και του Billy Vass μας συστήνει το δεύτερο τους άλμπουμ, το "Cynical Silence", που κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες. Ο δίσκος αποτελείται από 9 τραγούδια και διαρκεί περίπου 40 λεπτά. Μέσα σε αυτά τα 40 λεπτά ακούμε άφθονο progressive metal που ο Billy και ο Bob μας δίνουν απλόχερα. Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι ότι τα τραγούδια είναι σχετικά σύντομα στη διάρκεια (με μέσο όρο για κάθε τραγούδι τα 4:30 λεπτά περίπου) χρόνος δηλαδή πάρα πολύ κάλος για να κρατήσει τον ακροατή συγκεντρωμένο. Όλα τα τραγούδια έχουν ωραίες μελωδίες και όλα τα όργανα συνδυάζονται αρμονικά μεταξύ τους, που αν κλείσεις τα ματιά σου μπορούν να σου δημιουργήσουν εικόνες στο μυαλό σου.
Στο progressive συνηθίζεται να υπάρχουν κάτι μακρόσυρτες, περιττές, νερόβραστες χωρίς feeling φλυαρίες σόλο, που απλά γεμίζουν χρόνο από τα τραγούδια. Λοιπόν, εδώ στο "Cynical Silence" αυτή η νοοτροπία ευτυχώς λείπει και αντιθέτως τα σόλο του Bob είναι όλα εύστοχα, με έμπνευση και αναδεικνύουν τα κομμάτια περισσότερο.
Για τη φωνή του Billy δεν έχω να πω κάτι παραπάνω από το ότι ταιριάζει απόλυτα και ότι πέρα από πάρα πολύ κάλος τραγουδιστής είναι και αρκετά κάλος ερμηνευτής. Δηλαδή, όταν τον ακούς να τραγουδάει και διαβάζεις ταυτόχρονα τους στίχους των κομματιών, η φωνή του έχει την ικανότητα να σε ταξιδέψει στον εκάστοτε κόσμο του τραγουδιού και να σε κάνει να σκεφτείς το νόημα των στίχων.
Interesting Fact: Η μπάντα για να δημιουργήσει το εξώφυλλο του άλμπουμ χρησιμοποίησε τεχνητή νοημοσύνη μέσω των Midjourney/Storyblocks/Final Cut Pro X.
Αν μή τι άλλο πρωτοποριακό εγχείρημα, αλλά πιο εντυπωσιακό είναι πως το "τεχνολογικό μυαλό" κατάφερε να αποτυπώσει με ακρίβεια... χιλιοστού, το όραμα που είχαν στον ανθρώπινο νου τους οι Vass/Katsionis.
Εν κατακλείδι το "Cynical Silence", είναι ένα πάρα πολύ καλό album με πολύ προσεγμένη παραγωγή. Και τα 9 κομμάτια είναι εξαιρετικά, αν μπορούσα όμως να ξεχωρίσω αυτά που μου άρεσαν περισσότερο, θα έλεγα πως είναι τα εξής:
• το ομώνυμο, το "Cynical Silence", που έχει όλες τις προδιάγραφες για να γίνει το hit του δίσκου πιστεύω.
• το "Radical Realist" επειδή έχει ένα απ' τα πιο κολλητικά riff του δίσκου κατ' εμέ, αυτά που σου μένουν κατευθείαν με τη πρώτη και θέλεις να το ακούς ξανά και ξανά.
• και το "Invisible Threat" λόγω της ανάλαφρης μελωδίας του και των πανέμορφων στίχων του.
Μιας και είναι Ιούλιος και έχουμε μπει όλοι μας σε ένα χαλαρό καλοκαιρινό mood, τι καλύτερο από το "Cynical Silence"; Σας προτείνω λοιπόν να το ακούσετε αυτές τις όμορφες ζέστες βραδιές που διανύουμε με ένα ωραίο δροσερό ποτό δίπλα και αφήστε τις μελωδίες να κάνουν τη δουλειά τους και τους στίχους να σας δώσουν τροφή για σκέψη.
Βαθμολογία: 87/100
Για το Rock Overdose,
Στάθης Τζιβάρας
